Barátta Sannra Íslendinga við mann brennur af hefndarhug vegna brottrekstrar

Það er ekkert að marka Þórólf, hann bara reiður og langar til að hefna sín Sjálfstæðismönnum af því að þeir ráku hann úr Sjálfstæðisflokknum fyrir linkind við góða fólkið og undirlægjuhátt við lygaáróður kóvitana, sem vilja hneppa íslensku þjóðina og allan heiminn í kommúníska kóvíðsánauð undir járnhæl Kínverja og Sorósar. Þeir tóku sig nefnilega til, Sjálfstæðismennirnir, og fleygðu Þórólfi, þegar þeir sáu hvað verða vildi með þann mann, út um glugga í Valhöll. Það var gott verk, en misheppnað, þar eð þeir sem unnu verkið héldu að þeir væru staddir uppi á fjórðu hæð en voru því miður á jarðhæðinni og því fór sem fór, og Þórólfurinn hljóp á brott með öll bein heil, engan marblett og öldungis ódauður.

Á heimili frú Ingveldar og Kolbeins hafa ítrekað farið fram heitar umræður um Þórólf og helsi kóvíðsvillunnar. Í eitt skiptið var Indriði Handreður orðinn svo viti sínu fjær af íllsku út í Þórólf að honum þókti sem hann sæi þennan vandræðamann á gangi utan við elhúsglugg frú Ingveldar og þaut út og réðist á manninn og barði hann til óbóta á gangstéttinni. En sem svo oft áður í baráttu Sannra Íslendinga gegn góða fólkinu og kóvíðunum, elti ólánið þá, því ekki var það Þórólfur sem Handreðurinn kom auga á út utan við skjáinn, heldur hundur nágrannans. Og þá kastaði tólfunum þegar kvenvargurinn, eigandi hundspottsins, kom aðvífandi og hugðist bjarga seppa, en uppskar einungis brotið lær og tvíbrotið nef, en kerlingarillfygli þetta var ærið neflangt og neyddust læknarnir til að fjarlægja tvo þriðju hluta nefsins, annars hefði það bara hangið niður eins og ánumaðkur það sem eftir var.

En eins og segir, þá er ekkert að marka Þórólf, hann er maður sem aunginn tekur mark á, sökum hefndarþráhyggjunnar, sem hann hefir komið sér upp og þróað með sér gegn Sjálfstæðiflokknum eftir brottreksturinn. Sona mann verður náttúrlega að gjöra óvirkan, svo honum takist ekki að eyðileggja hagvöxtinn, hlutabótaleiðina, heilbrigðu samkeppnina og aðildina að NATO. Sona kallar eru líka vísir með að gefa sig fram við Pútín og Kínverja og vinna fyrir þá á laun. En það er gott að eiga Sjálfstæðisflokk Sannra Íslendinga, þegar í harðbakka slær, því hvur og einn verður að fá að lifa með kóvíðnum í frjálsri, frjálshygginni og heilbrigðri samkeppni uns hann hrökkur upp af, saddur lífdaga. 

Þórólfur ómyrkur í máli

Frelsun kóvíðs nítjánda skilar fljótum og frábærum árangri

Nú, síðustu ráðstafanir Sjálfstæðisflokksins í heilbrigðismálum þjóðarinnar voru fljótar að skila sér eins og hinar fyrri. Ekki munum vér hvort þetta er í annað, þriðja, fjórða eða fimmta skipti sem Sjálfstæðisflokkurinn reynir að hressa upp á heilsu Íslendinga með því hleypa hinni alræmdu drepsótt, kóvíð nítjánda, frjálsri á þá, - til hvers veit aunginn,- kannski í grisjunarskyni, því auk ágætismanna falla þorparar og þrjótar líka eins og flugur úr kóvíði, bókstaflega hrynja eins og uppþornaðar mýs út um alla glugga Landspítalans.

