Össur viðurkennir tengsl ESB-umsóknar og Icesave

Þar kom að því, að Özur Skarp viðurkenndi í ógáti, að bæjardyrum samfylkingarfólks, er Icesave-samningurinn, þeirra mati, ígildi farseðils fyrir Ísland inní Evrópusambandið. Þar er komin ástæðan fyrir fyrir því að Samfylkingin virðist tilbúin til að semja við Hollendinga og Breta, hvað sem það kostar.

Að vilja greiða skuldir glæpamanna til að geta svikið fullveldi þjóðar sinnar í hendur ESB, er að sjálfsögðu meiri og verri glæpur en öll ólánsverk útrásarvíkinga og græðgissinna til samans.  

Össur sáttur við töf í Brussel

Berlúskóni leikur sér að ástareldinum

Svo er að sjá, að gredda Berlúskóna helgist mun meira af vilja en mætti. Það má heita háðuglegur andskoti fyrir fola eins og hinn kynlega forsætisráðherra Ítalíu, að lognast útaf í miðjum klíðum, eins og geltur fressköttur. Vilji Berlúskóní ekki andast óforvandis úr reiðarslagi, ætti karlófreskjan að leita á náðir Benediks páfa og fá hann til að sarga úr sér saurlífisáráttuna í eitt skipti fyrir öll, en þeir kunna ráð við slíkum kvillum í páfagarði. Annars ætti kerlingarnaðran, sem lýsir hraksmánarlegum bólförum Berlúskóna á hrollvekjandi hátt, skilið að verða rassskellt á sjálfu Péturstorginu miðju, um hábjartan dag, öðrum kjöftugum kerlingum til viðvörunar.

Valli skökull hét maður (takið eftir að ég segi, hét maður) ákaflega ástrækinn í garð kvenna. Alla daga hafði hann mikil og merkileg samræðisáform á prjónunum, milli þess sem hann lét verkin tala. En þegar Valli var kominn á áttræðisaldur, lét Drottinn til skarar skríða gegn honum og veitti honum lausnina með harkarlegu reiðarslagi í bíl úti á víðavangi. Konan sem var með Valla í bílnum varð að vonum ákaflega skelkuð og hljóp á harðaspretti niður að þjóðvegi með buxurnar á hælunum. Þannig á sig komið veifaði hún öllum bílum sem framhjá fóru án árangurs, því einginn vildi taka konu með buxurnar á hælunum uppí til sín. 

Lýsir nóttum með Berlusconi

Landsölurakkar og hlandaular veitast að Jóni Bjarnasyni

Það er ósköp auðvelt að taka undir hvert orð, sem haft er eftir Jóni Bjarnasyni í þessari frétt mbl.is og allir, sem á annað borð hafa eitthvað meira en marglyttuhristing milli eyrnanna, vita innst inni að Jón metur stöðuna rétt og þar af leiðandi séu orð hann sönn eins og dagur fylgir nótt.

Það er því ansi hlálegt, að ég ekki segi, hlandaulalegt, þegar menn , eins og nokkrir þeirra sem komentuðu á þessa frétt á undan mér, hefja upp hjáróma raust sína í stíl landsölumanna og vanmetagemlinga. Rök þessara manna gegn Jóni og málflutningi hans eru helst þau, að hann sé gamall og leiðinlegur afdalakarl í torfbyrgi, sem enginn nenni að hlusta á og eigi að hætta að bulla. Ekkert sé að marka skoðanakannanir um ESB, og Íslendingar hafi einskis að tapa við inngöngu í ESB því hér sé ekkert nema fiskur.

Það er á hinum hlálegu hlandaulum og landsölurökkum að skilja, að ef einhver andmælir inngöngu Íslands í ESB, sé hann sjálfkrafa, a.m.k. í augum ESB-sinna, ævaforn afturhaldsdurgur til heimilis í torfbyrgi langt frammi í Rugludal og á slíka menn eigi enginn að hlusta því þeir séu svo leiðinlegir bullarar.

Málflutningur landsöluseppana miðast að sjálfsögðu við, að þeirra málstaður sé alfarið á öndverðum meiði við málstað andstæðinganna, þ.e. frámunalega framsækinn, skemmtilegur, 101-legur og búi í höllum með gullklósettum og asísku þjónustuliði. 

Megi þjóð vor halda jafnaðargeði gagnvart spjátrungum ESB-trúboðsins og takist að lokum að hreinsa þá útaf borðinu eins og hvern annan flugnaskít. 

