Neyttu áfengis og eiturlyfja á leiði í kirkjugarði og slógust við lögregluþjóna

Ekki eru nú margir dagar síðan frú Ingveldur og Máría Borgargagn sátu á leiði Ástu eiturbyttu, sem burtsofnaði af þessum heimi fyrir nákvæmlega aldafjórðungi, og drukku koníjak og strompuðu maríjúana.

Ásta eiturbytta var um sína hérvistardaga kvenna einbeittust í óreglu og allskyns löglegum og ólöglegum tiltektum; slóst við fílelfda karlmenn og hafði betur, rétt eins og vinkonur hennar frú Ingveldur og Borgargagnið. Í London heimsókti hún dýragarð og óð beint inní búrið til ljónanna. Það var hennar bani, því þó hún ætti allskostar í handalögmálum við hvaða karlmann sem var reyndust ljónin henni það ofurefli, að tætlurnar af henni voru sendar í kistu til Íslands.

Í tilefni af því að 25 ár voru frá ótímabæru og harkalegu andláti Ástu eiturbyttu, ákváðu fyrrnefndar lagskonur hennar að heiðra minningu hennar á viðeigandi hátt. Að vísu var andakt þeirra Máríu og frú Ingveldar trufluð þar í legstað hinna sáluðu, þegar tveir lögregluþjónar komu þjótandi inn í garðinn og hugðust handtaka þær fyrir ósæmilega iðju í vígðum reit. Svo sem við var að búast, tóku þær stöllur einarðlega á móti lögregluþjónunum, innblásnar af afrekum Ástu eiturbyttu, og hröktu þá á flótta, blóðuga, rifna og tætta. Var ekki örgrannt um, að gamla góða eiturbyttan hefði veitt þeim lið í bardaganum, því lögregluþjónarnir báru, að eitthvað yfirnáttúrlegt og annarlegt hefði gerst í átökunum, m.a. hefðu þeir fenið óútskýranleg pungspörk hvað eftir annað utan úr öðrum heimi.

Gómaðir við fíkniefnaviðskipti í kirkjugarði