Það verður víst að segja hvurja sögu, eða sugu, eins og hún er og kemur fyrir. Um bráðum tveggja ára skeið hefir helsta stefnumál Sjálfstæðisflokksins, ráðherra hans og þingmenna, verið að fá að gefa fyrrnefndan kóvíð nítjánda lausan og linna ekki látum fyrr en þjóðin verði ásættanlega fullpækluð upp úr veirunni og drjúgur hluti hennar komin undir græna torfu. Þeir telja nefnilega þarna í Valhöllu, að stóra-bóla á átjándu öld hafi fært oss heim sanninn um að fátt sé einni þjóð meiri uppspretta hamingju og velferðar en mannskæður heimsfaraldur með loflegu mannfalli.

Þá má ekki gleyma þeirri ófrávíkjanlegu skoðun Sjálfstæðisflokksins, að kóvíð nítjándi sé uppspuni frá rótum, hann sé ekki til og hafi aldrei verið til, en samt hafi kínverskir kommúnistar hleypt honum út í manndrápsskyni. Ennfremur, að bóluefnadrullan, sem lyfjarisarnir seldur einföldu fólki og heimsku fyrir hræðilega stjarnfræðilegar péníngaupphæðir. Bólefnið hafi einungis verið gefir í tilraunaskyni, aðallega til þess að komast að hvað kvikindin geti þolað af eiturinngjöfum. Í kvöld skála forskessur Sjálfstæðisflokksins í hvítvíni, brenndu og humarslími fyrir frelsun kóvíðs nítjánda og syngja bæjarstjóravalsinn svo hátt að raddbönd slitna og brestir koma í lungun. Íhöldin ærast öll nú saman, öskra og veina gaman gaman!  

Smitsjúkdómadeild á LSH helguð Covid-19 umönnun

Meinleg mistök uppstillingarnefndar komu í veg fyrir framboð SigInga

Það munaði ekki nema örlitlu broti úr hársbreidd að Sigurður Ingi Þórðarson skipaði efsta sætið á einum framboðslista Sjálfstæðisflokksins fyrir síðustu alþingiskosningar, sem er víst ekki enn lokið þrátt fyrir að kjördagur hafi verið fyrir mánuði síðan. Samkvæmt sameiginlegu mati allra kjör- og uppstillinganefnda Flokksins, þá þókt Sigurður Ingi uppfylla öll skilyrði sem prýtt geta fyrirmyndarframbjóðanda og poletiskan leiðtoga. En fyrir leiðinda handvömm, misskilning og andvaraleysi varð ekki af því að Sigurður Ingi tæki leiðtogasæti.

Það sem olli hinum meinlegu miss-tökkum uppstillingarnefndar má rekja til að þess að línum slá saman í höfðinu á nefndarmönnum þegar þeir sáu að Sigurður Ingi var allt í einu orðinn oddviti á lista Framsóknarmanna í Suðurkjördæmi, því að þar með var málinu lokið af þeirra hálfu. Svo kom í ljós, en þá of seint, að Sigurður Ingi á framsóknarlistanum var SigIngi ráðsmaður gömlu og geðillu Framsóknarmaddömunnar en ekki fyrirmyndarsjálfstæðismaðurinn góði, Sigurður Ingi Þórðarson. Þar með misstu Sjálfstæðisflokksmenn af besta bitanum á frambjóðendamarkaðnum þetta árið.

Nú, ekki hefir farið framhjá neinum, að SigIngi Þórðarson er afburða fjármálamaður, fjáraflamaður með afbrigðum og kunnur fyrir einstaka hugkvæmi og sköpunargáfur á svið péníngagjörninga og auðsöfnunar. Á alþjóðavettvangi hefir hann starfað með frægum og mikilsvirtum aðíljum og leyst þrautir, sem helstu leyniþjónustur veraldar stóðu ráðþrota gagnvart. En fyrst að kosningarnar frá 25. september síðastliðnum hafa dregist svona á langinn og óvíst að þeim verði nokkurn tíma, hefir komið fram hugmynd hjá til þess bærum konum, að SigInga Sjálfstæðisflokksmanni verði falið að leiða starfsstjórn þar til tekist hefir að halda kosningar til Alþingis á löglegan hátt. Jafnframt verði SigInga falið að leiða að minnstakosti tvo af listum Sjálfstæðisflokksins við þær kosningar. En mistök uppstillingarnefndar varðandi SigInga og SigInga voru að sönnu hvimleið og hálfpartinn til skammar. 