Betur sett utan ESB

Hvaða hundakúnstir liggja að baki Icesave-rassaköstunum?

Hvað er þá verið að standa í samningaþófi við Breta og Hollendinga um Icesave-ið góða fyrst samkomulagið um það mál er ekki bindandi? Og hvernig í ósköpunum stendur á því, að Jóhanna Sig. og ríkisstjórn hennar hafa eytt öllu þessu óskaplega púðri í umrætt mál, úr því að hún álítur það ekki ófrávíkjanlega lagaskyldu að Íslendingar borgi herlegheitin? Að minnsta kosti stóð ekki á Jóhönnu og hennar hyski, að reka Ögmund Jónasson úr ríkisstjórninni fyrir þá sök, að hann var ekki vel tilkippilegur til að styðja undirlægjuhátt Jóhönnu gagnvart Bretum og Hollendingum.

Fyrir sauðsvartann almúgann á Íslandi er ekki beint auðvelt að skilja svona hundakúnstir. Getur verið, að á bak við Icsave-rassaköstin séu einhverjir þeir hlutir, sem haldið hefur verið leyndum fyrir almenningi? Og ef svo er, hvaða tilgangi þjónar slíkt leyndarbrugg?

Úr því sem komið er, verður Jóhanna Sigurðardóttir að upplýsa landa sína, satt og rétt og undanbragðalaust, hvað samningar um að Íslendingar greiði stókotlegar fjárhæðir útúr ríkissjóði til Breta og Hollendinga eigi yfirleitt að fyrirstilla, fyrst okkur ber engin lagaleg skylda til að greiða þessi ósköp.

Mikil umfjöllun um Icesave í Hollandi

Verkalýðsdragbítur sem ætti að halda kjafti

Verkalýðsdragbítnum Skúla Thoroddsen ferst ekki að senda einum né neinum tóninn, ekki einusinni hæstvirtum umhverfisráðherra. Og yfirleitt ætti þessi auðvirðilega senditík Kristjáns í Keflavík, Gylfa Arnbjörnssonar og Vilhjálm Egilssonar að halda kjafti og skammast sín. Hin fámenna og ófyrirleitna valdaklíka, sem tekið hefur verkalýðshreyfinguna í gíslingu, er sannarlega gjörsamlega veruleikafirrt í einangrun sinni frá grasrótinni. Það er engu líkara en þessi aumu gerpi hafi gengið auðvaldinu alfarið á vald og þar með dregið alla almennu verkalýðshreyfinguna með sér ofaní svaðið. Hvar héldu Skúli Thor og vinir hans, Kristján í Keflavík, Gylfi Arnbjörnsson, frú Ingibjörg Err og Guðmundur Gunnarsson til, þegar alþýða landsins reis upp í fyrravetur og mótmæti? Jú, þessir vellaunuðu blesar, sem eru á framfæri verkafólks, skriðu undir borðin á skrifstofum sínum og ýlfruðu eins og blauðir hundar. Og hvar var þetta þýlynda pakk meðan holskefla frjálshyggjukapítalisma og græðgisvæðingar reið yfir þjóðina? Það sat á skrifstofum sínum í velíðunar- og værðarmóki og beið eftir næstu útborgun frá fátækum og arðrændum verkalýð eins og ekkert væri sjálfsagðara.

Uppá síðkastið hafa svo þessir sveitarlimir verkafólks opinberað sitt rétta eðli með skefjalausri þjónkun við Vilhjálm Egilsson, Friðrik Jón hjá LÍÚ og aðra fulltrúa atvinnurekendasamtakanna. Það var svo sem ekki heldur við öðru að búast.

 

Svandís veruleikafirrt eða vanhæf

Efnilegt ungmenni hrellir dópsala

Ja, allur er varinn góður, sagði nunnan, og setti smokk á kertið.

En að öllu gamni slepptu:

Þegar ég las um drenginn sem skelfdi dópsalana í Lyfju, sem og lögregluna í Reykjavík, datt mér eftirfarandi ljóðmæli þjóðskáldsins í hug:

Hann litli Jón skaut Gunnu systur sína

á sextán skrefa færi og tókst að hitta,

þá sagði móðir hans, hún stóra Stína:

,,Sá stutti verður einhvern tíma skytta."

