Jóhannes Ragnarsson

18.1.2017 | 21:48

Óli í ólyktinni mun blífa

Auðvitað þarf Óli litli, sem að sjálfsögður er ekki Óli, ekki að mæta fyrir rétt frekar en óþekkir krakkaskrattar, sem þykja ekki hæfir til réttarhalds sökum ungs aldurs, eru það sem sagt er: undir lögaldri; eða þeir fullorðnu menn, sem af einhverju orsökum hafa verið sviptir sjálfræði og mega því haga sér eins og þeiri vilja án þess að nokkur kippi sér upp við axarsköftin sem þeim álpast til að fremja. Þar fyrir utan er Óli, sem er þó allsekki Óli, mikill búhöldur í sinni sveit, stórbóndi og útgerðarmaður. Það eina sem hefir virkilega angrað þennan dugnaðarfork, hann ekki-Óla, er andskotans fiskifýlan sem ævinlega umlykur sveitasetur hans margrómaða; en sá galni óþefur kemur allur saman frá nágranna Óla, en það nágrannatetur er, eftir lyktinni sem af honum leggur, hinn versti maður og ribbaldi.

Enn og aftur, nú síðast í dag, hefir Hæstiréttur samt virt vilja og friðhelgi Óla að vettugi og bókstaflega dæmt hann í tvígang til að mæta fyrir einhverja hottintotta til að gefa skýrslu um einhvern fjandann sem ekki á sér neina stoð í veruleikanum. Það hefir aldrei nokkurn tíma þótt góður siður betri útvegsbænda að ansa soleiðis endaleysu. Því verður og ekki trúað að Óli, eða ekkiÓli, taki sig til og hlaupi frá aðkallandi verkefnum og vandasömum störfum til að sinna fíflagangi Hæstaréttar og Alþingis. Sem kunnugt er, þá er oft og títt rafmangslaust til sveita og þá verður Óli, sem sumir í sveitinni kalla Óla drjóla pessíkóla, að handmjólka kýrnar og lýsa hrútunum með vasaljósi leið leið þeirra til ánna um fengitímann.

Það er vandséð, að Hæstaréttur, Alþingi og ríkisstjórninni takist á einhverjum tímapunkti að drösla margnefndum Óla fyrir rannsóknarnefndina, eða hvað það nú er, hvað þá að þeim heppnist að upplýsa í eitt skifti fyrir öll hvort Óli sé Óli eða ekki Óli. En Ólafur Ólafsson stórbóndi í ólyktinni að Miðharuni I. og útgerðarfursti til Samskipa mun blífa um aldur og ár, blessaður af gömlu Framsóknarmaddömunni sem næst gengur páfanum í Róm að heilagleik. Ef þeir ætla, í fullri alvöru, að drösla svo stórum manni fyrir rannsóknarnefnd verða þeir að draga hann þangað með glóandi töngum, spjótsoddum og gildum reipum, sem þó munu vart duga þeim til sigurs.