Sigurður áfram í síbrotagæslu

Og seldu hann aftur í höndur samaherja Samherjanna

Sennilega væri betra fyrir dýralækninn SigInga, ráðsmann gömlu og geggjuðu Framsóknarmaddömunnar, að gera að sárum hestana sem gæsajagararnir skutu til bana á og dögunum og lífga þá við, en að vera fimbulfamba þetta um seldan Mílustreng. Úr því sem komið er, væri auðvitað best ef Kínverjar keyptu Mílu sem fyrst, helst strax, af herra Ardíani í Frans. Þessu leiðinlega grunnneti fjarskipta á Íslandi, sem nýfrjálshyggjuóðir giljagaurar glopruðu niður fyrir ekki neitt úr höndum ríkissjóðs, verður í framtíðinni best gætt í eigu Kommúnistaflokks Kína, því þar fara menn sem hugsa í áratugum og öldum en ekki til nokkurra mínútna í senn, eins og gamla Framsóknarmaddaman og ráðsmaður hennar gera.

En svo við víkjum nú aftur að hestunum sem féllu fyrir morðingjahendi. Þetta voru gæðingar í hæsta gæðaflokki, bónaðir og lúsahreinsaðir. Sem minnir oss á þegar alræmdur stigamaður varð góðhestinum Galsa að bana úr launsátri. Finnur Jónsson bæjarstjóri sat á baki Galsa þennan örlagaríka dag og varð hálf-hverft við þegar hann heyrði hinn háværa skothvell og Galsi hné örendur niður undan honum. Talið er að launmorðinginn hafi skotið Galsa í misgripum fyrir Finn Jónsson, en það er annar handleggur. Síðar var Finnur tekinn fastur fyrir að hafa ætlað að ráða formann búnaðarfélagsins af dögum með atgeiri.

Þá er þess að geta, að kjósendur, aumir sem þeir nú eru, skutu hvíta, prjónandi merhryssið undan Sigmundi Davíði og Miðfótungum hans að Klaustri. Sigmund steyptist á nefið ofan í gaddfreðna jörðina er merhryssið meðtók kúlu kjósenda og lá það lengi í blóði sínu, því liðsmenn hans aðrir voru annað hvort fallnir í valinn eða flúnir og því aungvir eftir til að fremja miskunnarverkið á meistaranum. Eftir þessa útreið segir sig sjálf að viðbúið er að tíðasöngur leggist af með öllu í Klaustri til frambúðar. Þó verður að segjast eins og er, að óskandi væri að Kínverjarnir keyptu SigInga líka eins og möskvalaust þorskanet eða buxnastreng og seldu hann aftur fyrir slikk í höndur samherja Samherjanna á Íslandi.  

Ekkert breytist með nýjum eigendum

Málaferli út af slummi á rass Kolbeins Kolbeinssonar

Það er sagt að frú Ingveldur hafi sagt í réttarsalnum að óhræsið, Máría Borgargagn, hafi í óleyfi slummað á rassinn á Kolbeini Kolbeinssyni, sem umfram allt var þó eiginmaður frú Ingveldar. Síðar kom fram, að við vitnaleiðslu hjá Hálfdáni Varðstjóra, hafi Kolbeinn sjálfur rómað mjög athæfi Borgargagnsins og hælt henni á hvert reipi fyrir fagmennsku og fágaða framkomu, en sá vitnisburður fór talsvert í bága við frásögn frú Ingveldar. En þegar þar var komið sögu dró héraðsdómarinn upp skjal, undirritað af Ardian nokkrum, frönskum ólifnaðarmanni og siðvilltum flagara.