Tilkynnt um vopnaðan mann

Myrkraverkamafíur í bönkunum

Það er þá eins og mig og marga fleiri hefur lengi grunað, sem sé, að liðsöfnuðurinn, sem fenginn var til að koma skikki á bankaruslahaugana, hafi komið sér upp ríkjum í ríkinu, væntanlega til hafa rangt við og stunda spillingu og jafnvel eitthvað þaðan af verra. Satt að segja er stórundarlegt, að stjórnvöldi skuli ekki hafa fyrir löngu brugðist við og varpað svokölluðum ,,skilanefndum" bankana og öllu því skítapakki sem þeim fylgja á dyr.

Það er vonandi að Lilju Mós, og fleira góðu fólki, takist að hafa einhverskonar endaskipti á myrkraverkamafíunum, sem eru að búverka í skjóli luktra dyra í bönkunum.

Bankar fara ekki að reglum

Þegar sá gamli álpaðist uppí ranga flugvél

Jæja, svo það verður bara flogið beit til Tenerife með 100 íslenska lúxusgemlinga. Mér líkar alltaf svo vel þegar flogið er beint með fólk til einhvers staðar, því að ef flogið er skakkt er viðbúið að farþegarnir lendi á einhverjum öðrum stað en ráð var fyrir gert.

Fyrir nokkrum árum ætlaði vel roskinn karlfauskur að fljúga frá Reykjavík til Akureyrar, en fór uppí ranga flugvél og lenti á Egilsstöðum. Þar sátu þeir upp með kallskrögginn í hálfan mánuð. Allan tímann var sá gamli þéttkenndur af brjótbirtu og á harðaspetti á eftir öllu kvenfólki sem á vegi hans varð. Þegar upp var staðið, hafði þessum fjöruga öldungi tekist sprengja fimm hjónabönd í loft upp með gáleysislegu kvennafari sínu og fólk þar eystra vissi ekki lengur sitt rjúkandi ráð. Loks kom eiginkona hins siðlausa karls akandi á bifreið þeirra hjóna frá Akureyri og skarst í leikinn með afgerandi hætti. Hún setti mann sinn í fjögurra mánaða stofufangelsi þegar heim kom, auk þess sem hún fékk héraðsdýralækninn til að gelda karlófreskjuna svo að annað eins gæti ekki gerst aftur.

100 Íslendingar á leið í sólina

Allt á sér eðlilegar skýringar í þjófafélagi

Hvaða æsingur er þetta útaf nokkrum pesónum, sem drýgja tekjur sínar með dálitlum bótasvikum? Eru þegnar þessa lands ekki enn búnir að uppgötva að þeir búa í þjófafélagi en ekki þjóðfélagi?

Svo þarf enginn að segja mér, að heimilisfesti átján barna föðurins hjá fyrrverandi tengdaforeldrum sínum eigi sér ekki eðlilega ástæðu. Þó að dóttirin hafa rekið manninn af hödum sér frá allri átján barna ómegðinni, er ekki þar með sagt að foreldrum hennar þyki maðurinn óhæfur til sambúðar. Þau hafa náttúrulega tekið hann í fóstur vegna þess að hann að hann er þénanlegur fyrir heimili þeirra. Hann er látinn skúra, vaska upp og þjóna tengdamóðurinni fyrrverandi til borðs og sængur þegar gamli skröggur er að heiman, en sá maður þarf víst endrum og sinnum að fara til útlanda með fyrirtækiskort uppá vasann. 

Þannig er nú það.   

Bótasvik eru mikið vandamál

Hið blauða heljarkvendi

Ja, nú er heima, mín golsótta gamalær. Er ekki nema heljarkvendið, Swandees Svavars, svo gagntekin af hugleysi, að hún þorir ekki spyrja Jóhönnu, hvað hún átti við þegar hún sagði, að hindrunum vegna Suðvesturlínu verði rutt úr vegi. Aldrei hefði mér dottið í hug að Swandees væri jafn blauð og nú er komið á daginn. Og þessi frauka vildi verða sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra og varð foxill og þótti skítur til koma þegar henni var úthlutað umhverfisráðuneytinu. Ég er hræddur um, að hin framagjarna Sendiherradóttir hefði fljótt farið að skjálfa frá hvirfli til ilja andspænis LÍÚ-vígasveitinni, ef hún hefði orðið sjávarútvegsráðherra, og skriðið undir borð og legið þar í grátköstum.

Ekki rætt um ummæli Jóhönnu