Frú Sæland ásakar stjórnvöld um fáheyrðan glæp

Nú sakar gamla frú Sæland stjórnvöld um kæruleysi sem gæti valdið því að öll íslenska þjóðin færi á einu bretti undir græna torfu vegna hinnar illvígu drepsóttar sem nú geysar í heiminum. Þetta eru að sjálfsögðu ekki geðsleg meðmæli með stjórnvöldum, sem ekki eru vel þokkuð fyrir. Trúlega er frú Sæland þeirrar skoðunar, þótt hún hafi ekki þorað að segja það ennþá, að hin grimmúðlegu stjórnvöld hafi á dagskrá sinni að flytja drepsóttina inn í landið, sennilega í hagræðingar- og sparnaðarskyni. Það veit aunginn hvað stjórnvöldin taka upp á og vís eru þau til alls, enda illa gefin og heims fram úr hófi.

Þá þykir frú Sæland lítið til um svokallaðan ,,sóttvarnarlækni", finnst karlinn vera mesta gauð og sauður, gott ef ekki sauðnaut. Sofandaháttur er vissulega hættulegur sjúkdómur, sem gerir hinum sjúka og öðrum þeim er í kringum hann eru lífið erfitt eða óbærilegt. Mér sagði eitt sinn vanur maður og fjölgáfaður, að hann hefði eitt sinn haft undir sinni stjórn strákdjöful, sem erfitt var að tosa fram úr koju til að sinna verkum þeim er undir hann heyrðu. Þetta var um borð í flutningaskipi. Loks okkar maður, sem var yfirmatsveinn á skipinu, til sinna ráða og smurði blágörnina á pilti upp úr sinnepi með teskeið. Eftir það rauk strákur upp við fyrst ræs. Ég spurði yfirmatreiðslumeistarann hvað hann hefði gert við teskeiðina eftir að hafa notað hana í fyrrnefndum tilgangi, og svaraði hann því til, að skeiðin atarna hefði farið í sjóinn, því aungin hefði viljað hræra í kaffinu sínu eða strá sykri á pönnukökur með skrapatóli, sem hefði verið brúkað til að ausa sinnepi í rassboruna á alræmdri svefnpurku.

Vissulega hefir frú Sæland tæpt á mikilsverðu máli og alvarlegu, og enn alvarlegra er ef stjórnvöld ætla að gera sér að leik að hleypa hrottalegri drepsótt inn í landið, - slíkt djöfullegt framferði er náttúrlega ófyrirgefanlegt, jafnvel þótt það sé framið í hagræðingar- og sparnaðarskyni. Kanski megum við þakka fyrir að stjórnvöldum skuli ekki hafa dottið í hug að grafa upp öll þau kvikindi, sem vitað er til að drepist hafi úr miltisbrandi hér á landi, bara til að koma af stað almennilegu miltisbrandsfári. Eitt sinn vaknaði Indriði Handreður upp við það að reður hans var orðinn röndóttur, eða jafnvel bröndóttur, en vinir hans höfðu litað brand hans meðan hann svaf í áfengisdái, en það er kallað að vera dauður á Íslandi. Og vinirnir voru til staðar þegar Handreðurinn uppgötvaði sjúkdómseinkennin á leyndarlim sínum og sögðu honum að íllt væri í efni, því hann væri nú kominn með surtarbrand, bráðdrepandi sjúkdóm, sem gengi af honum dauðum innan þriggja klukkustunda. Þeir létu hann skrifa undir skjal, hvar á var tiltekið, að eftir sinn dag mundu félagarnir fá í sinn hlut Máríu Borgargagn svo sem þessi lögleg erfðaskrá kvæði á um. Um kvöldið, þegar Haldreðurinn varð þess áskynja að hann væri ekki enn dauður og að surtarbrandurinn og erfðaskráin væru djöfuls gabb, leitaði hann logandi ljósi að félögunum í þeim tilgangi að lúskra á þeim með hnúum og hnefum.

Sakar yfirvöld um kæruleysi eftir smit á Tenerife

Athugasemdir

[Haraldur Pétur Guðmundsson, 25.2.2020 kl. 15:37]

þetta er tilvalin leið fyrir stjórnvöld að losa sig við gamlingjana, því jú flestir eru veikir fyrir sem hrökkva upp af við faraldurinn, og þetta því gullið tækifæri að lækka gjöld ríkissjóðs og fleyri stofnana :), svo því ekki að bjóða hættunni heim .. og losna við nokkra gamlingja í leiðinni ! 2 flugur í einu höggi ! 

gámurinn mikli er allur undirbúningurinn , svo sem fæstir komist að , og ekki er verra að hafa heilbrigðiskerfi sem er í lamasessi , svo þetta er hið fullkomna tækifæri að losna við lyfja og sjúrkrakosnað gamlingja , af ógleymdum lífeyrisgreiðslum . 

[Jóhannes Ragnarsson, 25.2.2020 kl. 16:19]

Ríkisstjórnin er nú ekki vitlausari en svo, að hún hefur komið auga á þessa borðliggjandi hagræðingar- og sparnaðarleið. Það var kominn tími til að hrinda í framkvæmd endanlegu lausninni á gamlíngjavandamálinu.