Nú er allt farið úr böndunum og gamalmenni vaða uppi eins og naut

Um kveldmatarleytið, núna rétt áðan, var Hálfdáni Varðstjóra færður grunsamlegur ferðalangur, sem lögreglan hafði stöðvað á leið út úr borginni. Ferðalangurinn varð auðvitað ofsahræddur, hreint brjálaður, þegar hann var dreginn fyrir Varðstjórann, sem var í essinu sínu í dag. Fyrir tilviljun var fólk úti á götu í grennd við lögreglustöðina, sem heyrðu hin válegu neyðaróp ferðalangsins þegar Hálfdán Varðstjóri hóf að handfjatla hann. Þetta fólk ber, að önnur eins hörmungahljóð heyrist hvurgi annars staðar en í Helvíti þegar Djöfullinn er að refsa ótugtarsálum með brennisteini, vítissóda og fémínístahlandi.

En allt um það, þá hefir ekkert fréttst af Máríu Borgargagni og Indriða Handreði, sem flúðu eins og rottur úr sóttkví og einangrun af heimili frú Ingveldar og Kolbeins undir hádegi í dag. Standa og allar vonir manna nú til þess, að Handreðurinn geispi golunni fljótlega, en ef hann lifir kóvídið af á hann yfir höfði þér þrjátíu ára fangelsisvist, þar af fimmtán ár upp á vatn og brauð. Borgargagnið á líka margra ára betrunarvist í vændum, en kunnugir segja að réttara væri að hengja hana þegar hún næst í stað þess að glutra niður péníngum úr ríkissjóði í fangavist fyrir jafn ótérlega manniskju. Já, þú last rétt kunningi: manninskju.

Svo er það farlama gamalmennið, sem óx svo ásmegin við að fá kóvíd nítján, að það vóð beinlínis upp úr körinni og fór að haga sér ósæmilega. Meðal annars braut gamalmennið lög um allsherjarreglu þegar það fór út á götu og pissaði þar í viðurvist fjölda manns, þar á meðal barna. Gamalmenni þetta býr á dvalarheimili aldraðra og hefir frá því að reis upp á afturlappirnar gjört öðrum íbúum dvalarheimilisins, sem og starfsfólki, gramt í geði með óviðeigandi framkomu og munnsöfnuði. Til marks um óráðsbænir þessa afgamla fóls má geta þess að það hótaði að barna konu eina á níræðisaldir auk þess að segja henni að halda kjafti. Ekkert ræðst við gamalmennið og sjá þeir er fyrir það líða fram á dimma daga, fulla með þreytu, sorg og særða blygðunarkennd, því alsendis óvíst er hvunær Drottinn tekur í taumana og tekur gamalmennið til sín, eða afhendir það Fjandanum til eignar.

Umferðin þyngri í Reykjavík