Séra Diljá Kristjánsdóttir

Það þarf ekki nokkur maður að kippa sé upp við að ein vesöl prestskepna í Svíþjóð hafi ekki nennt að draugast á fætur til að messa. Því er nefnilega þannig varið að eitt best varðveitta leyndarmál Þjóðkirkjunnar á Íslandi er hve undur gjarnir prestar hennar eru að sofa yfir sig, en þetta órjálega vandamál á einnig við um sænska musterishöfðingja. Mest kveður að þessu vandmáli prestanna þegar þeir hafa verið á kvennafari, en slíkt kemur ósjaldan fyrir, og eru þeir þá svo úrillir og voðalegir viðskiptis að það er beinlínis hættulegt að umgangast þá. En þó hefur fyrst sannarlega tekið steininn úr eftir að kvenprestar fóru að ryðja sér rúms og sér ekki fyrir endann á þeim ósköpum. Séra Diljá Kristjánsdóttir er sérlega ófagurt dæmi um svefngráðugan og óreglusaman prest. Hún hefur í prestskapartíð sinni gengið oftar en einusinni í svefni eins og draugur til að gegna embættisverkum og þvaðrað við þau tækifæri botnlausa vitleysu söfnuði sínum til óblandinnar ánægju.

Það vili ég að Guð gæfi okkur fleiri presta eins og séra Diljá Kristjánsdóttur.

Presturinn svaf yfir sig

Konuþjófurinn sem typpisbrotnaði í framandi húsi

Djöfuls ófriður er þetta einlægt af þessum endemis frjálshyggjuungum. Fólk getur ekki einusinni farið í sumarleyfi eða haldið uppá jól og áramót öðruvísi en að eiga á hættu að alskyns rumpulið, frjálshyggjumenn, heimdellingar, eða hvað það heitir þetta dót, sé komið á vettvang með kúbein og haglabyssur til ræna heimili þess.

Ég held ég muni eftir bölvuðum frjálshyggjukratanum sem braust inn hjá kunningja mínum um hánótt en varð svo dauðhræddur þegar hann sá heimilisköttinn koma á móti sér að hann stökk gegnum rúðu í stofunni og kom niður á hjólbörur, sem stóðu fyrir neðan gluggann, og rifbeinsbrotnaði.

Þá minnist ég með gleði konuþjófsins sem datt niður tröppur í niðamyrkri í framandi húsi og typpisbrotnaði. Sá góði maður fékk sem maður segir makleg málagjöld fyrir afbrot sitt.

Enn berast tilkynningar um þjófnaði og innbrot

Þrátt fyrir óvild Karólínu Pussy megum vér þakka fyrir

Það er vægast sagt niðurlægjandi viðbjóður fyrir oss Íslendinga að búa við höfuðborg sem lítur út eins og slorugt vertíðarbæli í augum gáfaðra og forframaðra útlendinga af háu menningarstigi. Og ekki er vel gott ef vor glæsilega borgarastétt fer að fá á tilfinninguna að hún sé, þegar öllu er á botninn hvolft, ekki annað en samansafn illa lyktandi kotkurfa og skítugra fiskkellinga af torfkofastandi. Það veit enda ekki á gott þegar frægar blaðakonur á borð við Carol Pucci, sem ég ætla að leyfa mér að kalla Karólínu Pussy uppá íslensku, taka sig til og skrifa níðgreinar um oss í virðuleg heimsblöð og ausa oss dylgjum um allrahanda ómennsku eins og okur á bjórdrykkjum; hún gæti allt eins kallað oss hreint út brennivínsprangara og glæpamenn sem séu þessa dagana í óðaönn við að skríða aftur inní moldarkofa sautjándu aldarinnar. Þá getur ólánsskepnan Karólína Pussy ekki á sér setið að leggja lykkju á leið sína þeirra erinda að hæðast að stolti allra íslendinga, Hallgrímskirkju, en henni líkir hún við hlægilega geimflaug. Það er hægt að særa eina þjóð með vægari munnsöfnuði. Ég man vel þá tíð, þegar Hallgrímskirkja var að fullu risin, að vér kölluðum hana fullir aðdáunnar, ,,Drottins Dýrðar Drelli" og tókum ofan fyrir framförunum og menningunni.

En þrátt fyrir ótrúlegan óvildarhug Karólínu Pussy í garð Íslands og íslensku þjóðarinnar megum vér þakka Skaparanum og öllum góðum vættum fyrir að hún sá ekki Kárahnjúkavirkjun, álverið í Reyðarfirði, Landeyjahöfn og Össur Skarphéðinsson og hélt að tónlistarhöllin Harpa væri fiskverkunarhús í byggingu. 

