Fágætt uppátæki einkennilegra manna

Þeir sem standa fyrir flutningunum á illhvelunum hingað til lands eiga efir að bíta úr nálinni varðandi þetta óheyrilega tiltæki sitt. Sem kunnugt er þá er hvalategundin mjaldur af rauðkembingaætt, en skepnur af þeirri hvísl eru orðlögð og stórhættuleg illhveli sem hneygjast mjög til að granda bátum sem þeir telja sig ráða við og sitja fyrir grandalausu fólki sem er á heilsbótargöngu við fjöruborðið.

Eftir að svokallað ,,sjósund" komst í tísku fyrir nokkrum árum hafa rauðkembingar grandað tugum sundkappa, hreinlega étið þá eins og gráðugur auðvaldsbelgur hámar í sig steik með sósu. Og það er ekki lengra síðan en í vor, að rauðkembingur, líklega flekkjamjaldur, kom allt í einu þjótandi upp úr hafdjúpunum og svalg í einu augabragði þrjá ferðamenn, miðaldra hjón frá Kína og friðil eiginkonunnar sem var með í ferð.

En fyrr mega nú vera auðnuleysingjarnir, sem tvítóla ekki við að flytja oss manndrápshveli frá fjarlægu landi til að bæta við ört stækkandi hóp slíkra vágesta hér við land. Það fylgir og bölvuðum skepnunum, sem einkennilegir menn létu flytja með flugvél hinað til lands, að þeir hafi þar austur í Sígapúr veitt sér til matar kynstrin öll af trilluköllum. Um leið og skakkarlarnir lúta örlítið út fyrir borðstokkinn til að gæta að færum sínum nota morðhvelin tækifærið, lyfta sér upp úr sjávarborðinu og bíta um höfuðið á skakaranum og draga hann með sér niður í djúpið, þar sem þeir gleypa þá í sig með smjatti og vellíðunarstunum. 

Annar mjaldranna steinsofnaði í fluginu