Nú er leitað að hálshoggnu fólki

Ekki veit ég hvaða frambjóðandi, né hverjum flokki hann heyrir til, þessi náungi sem vafraði um höfuðborgina í morgun með blóðugt lagjárn í lúkunum. Þetta var víst ekki venjulegur hnífur sem karlinn otaði framan í samborgara sína, heldur var um að ræða flugbeitta sveðju, sem alla jafna er ekki brúkuð til annarra hluta en að hausa þorskfiska. En er ekki vitað hvaðan blóðtaumarnir eru, sem láku af sveðjunni og sveðjumanninum, en leit að afhausuðu fólki stendur yfir og er mikill viðbúnaður í höfuðvígstöðvum lögreglunnar og ríxlögreglustjórinn kominn á vettvang í fullum skrúða.

Það var Hálfdán Varðstjóri sem gekk á hólm við blóðugan varginn, snöri hann niður, afvopnaði og tók hann undir hendina eins og hvolp og tróð honum inn í lögregluvagninn, þar sem kauði var umsvifalaust lagður í járn. Þá Hálfdán hafði yfirheyrt fangann á lögreglustöðinni setti hann manngarminn í gamla gapastokkinn frammi á stigapalli framan við varðstofuna og bauð lögregluprjónunum að hreyta ónotum í hann.

Eftir hádegi fór fjölmenn sveit lögreglumanna, ásamt Hálfdáni Varðstjóra, að leita myrtra manna, hálshogginna, og fóru hús úr húsi. Niður á Granda fundu þeir þrjá hauslausa máva, en í hænsnakofa að húsabaki vestur í bæ, lágu níu varphænur, sem greinilega höfðu mátt sæta því hafa verið gerðar höfðinu styttri. Já. Húsráðendur, illilegt fólk og geðstirt, spurðu Hálfdán Varðstjóra hvern fjandann honum kæmi hænsnin þeirra við og hvaða hann varðaði um hvort púturnar væru með hausinn á eða ekki. Nú, Hálfdán snöggreiddist ókurteisi hjónanna og hófst þegar handa við að berja þau þarna í anddyrinu. Nú sitja þau í fangaklefanum, hágrátandi, og sleikja sár sín. 

Blóðugur maður með hníf í miðbænum

Ég gef líka kost á mér til ritarastarfsins, enda hefi ég allt það sem til þarf

Því miður hafði alveg farir fram hjá mér að sá eðla stjórnmálaflokkur, VG, væri með landsfund um þessa helgi. Það var ekki fyrr en ég sá fréttina um að tvær vellagaðar heiðursjómfrúr ætli að bjóða sig fram til ritara á fundinum, að ég rankaði við mér og sá strax að hér var komið kærkomið tækifæri upp í höndurnar á mér, að láta að mér kveða á uppbyggilegan hátt. Ég ákvað því þegar í stað að gefa kost á mér líka til ritara VG, enda er ég kostum hlaðinn til að takast á við slíkt starf.

Kostir mínir eru þeir helstir, að ég er þokkalegur í að rita íslenskt mál, en það er auðvitað frumskilyrði þegar ritari stjórnmálaflokks er ráðinn. Ótvíræðri ritarahæfni minni til viðbótar, er ég ágætlega jaðarsettur og raungerður minnihlutamaður með afbrigðum. Ég er sextíu og sjö ára og heyri því orðið öldungum til, en þeir eru jaðarhópur; einnig er ég handónýtur í skrokknum, hreinn öskuhaugamatur, og kolvitlaus í hausnum, það þýðir að minnsta kosti tveir jaðarhópar; þá er ég, með guðsblessun, þorstaheftur og vitanáttúrulaus og passa því vel inn í flokk umhverfissinna og náttúruhugsuða. Síðast en ekki síst, þá er ég karlamaður, en soleiðis menn eru útskúfaður jaðarhópur vegna þeirrar svörtu ónáttúru sem þeir eru haldnir; það jaðrar jafnvel við lög að ráða þessi kvikindi í vinnu eða fá þeim sæti á poletiskum framboðslistum. Þetta lítur allt mjög vel út hjá mér varðandi ritarastarfið, ég uppfylli öll skilyrði og hlakka ákaflega til að hefja skriftir hjá VG.