Í skjali herra Ardians er því fjálglega lýst, hvurnig Máría Morgargagn hafi skriðið inn um gluggann á herbergi herra Ardians í þeim tilgangi að hafa mök við hann með góðu eða illu. Skömmu síðar hafi rauðþrútið og dónalegt andlit Kolbeins Kolbeinssonar birst á svefnherbergisglugganum. Fáeinum andartökum síðar var Kolbeinn kominn inn á gólf hjá Ariani og fór þegar í stað að haga sér dólgslega uns Máría Borgargagn sá sitt óvænna og framkvæmt hinn óleyfilega verknað á Kolbeini, sem sagt er frá í upphafi þessa pistils.

Upp úr þessu hófust málaferlin um brot Borgargagnsins, en þau voru af frumkvæði Dómínikks Senukvíjara í umboði herra Ardians. Seint og um síðir var þessu erfiða máli lokið með dómssátt, þar sem Máría Borgargagni var gert að þrífa upp eftir sig á bakhluta Kolbeins með kambi. Hún var auk þess látin þefa af frú Ingveldi í vitna viðurvist og biðja hana fyrirgefningar, standandi á fjórum fótum. Af þessu sést, hvur eftirmál það getur haft að fara óvarlega með slumm og lauma því þar er síst skyldi.  

Katrín fundaði með forstjóra Ardian

Jólatré á jólatré ofan

Jólatréð, sem tók við af honum Stengrimi Johoð, þarna fyrir norðan land, er ætíð afar sosialisk í tali þegar fjölmiðlar spjalla við það. Sennilega er það nú svo, að þetta fyrirbrigði hefir aungva hugmynd um hvað sosialismus og vinstrimennska er; hefir trúlega aldrei heyrt minnst á soleiðis nokkuð. Umrætt jólatré, frú Ólsen heitir hún víst, elskar einkavæðingar, fjármálasjónhverfingar og prang, að minnsta kosti ef miðað er við léttúðina sem lekur af henni varðandi síma- og grunnnetsþjófnaðinn og sölu einkavina auðvaldsins á þeim tólum til einhverra spekúlanta erlendis. Et til að skila ekki alveg auðu um þetta landsölu mál, ropar hún upp úr sér einhverri holtaþoku um lífeyrissjóði og eftirlaunasjóðirnir hefðu nú átt að kaupa grunnnet fjarskipta á Íslandi. Ja hérna hér: hvað er þetta jólatré eiginlega að gera sem hálaunaður alþingismaður á Alþingi Íslendinga?

Það var sem sé fullkomin hörmung, að hlusta á fátæklegt auðvaldssinna-ropið, sem jólatréð frú Ólsen hvæsti framan í landslýð á öldum ljósvakans í morgun. Og þetta er fulltrúi flokks, sem í upphafi stóð til að geymdi arfleyfð Einars Olgeirssonar, Brynjólfs Bjarnasonar, Eðvarðs Sigurðssonar og Guðmundar Jaka! Hvað gengur svona fólki til? Er það að gera vísvitandi narr að þeirri vinstrisinnuðu alþýðu á Íslandi, sem þó er til, þrátt fyrir allt? Eða er frú Ólsen bara illa upplýst glimmerrófa, sem veit ekkert í sinn haus um sögu og baráttu sósíalista á Íslandi í vel góð hundrað ár?

