Pippa í Miðtúni minnir um margt á Máríu borgargagn og er það vel

Það er víst ekki um að villast að Pippa litla í Miðtúni er sérlega lífsglöð gála sem telur ekki eftir sér að spretta úr spori. Satt að segja minnir hún mig dálítið á Máríu borgargagn þegar hún bjó á verbúð fyrir 40 árum eða svo. Máría mátti eiga það, að vera stundum ákaflega stuttpilsuð og hafa fullar og hálffullar áfengisflöskur innan seilingar, alveg eins og Pippa í Miðtúni. Að vísu brúkaði Máría borgargagn ekki brjóstahaldara og fyrirleit nærbuxur eins og sjálfa pestina. Hvort Pippa á eftir að ná þeim hæðum sem Máría, frænkona hennar í andanum, komst uppí á tíminn eftir að leiða í ljós.

En því miður vekja athafnir Pippu upp áleitnar spurningar um hvern mann systir hennar, Katrín frá Miðtúni, hefur að geyma. Má vera að verðandi drottning Breska heimsveldisins hafi verið jafn baldin á kvöldin og um helgar og systir hennar? Leynast máske djarfar myndir einhversstaðar í myrkum skúmaskotum af Katrínu, sem eiga eftir að spretta fram á forsíður dagblaðanna þegar síst varir? Guð varðveiti okkur fyrir þessháttar uppákomu.

En Máría borgargagn stóð sína pligt með heiðri og sóma í verbúðinni. Síðar á lífsleiðinni gerðist hún sambýliskona Indriða handreðs og varð aldavinur sæmdarjónanna frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar, sem kunnugt er.

 

Djarfar myndir af Pippu vekja athygli