Fyrir skömmu frétti ég að Stenngrimur nokkur Johoð væri hættur á þingi, honum hefði verið mismunað út úr húsum hjá VG og lýstur óalandi og óferjandi innan flokks og utan og þar með bannfærður. Einnig var mér gert kunnugt, að mikill hrumleiki herjaði á Flokkseigendafélagið og væru meðlimir þess langflestir á leið inn á hjúkrunarheimili, þ.e. ef eitthvert þessháttar heimili vill taka við þeim. Hann Hjálmar heitinn frá Bólu tók út sína hjúkrunarheimilisvist í fjárhúsi fyrir norðan land og andaðist þar í hrútastíunni. Flokkseigandafélag VG þarf varla skárri traktéringar í ellinni en Hjálmar og mörg fjárhús standa ónotuð og tóm út um sveitir landsins. Allt þetta, brottrekstur Stenngrims og nær því útafdautt Flokkseigendafélag, gefur fögur fyrirheit um, að nú geti Eyjólfur farið að hressast svo um munar og Vinstri grænir verði loks endurheimtir eftir langa og skammarlega vist í tröllahöndum. 

Tvær vilja verða ritari VG

Báðir eru þeir vellandi lýðskrumsflokkar og vel mannaðir af hálfvitlausu fólki

Ekki er á klausturábótann Sigmund Davíð logið, að hann á sér fáa jafningja í vitleysunni. Karlgreyið er einhverskonar klunnaleg útgáfa af bleyjubarni með gullskít í munninum og ruglaðir miðaldavofu. Þá er stráktuskan öndvegis lýðskrumari og jafningi Gunnarssmára í þeim efnum. Sennilega færi best á að Sigmundur og Smárarörið mundu sameina Miðfótungaflokkinn og Ekkisósíalistaflokkinn, því þessi tvö apparöt eiga sitt hvað sameiginlegt, því fyrir utan lýðskrumið eru þessi tvö flokksbrot þéttskipuð hálfvitlausu fólki; til dæmis er til þess tekið að drottning Miðfótunga og príórína, frú Vigdíshauks, og Gunnarsmári nota bæði sama póletiska tungumálið, þ.e. öskra og æpa að fólki og saka það um allra handa spillingu og lúmska stórglæpi, og skiptir þá litlu þótt aungin innistæða sé fyrir stóryrðunum og hávaðanum.

Og ekki er nóg með að Miðfótungar og Gunnarssmáraklíkan vel mönnuð af hálfvitlausu fólki, því þarna gefur að líta lukkuriddara og poletiska loddara í tonnavís, allt frá herra Þ. Saarý til Beggós í skrokknum. Ja, þetta eru nú ekki flokkar á flæðiskeri; báðir vellandi lýðskrumsflokkar, annar undir sauðargæru nýuppfundins sosialisma Gunnarssmara, hinn eins og skrímsli, monster, með hálsbindi og pípuhatt. Vel mætti og bæta Pírataskektinu við miðfótungssosialismus Sigmundar og Gonnsósmára til að úr mundi verða fyrirmyndar vitfirringasamkoma.

Það sem af er ágústmánuði hefir frú Ingveldur kvalist af innanmeini eftir að hafa drukkið volkablöndu við þorsta, en Kolbeinn maður hennar hafði áður laumað arseniki í volkann, því hann var staðráðinn í að koma eiginkonu sinni fyrir kattarnef,taka hana af lífi og myrða. Vissulega varð frú Ingveldur fárveik af eitrinu og spjó gríðarlega. Samt varð hún ekki svo máttfarin að hún gæti ekki veitt Kolbeini verðskuldaða ráðningu; hann liggur nú eins og hlandauli, mjög reifaður með súrefnisgrímu og ranghvolfandi augunum á Landspítalanum og syngur stanslaus milli þess sem hann gerir í rúmið af einskærri bölvun og mannvonsku. Þessar hörmulegu hrakfarir þeirra hjóna koma afskaplega illa niður á kosningaundirbúningi Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar. Frú Ingveldur hafði áætlað að blása kröftugum lífsanda í nasir Íhaldskérlínga og láta þær vaða eins og vitstola um víðan völl að boða arðræningjaguðspjallið. Nú er fram komið að ekkert verður úr þeim áformum og Íhaldskérlíngarnar munu sitja fram yfir kosningar með skuplur á höfði og hnussa ofan í gaupnir sér. Kolbeinn hefir um árabil stjórnað öllu sem orð er á gerandi, fyrir hönd gömlu geggjuðu Maddömunnar, á bak við tjöldin í Framsóknarfjósinu. Eins og gefur að skilja verður lítið um stjórn á kosningabaráttu húskarla og griðkvenna Maddömunnar að þessu sinni, því Kolbeinn ætlar ekki að láta sér batna fyrr en af kosningum afstöðnum.    