Í Sprengjusandsþættinum í morgun var mætt til leiks, ásamt með frú Ólsen, annað jólatré, nýtt af nálinni, beint úr smiðju ekki minni kumpáns en G.a. Þórðarsonar nýfrjálshyggjumanns, elskhuga Trumps, NATO og annarra frækinna heimsvaldasinna og flokkssystir Inga yfirkjörstjórnarformenni í NV-kjördæmi og Páls Vilhjálmssonar kennara skólabarna í Garðahreppi. Þessi nýsprottna hrísla úr urtagarði Sjálfstæðisflokksins er auðvitað hin sperrtasta, henni er innilega alveg sama hvaða andskotans auðvaldsrassgat á innviði íslensks samfélags svo framarlega að það séu gráðugir og sjúkir ,,einkaaðilar". Já, elsku, kæru vinir, það göfug hugsjón og falleg að vera svo frjálshuga og frjálslyndur að maður sjá ekkert við það að selja ömmu sína fyrir pénínga út í hönd. En til hvers er verið að fylla Alþingi Íslendinga af svona fólki? 

https://www.visir.is/g/20212173482d/hefdi-viljad-sja-lif-eyris-sjodina-stiga-fastar-inn-i-soluna-a-milu-og-krefst-skyringa

Borubrattur kauði skríður undan rúmbælinu eins og hóstandi niðursetningur

Skríður ekki nema kauði undan rúmbælinu, þar sem hann hefir haldið til frá því eftir kosningar, og er aldeilis borubrattur. Hann lætur sér ekki muna um að hjóla í grandvara og góða drengi og gjörir dár og spé að þeim. Þessi mergjaði oddviti yfirkjörstjórnar í Norðvesturkjördæmi rekur prjóninn illyrmislega í Guðmund Gunnarsson viðreisnarfrömuð og lætur í veðri vaka að þann ódám væri réttast að draga fyrir lög og dóm og dæma hann í steininn fyrir eitthvað sem oddvitinn virðist ekki alveg gera sér grein fyrir hvað er. Sennilega telur oddvitinn Ingi Tr. að Gvendur þessi Gunnarsson frá Ísafirði sé trúnaðarmaður Viðreisnarfélags Péturs Þríhross og hafi þar af leiðandi fátt þrifalegt í pokahorninu.

Ekki vekur minni furðu, að Ingi oddviti skuli voga sér að ráðast að Karli Gauta með ódæma fautaskap og láta að því liggja að Karl Gauti sé um það bil kolklikkaður, eða eitthvað soleiðis. Við sem betur þekkjum til, vitum að Karl Gauti er einstakur dánumaður, munkur og frelsari af reglu heilags Sigmundar í Klaustri, og hefir vottorð upp á að vera sérlega heiðvirð persóna í alla staði. Nei, vinir mínir, það er erfitt núorðið að átta sig á hegðun oddvita og munnsöfnuði þeirra í garð góðra manna. Að dylgja um að Karl Gauti, fyrrum sýslumaður í sinni sveit, umgangist sannleikann frjálslega og hafi aungin rök fyrir kæru sinn á hendur oddvitanum, þýðir einfaldlega á mannamáli, að Karl Gauti sé bölvaður lygari, sem skeyti hvorki um rök eða sannleik í kæru sinni.

Af þessum ósköpum er auðsætt, að víðtæk málaferli eru að hefjast millum Inga Tr. annarsvegar og Karls Gauta og Gvendar viðreisnarmanns hjá Pétri Þríhrossi hinsvegar. Og yfir öllu þessu kvaka og góla ekki minni andans menn en Birgir karlinn Ármannason og barnakennarinn Páll Vilhjálmsson fyrrverandi formaður Samfylkingarfélags Seltjarnarness, en talið er víst, að þeir muni veita Inga Tr. lið í orrahríðinni sem fram undan er. Hvað muni gjörast, ef Gvendur viðreisnar, Karl Gauti í Klaustri og Pírataormarnir hafa oddvitann Inga, Ármannason, kennara íhaldsbarna í Garðahreppi og Sjálfstæðisflokkinn undir í þessu stríði, ómögulegt að vita, enda hræðilegt fyrir hvurn mann að hugsa þá hugsun til enda. En best væri að kauði skriði bara undir rúmbælið aftur og héldi þar kyrru fyrir í eins og eitt kjörtímabil. 

