Undanrennugoggurnar farnar að kasta skít hvurjar í aðrar

Eru nú ekki undanrennugoggurnar í VG farnar að drita hvurjar framaní aðrar útaf því hvort þær eigi að hafa prófkjörforval eða huggulegra uppröðun á framboðslistana í eldhúsinu hjá Álfheiði Ingadóttur. Fyrir síðustu borgarstjórnarkosningar héldu VGarar eitt af sínum rómuðu prófkjörum, sem heita víst forvöl á VG-nesku. Ekki fór það ævintýr samt betur en það, að ráðaleysi félagsmanna fór gjörsamlega útum lær og maga með því að frú Sóleyja Tomm vann með einu atkvæði. Ekki tókst betur í samsvarandi prófkjörsforvali fjórum árum áður, en þá sigraði Sóleyja með því að láta undanrennumeyjar sínar hlaupa eins og villiketti útum alla Reykjavík með ,,kjörkassa" til að fá Pétur og Pál til að kjósa hana.

En mest var þó líf í tuskunum þegar Sóleyja Tomm gerði sér hægt um vik og hvolfdi Lív Magnínudóttur úr Mannréttindaráði og hlammaði sér sjálf niður í sætið þar sem Magnínudóttir hafði áður geymt rassinn sinn. Á þessi ósköp gláptu Álfheiður, Steingrímur og Svavarfjölskyldan eins og stafkálfar með aulaglott á vör, en litla gluggaskrautið skreið í dauðans ofboði undir borð og ætlaði aldrei að þora þaðan undan aftur. 

Nú segja mér fróðir menn og sannsöglir, að eftirlætisiðja þeirra fáu sem eftir eru í VG sé að ögra Karli heitnum Marx með því að kukka í fræði hans og syngja saman lofkvæði um Barrakk bandaríkjaforseta, Tona Blair og Merkelkéllínguna í Þýskalandi. Það er nú fólk að mati flokkseigendanna og undanrennugogguselskaparins.

Deilt um forval innan VG