Reykjavík eins og fiskiþorp

Það voru fleiri yfirheyrðir í morgun en kátu kallarnir í Ásgarði

Það voru fleiri yfirheyrðir í morgun en kátu kallarnir í Ásgarði. Þetta voru sæmdarhjónin, frú Ingveldur og Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri, handtekin á slaginu átta í morgun og færð nauðug til yfirheyrslu útaf þátttöku þeirra í nauðaómerkilegri guðþjónustu á aðfangadagskvöld. Klerkarnir sem messuðu yfir þeim hjónum umrætt aðfangadagskvöld tóku sig nefnilega til í gær og lögðu fram kæru á hendur þeim. Í kæru musterisriddaranna er þeim meðal annars gefið að sök að hafa smánað heilaga kvöldmessu og raskað friðhelgi jólanna með frammíköllum, upphrópunum, hlegið og flissað og reynt til að efna til ryskinga meðan á guðþjónustu stóð. Þá segir í ákæruskjalinu að Kolbeinn hafi ræskt sig stórkallalega í miðjum sálmi og hrækt á bakið á kórstjórnandanum, en frú Ingveldur mælt nokkrum sinnum klámyrði svo hátt að heyrst hafi um alla kirkjuna; þau hafi verið áberandi ölvuð og haft með áfengi með sér sem þau hafi staupað sig á. Meira að segja undir sjálfu jólaguðspjallinu hafi þau dreypt á flöskunni, hóstað og grett sig. Og þegar messu var lokið og kirkjugestir á leið út hafi orðið uppþot í miðri mannþrönginni vegna áreytni Kolbeins við konu nokkra sem sótt hafði messuna ásamt eiginmanni sínum og börnum.

Að vonum eru prestarnir við kirkju þessa mjög ósáttir með hvernig til tóks á aðfangadagskvöld og hafa þeir því ritað biskubi Íslands bréf þar sem þeir fara þess á leit að fá að bannfæra frú Ingveldi og Kolbein Kolbeinsson frá allri kirkjulegri þjónustu, þar með talið að þau fái ekki legstað í vígðri mold. 

Árásarmennirnir yfirheyrðir

Þú hefur gleymt að fara í nærbuxurnar þínar

Já, þeir leyfa sér að messa þessa dagana klerkarnir í Reykjavík. En svo hagar lánið því til, sem betur fer leyfi ég mér að segja, að litlum sögum fer af einstökum guðþjónustum, að minnsta kosti ekki þess eðlis sem á sögubækur eru færðar.

Þó má segja að til nokkurra tíðinda hafi dregið við aftansöng við ónefnda kirkju í Reykjavík í gærkvöldi þar sem sæmdarhjónin, frú Ingveldur og Kolbeinn Kolbeinnson skrifstofustjóri, eiginmaður Ingveldar, tóku af hrærðu hjarta þátt í guðþjónustu. Ekki var nóg með að þau sæmdarhjónin væru óvenjulega klædd miðað við stað og stund, herská til augnanna, rjóð í kinnum og öll á iði, heldur tók Kolbeinn Kolbeinsson fullum hálsi undir þegar presturinn tónaði og greip oftar en einusinni framí fyrir honum með óviðeiandi munnsöfnuði og heimtaði auk þess að meðhjálparinn færði sér messuvín, romm eða vodka; hann færi að þynnast upp ef messulátum prestsins færi ekki að linna. Og þegar kom að því að kirkjugestir stóðu upp til taka hinni postulegu kveðju, hrinti frú Ingveldur konu, sem stóð næst fyrir framan hana, um koll og öskraði til hennar: ,,Þú hefur gleymt að fara í nærbuxurnar þínar, álkan þín, eða ertu ein af þessum skjátum sem aldrei hafa farið í nærbuxur?

160 guðsþjónustur í Reykjavík

Lögreglan á Selfossi felldi jólasvein í fyrra.

Þarna er déskotans jólasveinunum rétt lýst. Þeir eru nefnilega upp til hópa ódámar og hryðjuverkasveinar, það liggur í eðli þeirra. Enda ekki við öðru að búast af mönnum sem eru undan öðrum eins skaðræðisgripum og Grýlu og Leppalúða, heimsfrægum mannætum og ofbeldisfólum svo sem glöggt má sjá í ljóði Jóhannesar frá Kötlum.

Það þarf því engum að koma á óvart að tveir af sonum dáindishjónanna, Grýlu og Leppalúða, hafi látið sverfa til stáls við vaktmann sænsku komungsfjölskyldunnar, misþyrmt honum og haft af honum byssuna. Hvað jólasveinar ætla að gera við byssu er ekki beinlínis fyrirsjáanlegt á þessari stundu, en því miður hafa þeir, ef ég þekki þá rétt, ekkert fallegt í huga. Sennilega ætla þeir að nota hið konungleg skotvopn til að auka matarforðann í búrinu á Grýlustöðum og allir vita hverskonar matvæli eru þar mest í hávegum höfð.

Og dykkfelldir eru þessir sveinar og andstyggilega kvensamir og sjást ekki fyrir í þeim efnum, svo sem kokkálaðir eiginmenn mega best vita.