Vill skila afgangi úr ríkissjóði til almennings

Af Tjónvaldi Þorn, bersyndugu konunni og síra Baldvini

Tjónvaldur er sem kunnugt er eiginnafn, náskylt nafninu Þorvaldur og beygist eins. Til að mynda stóð til að skíra hægriruddann og sjónhverfingaloddarann Þorvald Gylfaþornsson Gíslason upp af gefnu tilefni og láta hann heita einfaldlega eftirleiðis Tjónvald Þornson. Því miður var aunginn til þess bær maður fáanlegur til að framkvæma uppskýringuna og varð því ekkert af henni að sinni.

En mikið var það Tjónvaldi líkt að gera tvívegis á sama degi aðsúg að einni og sömu bifreiðinni. Svona framkoma flokkast vissulega undir þráhyggju af heldur óhrjálegri tegund og getur orðið hættuleg öðru fólki. Í ofanálag hafa svo nokkrir frambjóðendur stjórnmálaflokkanna gjörst berir að gripdeildum og óspektum upp á síðkastið og einn þeirra var næstum búinn að drepa mann af einskærri vangá þegar hann var að gæsaveiðum upp til sveita. En áður en frambjóðandanum tókst að fremja morð féll hann sjálfur fyrir byssu eins bóndans í sveitinni, sem séð hafði til frambjóðandans og þókt fas hans og tilburðir aumkunarverðir.

Og í morgun, árla mjök, sáu árrisulir menn í sókn síra Baldvins hvar mannvera hékk niður úr trjágrein með bandspotta um hálsinn. Fyrstu viðbrögð voru á þá leið að talið var víst að veslingurinn svorni hefði hengt sig. Svo fóru að renna tvær grímur á þá er að komu, því ýmis konar verksummerki bentu til að hér hefði aftaka farið fram. Hið hangandi hold hafði í lifanda lífi verið kona bersyndug, drykkfelld og nærbuxnalaus með afbrigðum. Síra Baldvin hafði hafði margsinnis aðvarað hana og nú síðast bannfært konugarminn. En konan lét ekki segjast og hélt áfram ósiðlegu líferni. Lík hennar var tekið niður og grafið utangarðs án yfirsöngs og blessunarorða. Síra Baldvin lét sig þó ekki vanta við hina smánarlegu greftrun konunnar, því hann mætti hempuklæddur á staðinn og fól Sathani sál konunnar með þeim fyrirmælum, að svona kerlu ætti að pína við brennistein og gaddavír frá eilífð til eilífðar. Já, vinir mínir, svona fer fyrir ósiðlegu, lostafullu brókarsóttarfólki í prófastdæmi síra Baldvins. 

Tvisvar keyrt á sömu bifreið

Alræmdir skólamyglufjandar, sí-löðrandi í krataeðlisfeiti, vilja Fossvogsskóla feigan

Er virkilega til sá öfuguggi sem hefur géð í sér að taka Holu-Hjall eða Daginn í bólinu? Væti ekki skömminni skárra fyrir hann að taka þá í einhverjum drullupollinum í miðbænum? Ég hefði haldið það. Svo flækti djöfsi sig í lakinu með Hjalli og Deginum! Ljóti bévítis vibbinn þetta.Og nú eru þessir þokkapiltar, sí-löðrandi til margra ára í krataeðlisfeiti, orðnir alræmdir skólaeyðingargarpar og skólamyglufjandar. Af hverju rífa borgarbúar þessa ólánsgripi ekki upp á rassinum og mismuna þeim út í Reykjavíkurtjörn?

Eftir langvarandi fúsk kynlegra krataeðliskvista lítur Reykjavíkurborg út eins og holdsveikur og vanskapaður fáráðlingur. Hvort henni auðnast að ná heilsu aftur er öldungis óvíst og raunar svo ólíklegt að fyrr mun allt frjósa fast í Helvíti en Reykjavík braggist eftir aðför krataeðlisins að henni. Og hvað gjörir Sathan þá, ef frostbylur fer að næða um ríki hans svo að frýs í kömrum og krönum Helvítis? Það er ekki gott að segja.

