Þór Oddur bláskógafjnadi

Ef ég þekki Þór Odd bláskógarfjanda rétt, sem ég geri, þá hefir hann ekki hlaupið upp til handa og fóta þó hann hafi frétt af heimsókn valdsins í Bláskógarbyggð. Þór Oddur, sem lengi hefir hafnað því að hann sé samkynhneygður, hefir lifað langa ævi og orðið vitni af ýmsu og hinu í gegnum tíðina og kippir sér ekki lengur upp við smámuni. Á fyrstu blaðsíðum Íslandsklukkunnar kemur hann við sögu og mátti þakka fyrir að Sigurður Snorrason, erindreki valdsins, berði hann ekki til óbóta. Síðar horfði Þór Oddur upp á kófdrukkinn forsætisráðherra laumast eins og mink inn í fjós bóna nokkurs í Bláskógarbyggð. Þegar að var komið lá forsætisráðherrann lærbrotinn í flórnum fyrir aftan eina kúna. Það atvik var þaggað niður.

Og Þór Oddur bláskógarfjandi var nær þegar fullmektugur handhafi valdsins í líki sýslumanns í búningi sem minnti á lúðrasveitarfífl birtist bísperrtur með uppboðshamarinn og gerði lögtak hjá fátækum hjónum þar í sveitinni, en hundarnir á bænum tóku sig saman og migu allir utan í sýslumanninn rétt á meðan hann lét sína menn leiða út einu kýr fólksins og fara með hana í sýslumannsfjósið. Þá kom þar einnig háttsettur öfðingi geistlega valdsins. Sá kauði hafði með sér klæðlitlar stelpugálur; þau voru öll ölvuð. Þau komu við á bæ þar sem Þór Oddur var gestkomandi og hann varð vitni að því þegar kirkjuhöfðinginn barði bóndann í hausinn með bagallnum fyrir að reyna að koma í veg fyrir að hann færi undir fötin hjá húsfeyjunni.

Í dag var Þór Oddur á vettvangi þegar Gvöðne forseti og hans ektavíf hlupu milli fólks á völlum Bláskóga og talaði við það eins og smákrakka. Og Þór Oddur fór að hugsa um hvort Gvöðne væri afkomandi Sigurðar Snorrasonar þess ins sama og fannst síðast andaður á grúfu í örlitlum læk í grend við Hvalfjörð. Og honum flaug í hug hvern þeir sendu næst til þeirra í Bláskógarbyggð og það fór um Þór Odd þar sem hann stóð afsíðis í nepjunni.      

Guðni og Eliza í Bláskógabyggð