Kvenprestar barna guðskristni á Íslandi

Eitt hið skelfilegasta, ásamt ýmsum örðum voða, sem dunið hefur yfir Íslenska þjóð á síðustu árum eru kvenprestar. Hvernig á því stendur, að kirkjunnar fórkólfar skuli látið annað eins gerast og taka uppá að vígja kvenfólks til prestsskapar er með öllu óskiljanlegt. Ekki vóru Jesús, Pétur postuli og Jóhannes skírari konur, hvað þá Páll postuli. Þeir létu konur þvo á sér fæturnar þegar þeim var íllt í bakinu og smurja þær á eftir með margaríni. En hér uppá Íslandi hafa byskubbar og prelátar þeirra flutt rifrildisnagg kvenna úr eldhúsinu inní kirkjuna og uppí predikunarstólinn. Drottinn fyrirgefi þessum mönnum villu þeirra einfeldningshátt. 

Svo bætir mbl.is um betur og auglýsir með sérstakri velþóknun munnsöfnuð tiltekinnar sérakonu, sem hún blés yfir grandalausan söfnuð sinn í Mosfellsveit í morgun, um Georg Bjarnferðarson og Icesave! Ég veit ekki til þess að standi eitt einasta orð um Georg þennan og Icesave í Heilagri Ritningu. Ef kvenprestar ætla að gera umrædd fyrirbrigði, Georg Bjarnfreðarson og Icesave, að höfuðdýrlingum íslenskrar guðskrisni og barna með því allar óskir um frelsun sálarinnar mun landið vissulega sökkva svo veglega að enginn fjallstindur verði á grynnra vatni en 2000 föðmum.    

„Við erum líka týnd“