Frægur feitisklepri í rotþró auðvaldssamfélagsins. Er það eftirsóknarvert hlutskipti?

Hvaða ómenni ætli það hafi verið sem göbbuðu veslings barnið til að glamra hjá kjaftaskjóðunum hjá Sameinuðu þjóðunum? Svo gapir þetta grey framan í glottandi smettin á þeim hjá Sameinuðu þjóðunum og kvakar, reynir að tala tungum um eitthvert kjaftæði sem henni hefir verið sagt að tala um. Hún veit ekki, þessi smjörlíkisskörungur að jafnrétti þýðir annað og meira en innantómur og einskisverður kynjametingur á Íslandi. Að minnsta kosti talaði hún ekki um óréttlætið, ójöfnuðinn og glæpina í heiminum, sem eru svo stórir að fólk sem alist hefir upp í bómullarkassa á háskólalóðinni hefir ekki getu til að sjá þá og skilja.

En auðvitað geta allir, sem lyst hafa á, gluggaskrautast og leikið sig einhverskonar bölvuð skoffín og prumphænsni framan í lostugt trýnið á hinum kapítalíska heimi, sem telur sig auðvitað eiga meirihluta hlutabréfa í Sameinuðu þjóðunum. Hitt er svo alvarlegra mál, að það, að etja einfeldningum og fíflum á forað forheimskunnar í heiminum, er mikið óhæfuverk sem ólíklegt er að nokkur geti fyrirgefið, allra síst Guð.

Það eru döpur  eftirmæli, líklega þau döprustu og auvirðilegustu sem hægt er að hugsa sér, að hafa verið eins og feitisklepri í rotþró auðvaldssamfélagsins og flotið um rænulaus til lokadags. Auðvita reyna allar ærlegar persónur að komast hjá slíku hlutskipti. En sumum er bara ekki viðbjargandi, þeim er ekki sjálfrátt, bugast fyrir hégómanum og kjósa fremur að vera þekktur klepri í soranum en óþekkt og af hjarta hógvær manneskja á æðra sviði mannheima.   

„Alltaf tími fyrir jafnrétti kynjanna“