Heimilisófriður leiddur til lykta. (Þýð. Páll Grímsson)

Páll Grímsson skáld í Hvammi hefir meðfram öðrum ritstörfum lagt haga hönd að þýðingum á ljóðum úr fornnorrænu. Þýðingar Páls eru afar nákvæmar og honum tekst með undraverðum galdri að fanga þann anda sem í ljóðunum býr. Gott dæmi um vald Páls á viðfangsefninu er þýðing hans á sálmabálkinum ,,Indenlandske stridigheder bragt til ophør" eftir Nikulás frá Mörk í Þrændarlögum, sem uppi var á tólftu öld, en þar er að finna eftirfarandi vers í sjöunda bálki:

Den gamle mand, der døde.
Kvinden stak ham med en kniv i et anfald af ondskab. Så hentede en præst - det syntes hun bedst.
Og den gamle præst løb, Han fik en alkoholisk drik - på vejen.
Han var i stand og var på vej mod sin destination, -
kaldte på Gud og bad mange bønner.
Han hylede salmer over manden, der døde;
trak kniven fra en mands bryst
og tørrede det af på buksebenet.
Så lagde sig til hos enken og forkælede hende. (Søde verden)
Hun var holdt op med at være vred
og i seng med præsten kravlet,
så lad dem gå.
Den gamle mand, der døde, blev hurtigt glemt.

Í snilldarþýðingu Páls, ,,Heimilisófriður leiddur til lykta", hljóðar versið á þessa leið:

Gamli karlinn sem lést.
Konan stakk hann með hnífi í illskukasti.
Sótti svo prest - hún hugði það best.
Og gamli presturinn hljóp;
hann fékk sér sér áfengisdóp - á leiðinni.
Hann var kominn í ástand og stuð á áfangastað, -
ákallaði Guð og margar bænir bað.
Hann grenjaði sálma yfir karlinum sem lést;
dró hnífinn úr brjóstinu á karli
og þukraði af honum á buxnaskálminni.
Lagðist svo með ekkjunni og lét dátt að henni (Blítt lætur veröldin).
Hún var hætt að vera reið
og upp í rúm með prestinum skreið,
svo hleyptu þau á skeið.
Fljótt gleymdist Gamli karlinn sem lést.

Er hámarkið 50 hælisleitendur eða 500 á ári?