Ingi svarar: Órökstuddar aðdróttanir

Síra Baldvin flutti erindi um mál síra Eiríks á sýnódus

Eitthvað held ég síra Eiríkur hafi stungið fingri í rangan þumal þegar hann hófst handa við að gera út á Guð Almáttugan og sósíalistann Jésú Krist. Sennilega hefði orðið farsælla fyrir þennan útgerðarmann að sleppa Biflíunni, Drotni og litla sósíalistanum frá Nasaret, en setja heldur traust sitt allt á guðinn Mammón, enda stendur sá guð ugglaust síra Eiríki nær en aðrir guðir.

Annar kennimaður og mun stærri síra Eiríki, sjálfur síra Baldvin, hefir flutt erindi á sýnódus um péééníííga-sjúka falsspámenn, ,,sem nudda sér utan í Krist í sjónvarpinu með annarri hendinni meðan þeir svíkja undan skatti með hinni", eins og síra Baldvin orðaði það svo snyrtilega í erindi sínu. Ennfremur sagði hann, að þrjótar sem verða uppvísir að því að greiða ekki keisaranum það sem keisarans er ætti að færa upp á Gólanhæðir og hafa þá þar til sýnis fyrir sanntrúaða. Í lokaorðum sínum gjörði síra Baldvin sýnódus grein fyrir því, að hann sjálfur væri tilbúinn að flengja óþokka, sem sekir gjörast um dáraskap við kristindóminn, með heilagri ritningu þar til þeir ákölluðu alla heilaga sér til bjargar og ekki mundi hann heldur telja eftir sér að bannfæra þessháttar glæpamenn formlega úr predikunarstóli.

Þess má geta í þessu sambandi, að fyrir skemmstu stóð síra Baldvin ferðamann nokkurn að þeirri ólánsiðju að míga á vegg höfuðmusteris síra Baldvins. Þann útsendara Sathans greip síra Baldvin og hafði með sér í kirkjuna og hýddi hann þar til óbóta með Biflíunni upp við altarið. Ferðamannsauminginn varð eitthvað óhress með hirtinguna og hugðist kæra þennan grimma prestsvarg fyrir lögreglunni á staðnum. En lögreglan vissi hvað til síns friðar heyrði og lokaði ferðamanninn inni í nokkra daga og hann fékk ekkert að eta annað en blávatn og svartabrauð. 

Eiríkur hjá Omega dæmdur fyrir tugmilljóna skattabrot

Þau höguðu sér eins og bestíur við talninguna

Sannarlega hefir kjörstjórnin og talningarstóðið hagað sér eins og bestíur í Borgarnesi og fordjarfað atkvæðatalningunni, sem þeim var þó trúað fyrir. Það er aungvu líkara en þetta vafasama fólk, með formennið í fylkingarbrjósti, hafi lagt mun meiri áherslu á að drekka við talninguna en að telja atkvæðin, enda fór svo að atkvæði kjósenda í Norðvesturkjördæmi lágu í hrúgum ofan í tómum bjórkössum fyrir hunda og manna fótum, hvað sem það hefur nú átt að þýða. Svo þegar allir í talningagenginu, sem og yfirkjörstjórnin, voru orðin svo augafull að þau stóðu vart í lappirnar og vissu ekki handa sinna skil, slöguðu þau eða skriðu, eftir atvikum, burt af staðnum og skildu allar dyr eftir opnar upp á gátt. Fjandinn má svo vita hvar þessi sérkennilegi söfnuður svaf úr sér vímuna.

Auðvitað er kosningin í Norðvesturkjördæmi ónýt, hvað svo sem Sjálfstæðisflokkurinn og Birgir Ármannason hamast við að reyna að fá hana tekna gilda. Ef þetta kosningarugl fær að standa, þá verða þeir einstaklingar sem fá kjörbréf upp á að þeir séu alþingismenn Norðvesturkjördæmis, að una því að kjósendur líti á þá sem eitthvað annað en þingmenn. Svo er náttúrlega ótækt að saklausir kjósendur séu neyddir til að greiða þessháttar platþingmönnum laun, og þau meira að segja himinhá. Og formenni yfirkjörstjórnar Norðvesturkjördæmis á að leiða í bandi eins og stagkálf beint austur á Litla Hraun til geymslu í óákveðin tíma.

