Kolbeinn Kolbeinsson týndi líka bílnum sínum við Kringluna

Svona kom líka fyrir Kolbein Kolbeinsson. Hann fór akandi á bíl í Kringluna til að gera innkaup, en var orðinn svo þreifandi fullur þegar hann kom út að fann ekki bílinn sinn. Það sem eftir var dagsins vafraði hann um bílastæðin við Kringluna og leitaði bílsins, en án árangurs. Annað slagið sveimaði hann afsíðis og bætti á sig úr viskýflösku, sem hann hafði keypt í brennivínsbúðinni í Kringlunni. Undir kvöld var hann orðin svo þreyttur og þjakaður eftir tilganglausa göngu um bílastæðin, að hann lagði sig í litlu porti við verslunarmiðstöðina við hliðina á einhverju skrani.

Fjórum tímum síðar vaknaði Kolbeinn við að rotta beit hann í hálsinn undir hægra eyranu. Sem betur fer hafði hann ekki orðið fórnarlamb þjófa meðan hann svaf, því honum hafði hugkvæmst að liggja ofan á vörunum, sem aðallega samanstóðu af fáeinum áfengistegundum, og þar af leiðandi þorðu þjófarnir ekki að láta til skarar skríða. Þegar þar var komið sögu voru flestar bifreiðar farnar af bílastæðunum, þannig að ekki vafðist lengur fyrir Kolbein að finna sinn bíl. En hann hafði ekki lengi ekið þegar lögreglubifreiðar undir sírenublæstri og blikkljósum króuðu hann af á Miklubraut.

Þegar lögregluprjónarnir færðu varðstjóra sínum, Hálfdáni Varðstjóra, Kolbein, sem grunaður var um ölvunarakstur, öskraði Varðstjórinn að Kolbeini: Hvern andskotann hefir þú nú gert af þér helvítis framsóknarhundurinn þinn!? En Kolbeinn svaraði að bragði: Æ, góði þegiðu bölvaður öfugugginn þinn. Þessi orðaskipti urðu til þess að Hálfdán Varðstjóri rak lögregluprjónana út svo hann gæti snúið sér óskiptur að hinum grunaða. Síðar um kveldið kom frú Ingveldur á lögreglustöðina til að sækja leifarnar af Kolbeini, eiginmanni sínum, sem hafði verið ansi grátt leikinn af Varðstjóranum. Eftir þá heimsókn sat Hálfdán Varðstjóri ofsareiður með eldrautt nef, því frú Ingveldur hafði slegið hann krepptum hnefa beint á nefið og snúið síðan harkalega upp á það. Þegar hann stóð upp vóð hann beint inn á kaffistofu og greip þar einn lögregluprjóninn, sem var á næturvakt, og lúskraði á honum.

Fóru að versla og fundu svo ekki bílana