Tvöfaldrar þyngdar sinnar virði í gulli - og sóknarpresturinn sem dó

Það er alltaf afskaplega mikið varið í það sem Sigurður Kári segir. Sérhver setning er fram gengur af hans vörum meitluð, úthugsuð og þrungin háleitri visku og maðurinn sjálfur tvöfaldrar þyngdar sinnar virði í gulli. Sigurður Kári er svo merkur stjórnmálaskörungur og vitsmunavera að hann er nánast jafnoki Guðlaugs Þórs Þórðarsonar alþingismanns hvað allt atgerfi varðar.

Arnfreður Lyngdalh heitir maður, vörubifreiðarstjóri að mennt, hagur á ýmsa hluti, en umfram allt gleðskapsþjarkur og fjörugur á alla lund. Sína tíð alla hefur Arnfreður búið í dálaglegu bæjarfélagi utan höfuðborgarsvæðisins og stafað það sem vörubifreiðarstjóri og þúsundþjalasmiður. Fyrir nokkrum árum rataði Arnfreður Lyngdalh í þá ógæfu að eiginkona hans fór að halda við sóknarprestinn á staðnum, harðgiftan mann og strangtrúaðan. Þegar Arnfreður komst að þessum firnum lagðist hann í drykkjskap í mánuð og grét látlaust sönnum sorgartárum beint frá hjartanu. En dag nokkurn rann af okkar manni, hann settist undir stýri vörubifreiðar sinnar og ók yfir prestinn þar sem hann var að laumupokast fyrir framan guðshús sitt. Þetta þótti svo fjarska snöfurmannlegt af Arnfreði að rífa sig með þessum hætti uppúr volæði sínu, að allir í bæjarfélaginu ákváðu að steinþegja yfir því hvernig dauða sóknarprestsins bar að og hefur Arnfreður gengið frjáls síðan. En það er af hinni frjálhyggjuelskandi eiginkonu Arnfreðs að segja, að hún hraktist til Reykjavíkur, útskúfuð og ærulaus, og mælir þar göturnar með koggaglas í úlpuvasanum sínum. 

Allt gert til að lengja kreppuna