En aumingja Birgi Ármannayni er vorkunn að þurfa að standa í öðru eins ströggli sem þessu; af málfari hans um þetta skuggalega mál má ráða, að hann veit ekki sitt rjúkandi ráð, en verður samt, að boði Flokksins, að koma málum þannig fyrir að kosningin verði tekin gild, báðar talningar og líka talningin upp úr tómu bjórkössunum. Ef Birgi tekst ekki að fá nefndarfólk sitt, hr. Björn Leví og þau hin, til að loka augunum fyrir ölæðistalningunni í Borgarnesi, er stórfelld hætta á að alþingiskosningarnar þann 25. september hafi í heild sinni, í öllum kjördæmum, farið gersamlega út um læri og maga og landið verði stjórnlaust og vitlaust þar til búið verður að kjósa aftur.     

Talningarsalurinn var ólæstur

Vér lifum á andstyggilegustu nærbuxnatímum

Okkur varðar ekkert hvurjir fóru út og inn í talningaveislunni í Borgarnesi; þar var allt eins og átti að vera og allir þokkalega kenndir. Nær væri þingnefndinni að grenslast fyrir hvort einhverjir kjörstjórninni eða talningagenginu hafi farið úr nærbuxunum meðan á talningu stóð; við lifum nefnilega á andstyggilegu nærbuxnatímum þar sem síðasta sort kynvilltra pervertista hefir það fyrir dægrastyttingu að hafa uppi á spurningastúlkum og falast eftir nærbuxum þeirra gegn greiðslu út í hönd. Þessir þrifagemlingar hafa lítið dálæti á hreinum nærhöldum, ónei, það vilja þessi afstyrmi ekki. Raunar veit aunginn maður hvað er innan í höfðinu á þessum skítakörlum og kerlingum.

Frú Ingveldur kynntist einum svona nærbuxnadólgi á netinu fyrir skemmstu. Dólgur hélt að frú Ingveldur væri um fermingu og fór strax að setja upp verð fyrir óhreinar brækur af henni. En frú Ingveldur er klók og gjörði karlinum tilboð upp á tvennar nærbuxur fyrir tvöhundruð þúsund krónur. Ódámurinn kættist við og reiddi upphæðina af hendi og fékk í staðin fremur óhrjálegar nærbuxur, gauðskítugar, aðrar af Kolbeini, eiginmanni frú Ingveldar, hinar af þeim dásamaða Bryjari Vondulykt. Það var ekki laust við að dólgurinn margfélli í yfirlið þegar hann fór að hnusa af þessum rándýru flíkum, hann baulaði líka milli yfirliða og kumraði eins og hrútur um fengitímann. 

Frú Ingveldur fylgdi auðvitað söluvöru sinni eftir á laun, komst að því hver kaupandinn var og hvar hann var til heimilis. Þegar hinn öfugsnúni einstaklingur hafði notið nærhalda þeirra Kolbeins og Vondulyktarinnar í um vikutíma, afréð hann að sjóða sér seyði eða súpu úr þessu indæla hráefni og setti pott á eldavélarhellu; hann vildi fá sem sterkast kikk fyrir aurana sem hann hafði látið út. Það er talið að pervertinn hafi sopið allt seyðið er hann sauð, því potturinn og súpuskálin voru tóm þegar að var komið nokkrum dögum síðar. Neytandi seyðisins lá hinsvegar mjög stjarfur á gólfinu og var dauður. En frú Ingveldur hló hátt þegar hún heyrði dánarfregnina af viðskiptavini sínum og sagði sem svo, að réttlætið sigraði alltaf að lokum, hvernig sem reynt væri að snúa á það. Þetta hefði kjörstjórnin í Borgarnesi átt að vera búin að kynna sér áður en talningin fræga fór fram.

„Það er vitað hverjir fóru inn og út úr salnum“