Síðustu fréttir úr Fossvogsskóla herma að nú séu Hjallur og Dagurinn farnir að senda griðkonur sínar, þær Líf og Lukkunnar úr Viðreisn og Píróflokknum, daglega í Fossvogsskólann til að sækja myglu, sem þeir síðan hræra saman við smurost þar til hann verður dökkgrænn mygluostur. Þennan ost étur svo ráðhúsklíkan með rauðvíni og rommi. En á meðan Fossvogskólinn grotnar niður af myglu, fúa og hlandfýlu verða börnin að standa langar vetrarnætur úti í veðri og vindum eins og útigangsfolöld, og bíða þess að Dögum Víns og Rósa linni í ráðhúsinu og krataeðlisslepjan hverfi í niðurföllin og teppi þau ...  

Segir borgina enn flækta í lakinu

Bölvað Íhaldið hefir og líka komið sér upp eðjótabælum úti í bæ

Hvað ætli þessi Áslaug Arna sé að gera í poletik? Ekki er hún lærð í sóttvörnum og heilbrigðri skynsemi svo mikið er víst. Og aldrei höfum vér heyrt hana segja segja orð af viti um nokkurn skapaðan hlut; Áslaug Arna er sem sé, með öðrum orðum, á andlegu pari við ráðherratelpuna með langa nafnið og Bjarnaben. Æjijá, það er hálfgerð hörmung að verða andlegur öreigi með belginn fullan af humri og hvítvíni.

Nú, í tilefni kosninganna, er Sjálfstæðisflokkurinn kominn með nýtt hliðarsjálf, þar sem er afkvæmi hans, þ.e. sótsvarta krataeðlisslepjan hans Gunnarssmára. Þessi Gunnarssmáraframkvæmd er fullkomin hliðstæða við Miðflokkinn í afkáralegheitum og vitfirringshætti. Það er voða sniðugt hjá bölvuðu Íhaldinu að koma sér upp eðjótasetrum úti í bæ til að sýna kjósendum fram á að til séu vitlausari endemi fingralangar íhaldssálir.

En því miður fyrir Sjálfstæðisflokkinn, þá fer óþokki kjósenda vaxandi á honum vegna ásóknar og þráhyggju talsmanna hans í að fá að hleypa lífshættulegum drepsóttarfaraldri, kóvíð nítjánda, á landsmenn, að því er virðist í grisjunarskyni. Þetta gerir að verkum að hópar hálfvitlausra manna og enn vitlausari kvenna, svo sem eins og krataeðlissosíið Gunnarssmára, Miðfótungar af Klaustri og fáráðlingasamkoma Pírata fá heilmikið hrafl af atkvæðum, sem annars hefðu farið til höfuðstöðvanna í Valhöll. En það er allt í lagi, því Gunnarismára, Sigmund ábóta í Klaustrinu, og Píratagalskapinn, þyrstir mjög í að komast í hlýjan faðm Sjálfstæðisflokksins, jafnvel og þrátt fyrir einkennilega óhugnanlegan áhuga smátelpna og drengja Sjálfstæðisflokksins á að siga kóvíðnum, baneitruðum, á landsmenn.

Áslaug vill slaka verulega gagnvart sóttkví

Hann vann fáheyrðasta afrek sem unnið verður innan íþróttahreyfingarinnar

Það hafa fleiri en Przemyslaw pólski sem hlaupið hafa langsum eftir Íslandi og það á mun styttri tíma en hann. Eitt sinn fór Jón Íþróttamaður í æfingabúðir vetur á Bjargtanga, en þar stóð til að láta olympíjufara víðavangshlaupi spretta úr spori á brúnum Látrabjargs. Annan morguninn í æfingabúðunum hvarf Jón Íþróttamaður eins og jörðin hefði gleypt hann. Var æfingin felld niður það sem eftir lifði dags og hafi leit að Jóni, sem engan árangur bar. Þá var kallað eftir aðstoð björgunarsveita og var sigið víðsvegar niður í Látrabjarg, því langlíklegast þókti að Jón Íþróttamaður hefði hlaupið fyrir björg. En því miður fannst hvorki ofan bjargs eða neðan svo mikið sem smá-vísbending um hvað orðið hefði af honum.

En fjórum og hálfum sólarhring eftir hvarf Jóns, barst víðavangsþjálfaranum, Frjálsíþróttasambandi Íslands og olypíjunefndinni skeyti þess efnis að Jón Íþróttamaður væri fundinn í Neskaupstað austur. Hafði hlaup hans verið stöðvað á aðalgötu bæjarins og hann spurður hvert hann væri að fara, en hann svarað því til að hann væri að leita vinum sínum í olympíjusveitinni í víðavangshlaupi. Er talið að þetta afrek Jóns Íþróttamanns sé með eindæmum og bæri hiklaust að veita honum að minnsta kosti tuttugu og fimm olypíjupénga gulls í verðlaunaskyni.