Í fyrra felldi lögreglan á Selfossi jólasvein sem gerði sig líklegan til að brjótast inn til konu nokkurrar sem hann bar girndarhug til. Vonandi tekst lögreglunni í Stokkhhólmi jafn vel upp við að vinna á sínum jólasveinum og stéttarbræðrum þeirra á Selfossi. 

Jólasveinar réðust á vaktmann við sænsku höllina

Þáttur vatns í kristnum dómi

Í hinum kristna dómi kemur vatn mikið við sögu. Þetta röru lærisveinarnir til fiskjar útá Genesaretvatn, sem er mikill sjór og gjöfull. Það var líka einmitt á Genesaretvatni sem Frelsarinn hastaði á útsynninginn og brælan koðnaði niður og hann datt á með dúnalogn svo að lærisveinarnir gátu haldið áfram að draga netin sín. Og á sama vatni spásséraði Kristur eins og hann hefði fast land undir fótum, en Pétur kapteinn sökk á augabragði uppfyrir haus þegar hann ætlaði að leika vatnsgöngu meistara síns eftir.

Það er því sannarlega mikill búhnykkur fyrir þá í Neskirkju að fá vatnsleka í musteri sitt á sjálft aðfangadagskvöld; eru þeir sannarlega öfundsverðir af slíku Drottins tákni. Og vonandi hafa kennimenn Neskirkju getað gengið á vatninu sem heiðraði gólf þeirra í kvöld og ennfremur að þeim hafi tekist að hasta svo kröfuglega á lekann að hann hafi stöðvast svo syndugur söfnuðurinn færi sér ekki að voða í allri þessari rokna bleytu þegar hann mætti til aftansöngs.

Vatnsleki í Neskirkju

Frumlegir jólasiðir og ófrumlegir

Sem betur fer er ekki enn orðið alsiða að gleðja náungann á aðfangadag jóla með því þruma af haglabyssu á útidyrnar hjá honum. Þó má segja að þessi jólagjöf sé í vissum skilningi frumleg, þó hún sé útaf fyrir sig býsna harkaleg og töluvert hávaðasöm ef ekki er notaður hljóðdeyfir á skotvopnið.

Í gærkvöldi og fram eftir nóttu var all sukksamt á heimili sæmdarhjónanna, frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra, og beinlínis orustugnýr undir morgun. Mest var þó um dýrðir þegar frú Ingveldur taldi sig hafa staðið Kolbein eiginmann sinn að hjúskapar- og siðferðisbroti inni í búri með þeim illa kvenmanni Máríu borgargagni, sem undanfarið hefur lífgað uppá heimilslíf þeirra hjóna uppá með ósæmilegu hátterni. 

Það verður fróðlegt fá fregnir af því hvernig aðfangadakvöldið fer í sæmdarhjónin og hvort þeim tekst að rétta sig nægilega af áður en klukkur landsins hringja inn jólin.

Skotið á hurð í Bústaðahverfi

Hörmulegur atburður á Ísafirði í gærkvöldi

Í gærkvöldi varð sá hörmulegi atburður á Ísafirði að köttur sá er kallaður er ,,jólakötturinn," og er á stærð við fullorðinn griðung, veiddi sér sjö ára barn til matar. Talið er að köttur þessi hafi komið innan úr Ísafjarðardjúpi og hafi orðið lítt til fanga þar um slóðir og verið orðinn mjög hungraður er hann bar að garði í Ísafjarðarkaupstað. Þeir sem urðu vitni að veiðiskap kattarins eru sammála um að hann hafi borið sig líkt að og þegar venjulegur heimilisköttur jagar sé mús eða rottu sér til gottgjörelsis og heilsubótar.

Hafði ekki húmor fyrir gamanleik

Ætti mikið frekar að biðja aðra afsökunar

Björn Valur Gíslason komst inná Alþingi á atkvæðum sem fólk greiddi Vinstrihreyfingunni grænu framboði. Fljótlega eftir að Björn Valur hafði skáskotið sér inná hið háa Alþing kom í ljós að þar fór þingmaður útgerðarfélagsins Brims og LÍÚ. Innan þingflokks VG gerðist þessi skrýtni náungi helsta búrtík Steingríms J. og flokkseigendafélagsins ásamt hinum kýrskýra Árna Þór Sigurðssyni. Og saman hafa endemin Steingrímur, flokkseigendafélagið, Árni Þór og Björn Valur klofið VG til að þóknast kapítalistunum, AGS, LÍÚ, SA, fjármagnseigendum og samtökum um endurreisn gamla Íslands. Á þessum alvarlegu hlutum væri Birni Val og hans sálufélögum í VG-klofningnum nær að biðja kjósendur VG afsökunar á í stað þess að liggja hundflatir í ausökunarkasti fyrir skítugum löppunum á hrunasteggjum og Samherja eins og Kristjáni Þór Júlíussyni. En það er víst borin von að svo verði.

Sagði ekki Pétur þríhross, þegar hann var í stuði, að hann væri bæði sósíalist og skú fanen gale mæ ingen islandsmann ?

Biður Kristján Þór afsökunar