Fráskilin hnáta sextug hverfur á vit drauma

Ajæja, og er orðin sextug hnátan og búin að missa stélfjaðrirnar. Svo verður hún áttræð, kerlingarskottið, og varla vænkast hagur hennar við það. Ja, jú, hún fór í framboð fyrir Sjálfstæðisflokkinn sem gluggaskraut og glimmernúmer, en það var fljótur að fara glansinn af því. Þegar til kom leist Sjálfstæðismönnunum ekki á blikuna og stömpuðu frú Hirst við fyrstu hentugleika og færðu hana í brotajárnsgeymslu Flokksins. Þar með var þingmannsferill telpunnar úti og það var eins og aldrei hefði nokkur skapaður hlutur átt sér stað.

Nú er sextug hnátan skilin og farin að láta sig dreyma. Hún sem sé liggur daginn langan, kveldið og alla nóttina í bælinu og hrýtur og dreymir. Og hvað dreymir hana svo? Það er ekki gott að segja. Við skulum bara vona að hana dreymi ekki hrökkála og hún stödd á Tjarnabakkanum. Þórbergi sáluga frá Hala í Suðursveit dreymdi þessháttar draum og hann var lengi á eftir að ná sér af þeim ósóma.

Í íslenskri kvikmynd frá síðustu öld kemur fyrir atriði þar sem önnur aðalsögupersónan hefir ráðið sig á vertíðarbát til að dreyma ákjósanlegar fiskislóðir fyrir skipstjórann. Sá piltur lá allan sólarhringinn í koju kapteinsins og svaf og dreymdi með aðstoð draumstauta og kunngjörði síðan skipstjóra sínum draumana þá sjaldan hann vaknaði. J. Birkiland, einn af höfuðsnillingum Íslands, brúkaði það sem hann kallaði ,,svefneitur" til sofa linnulaust er hann bjó að ræningjahjónunum og dætrum þeirra, en um það má lesa í æviminningum hr. Birkilands. Í dag er það svo mikil spurning hvurnig sextug hnáta, fráskilin, fer að því að sofa og sofa og dreyma mikla og ábatasama drauma.

Elín er orðin sextug og lætur draumana rætast