Þegar Jón Íþróttamaður kom til Reykjavíkur eftir að hafa unnið fáheyrðasta afrek sem unnið verður innan íþróttahreyfingarinnar, tóku dólgar frá Frjálsíþróttasambandinu á móti honum og fóru með hann í höfuðstöðvar sambandsins og börðu hann þar lamabarningi. Eftir það fór Jón Íþróttamaður að leggja stund á hnefaleika til að geta svarað í sömu mynt ef hann hitti dólgana aftur. Ekki er því að neita að heldur brátt varð um dólgana, sem voru fjórir; einn fannst dauður og nefbrotinn í húsasundi, annar var dreginn upp úr skurði með innyflin hvellsprungin í tætlur, þriðji hafi farið til dyra heima hjá sér eftir að drepið hafði verið á dyr en komið fljúgandi eins og geimskutla til baka og var tryggilega dauður, þá að var gáð, komið var að þeim fjórða önduðum fyrir utan hesthúsið hans og var engu líkara en eitthvert hrossið hefði gefið honum drag sem dugði með öðrum afturfætinum. Og lýkur hér að segja frá afreki Jóns Íþróttamanns í víðavangshlaupi og eftirmála þess.   

Hljóp þvert yfir Ísland á 17 dögum

Könnunin er áfall og áfellisdómur yfir ESB-flokkunum fjórum

Í þessari skoðanakönnun kemur vel í ljós að fallandi áhugi er fyrir ESB-flokkunum, en samkvæmt könnuninni fá þeir í hæsta lagi 40% samanlagt og 25 þingmenn. Þetta telst vera mikill áfellisdómur og um leið hryllilegt áfall fyrir ESB-sinnanna, sem stofnað hafa hvern flokkinn af öðrum til að slá ryki í augu fólks í undirförulli viðleitni sinni í að ljúga út meirihluta á Alþingi til að svæla Ísland til innlimunar í ESB.

Frá fyrri tíð er Samfylkingin öfgafullur ESB-flokkur, sem sér ekkert nema auðvald gömlu nýlenduherrana í Vestur Evrópu, en það hefir bara ekki dugað til. En ESB-sinnarnir eru slóttugir og strangtrúaðir í rétttrúnaði sínum á nýlenduveldagullið og þeim hugkvæmdist að setja út fleiri flokka, sem eiga að tryggja þeim meirihluta á þingi með ESB-innlimun. Hægra megin stofnuðu þeir Viðreisn fyrir hægrisinnaða ESB-aðdáendur, en til vinstri var Gunnarsmári ráðinn til að búa til ESB-úlf í sosialistasauðargæru, ósmekklegan flokk lýðskrumara og lukkuriddara. Á miðjuna var svo sópað saman einhverju göturyki og garðaúrgangi, sem það kallar Pírata. Þetta eru nú hersveitirnar, hinn nýi uppfærði fjórflokkur, sem eiga að svíkja íslensku þjóðina í hendur erlends auðvalds og blóðhunda.

Nú, ESB-flokkar eru í eðli sínu vel til hægri, með öðrum orðum auðvaldsflokkar, því óhugsandi er að raunverulegir verkalýðs- og sósíalistaflokkar vilji selja fjöregg þjóðarinnar, fullveldi og sjálfstæði, í klærnar á stórauðvaldi Evrópu. Eins og staðan er núna, má búast við að öfgaskepnur ESB-trúboðsins, sendi fleiri segulbandsvædda flugumenn út af örkinni til að ná góðum upptökum, sem kæmu þingmönnum og þeim flokka illa þar sem andstaðan við innlimun í ESB er mikil og almenn. Það er því eins gott fyrir andstæðinga ESB í poletikinni að vara sig á ESB-Talíbönunum, myndavélum þeirra og segulböndum, en þó einkum og sér í lagi á Samfylkingartalíbönunum. 

