Reyknesingar fá sér nýtt hirðtónskáld

Sennilega er það hárrétt ákvörðun hjá Gunnsa Þórðar að taka örlítið í andskotans lurgin á svokölluðum ,bæjaryfirvöldum" í Reykjanesbæ og dusta úr þeim rykið. Það er á Gunnsa að skilja, að vondir menn hafi eyðilagt gamla bæinn hans, Keflavík og næsta nágrenni, og að batteríið sem þar stendur nú sé eitthvert andstyggilegt viðundur sem eigi ekkert skylt við gamla bæinn.

Það er svo sem vitað að sveitarfélagið Reykjanesbær eru rústir einar og rofabörð eftir að hafa orðið frjálshyggjufíflsku undangenginna þriggja áratuga að bráð. Það eina sem eftir stendur af umsvifum frjálshyggjufuglanna þar suðurfrá eru einkennilegar grjótblokkir, sem Árni nokkur Johnsen hafði með sér suður af Kvíabryggju; en Árni karl átti nefnilega frænda í frjálshyggjuhirðinni í Reykjanesbæ, sem tók við herlegheitunum, þegar Snæfellingar höfðu fengið nóg af veru hans í Eyrarsveit og ráku hann burt með grjóthrúgurnar.

En fyrst Gunnsi Þórðar er genginn úr skaftinu og búinn að segja reykjanessbæjarelítunni til helvítis, þá verða bæjaryfirvöldin á staðnum að fá sér nýtt og betra hirðtónskáld. Liggur þá beinast við að þau leiti á náðir Gylfa Ægissonar og biðji hann leyfis á að fá að söngla Sjúddírarerei undir flugeldasýningunni í kvöld. Svo má vera að hr. Á. Johnsen bjóði frændanum og hans mönnum að kyrja Stórhöfðasvítuna við þetta einstæða tækifæri.

Bannar flutning á laginu sínu