Sósíalistaflokkurinn bætir við sig fylgi

Klobbi Stöðmenni lagður á flótta frá siðlausri Samfylkingu

Svo Klobbi Stöð er lagstur í ástarþríhyrning með frú Sæland og Mánga Þór. Ósköp held margir öfundi strákinn fyrir að hafa komst þarna upp í. Klobbi Stöðmenni er náttúrleg frægur að þjónustu sinni við krataeðlissjúkdóminn og mörg sporin hefir hann stigið til að klifra sleipar tröppurnar upp á topp Samfylkingarinnar, en án árangurs. Og þó eru þær tröppur hvorki margar né brattar því Samfylkingarhóllinn er lágur og kauðalegur.

Það vekur og nokkra furðu að Klobbi skuli ekki vera á mála hjá sosjíflokki Gunnarssmára, en í þeim eðla flokki er kyndugt samsafn lúsera, efrimillistéttarfémínísta, krataeðlis- og ESB sjúklinga, sem allt er hálfvitlaust fólk, ef fólk skyldi kalla. En hvað með Miðfótungaflokinn að Klaustri? Er hann ekki rétt mátulegur fyrir Klobba karl?

Nei, þetta lítur orðið sérlega illa út hjá Klobba okkar Stöðmenni. Í Samfylkingunni er hurðinni skellt fasta á nasir honum á meðan þeir kippa inn drjólanum, sem ætlaði að gera út flugumann með falið segulband á fund þingmanns Sjálfstæðisflokksins til að leiða hann í gildru og helst að hafa af honum æruna ef vel tækist til? Getur verið að þessháttar blaðamaður sé heiðarlegri eða siðlegri en Klobbi Magg Stöðmaður? Sá tiltekni rannsóknablaðamaður og siðferðispostuli hefir að manni skilst verið trommaður upp sem sérlega siðvæddur og þar með fram úr hófi siðlegur fréttamaður, gott ef hann er ekki verðlaunaður og kominn í framboð hjá ótrúlega siðfáguðum stjórnmálaflokki, sjálfri Samfylkingunni, höfuðvígi krataeðlisins, sem hefir innan sinna vébanda siðferðisnefnd. Það er ekki nema von að Klobbi auminginn sé svekktur og sár og hafi séð sér þann grænstan í poletikinni, að skríða undir vænginn á frú Sæland.

Jakob Frímann í viðræðum við Flokk fólksins

Málaferli hjóna hvort gegn öðru - ægilegar sakagiftir valda dómurum angist.

Rétt er það að þau sæmdarhjón, frú Ingveldur og Kolbeinn maður hennar Kolbeinsson hafa kært hvort annað til lögreglu og dómstóla fyrir kynferðislegt- og kynjabundið ofbeldi, eða ,,obbéldi", eins og fémínístarnir bera fram orðið ofbeldi. Hinn 13. mars 2001 kærði frú Ingveldur eiginmann sinn fyrir kynvillu og lagði við það tækifæri fram greinargerð upp á rúmar hundrað blaðsíður ásamt myndum af Kolbeini í smánarlegum athöfnum við fræga öfugugga á borð við Brynjar Vondulykt og Indriða Handreð, svo einhverjir séu nefndir.

Viku síðar, eða þann 20. mars 2001, lagði Kolbeinn fram kæru á hendur konu sinni, frú Ingveldi, þar sem hann gaf henni að sök að hafa nauðgað sér oftar en einu sinni og oftar en tvisvar á fólskulegan hátt. Máli sínu til sönnunar leyfði Kolbeinn lögreglu og saksóknara að hlusta á segulbandsupptöku, sem gaf til kynna heldur ófélegan atburð. Í upptökunni mátti heyra frú Ingveldi hafa í svæsnum hótunum við Kolbein, en hann hágráta og barma sér, biðjast vægðar og annað eftir því. Þá virtist eitthvað óhugnanlegt gerast, sem líktist því að Kolbeinn hefði gert í rúmið af uppnámi og skelfingu. Að síðustu heyrðist þungur dynkur og upptöku lokið.

Það var víst ekkert gamanefni fyrir dómstólana að leysa úr harðvítugum málaferlum þeirra hjóna, enda hefir engin niðurstaða fengist enn í deilunum. Að minnsta kosti einn dómari hefir gengið af vitinu vegna þeirra og annar sviptur embætti fyrir að fara að haga sér einkennilega á almannafæri eftir að hafa sökkt sér í kæruefnin. Að vísu hafa hin kynbundnu kæruefni komið í veg fyrir hjónaband og sambúð frú Ingveldar og Kolbeins, því þau hafa deilt borði og sæng óslitið allan tímann, þrátt fyrir allt.  

Rætt um kynferðislegt og kynbundið ofbeldi