Samherjarnir láta ekki að sér hæða

Þetta er mikið skrímsli, sem stendur til að klína upp á veggskömmina atarna og ekki ólíkt Sjálfstæðisflokknum. Og brátt heyrir sjávarútvegur sögunni til í þessu húsi, því samherjaráðherrann í sjávarútvegsráðuneytinu hefir leigt hús dekurdrengs hafnarfjarðarauðvaldsins til næstu 25 ára undir starfsemi Hafró. Sakherjaráðherrann hefir öllu gleymt og ekkert lært af Hruninu og heldur áfram einkavæðingar- og frjálshyggjuórum, í boði Steingríms J. Sigfússonar, sem líka er samherji, og Katrínar Jakobsdóttur

En fyrr má gagn gera en mála Sjálfstæðisflokksandskotann upp um veggi húsa á kosnað skattgeiðenda. Sona ógeð á auðvitað ekki að lýðast og menn eiga að sprauta hroðann niður jafnóðum og reynt verður að koma honum á vegginn. Það er ekki einleikið hvað andskotans eignunum getur dottið í hug. Að mála Sjálfstæðisflokksóvættina upp á gafl stórhýsis þar sem hún blasir við öllum tekur út yfir allan þjófabálk og ber vitni um verulega andlega fátækt, siðspillingu, siðrof, geðkrabba og fleiri alvarlega kvilla.

Þá væri nú nær að mála ,,Sjávarútvegshúsið" í litum Samherja með skorsteinsmerki og öllu tilheyrandi; það er nefnilega heiðarlegt að merkja hluti raunverulegum eigendum sínum en í stað þess að stja upp fáránlega historíu til að villa um fyrir öllum og öllu.

Nýtt listaverk á Sjávarútvegshúsið

Hún er langtum fremri VG-ingum. - Hótanir og ófrægingaherferð yfirvofandi

Litla framsóknartelpan ungfrú Alfredino er dusilmennunum og apaköttunum í VG langtum fremri á flestum sviðum, ekki síst þeim er vita að vinstrimennsku, að ekki sé minnst á vinstriróttækni. Aldregi hefir svo mikið sem flögrað að VG-ingum, þegar þeir hafa haft tækifæri til, að afnema eittvað sem Sjálfstæðisflokkurinn hefir komið á og til ójafnaðar horfir. Í fjégur ár höfðu VG-ingar tækifæri til að slá ýmiskonar gæluverkefni hinna skipulögðu glæpasamtaka af, en því miður var slíkt víst aldrei á persónulegri stefnuskrá Steingríms joð, Álfheiðar og Svavarsfjölsyldunnar og samherja þeirra í Samherja, þvert á mót endurreistu VG-ingar Gamla Ísland, sem þá var nýhrunið vegna stórfelldra gripdeilda hroðalegra glæpamanna, aðallega úr Sjálfstæðisflokknum.

Nú á eftir að koma í ljós hvort framsóknartelpunni tekst að afnema eitt stærsta mál Sjálfstæðisflokkisins. Margir sjálfstæðisgránar fögnuðu mjög 25 ára reglunni við innritun í framhaldsskóla og lýstu því fjálgir yfir að loks væri stærsta mál síðustu áratuga á borðum Sjálfstæðisflokksins orðið að veruleika. Nú er hætt við að sjálfstæðishetjunum bregði í brún þegar smáspelpa, að vísu upp alin í rekkjóðum gömlu Framsóknarmaddömunnar, boðar afturhvarf frá 25 ára reglunni. Ekki kæmi á óvart að allir helstu burðarásar og mannvitsbrekkur Sjálfsæðisflokksins grípi strax til varnar sínu óskamálefni og setji út grimma ófrægingarherferð, og það strax í dag, á höndur þessarai framhleypnu ungfrú Alfredino. Slíka rógs- og órægingarherferðir hafa alla tíð gefist Sjálfstæðisflokknum vel, enda eru grófar og illgjarnar lygar á andstæðinga vel séðar í Sjálfstæðisflokknum.

Vafalaust verður Katrín, kennd við gluggaskaraut og undanrennu, send á ungfrú Alferdino með fáeinar vel valdar hótanir í farteskinu. Ef það dugar ekki þá rjúka Steingrímur og Álfheiður sjálf, ásamt með Bjarna Ben og hvítvínsdömunum í sjálfstæðisforustunni, með hræðilegum munnsöfnuði í framsóknartelpuna og hótunum sem jafngilda Örlygsstaðabardaga og Flugumýrarbrennu. Þegar sú staða verður komin upp verður innilega gaman að fylgjast með framvindu mála.

Vill afnema 25 ára regluna

Er verið a draga tönnurnar úr broti klerks?

Það er aldeilis látið með Grensásklerkinn; hann fær leyfi frá vinnu, endalaust sýnist mér, og á fullu kaupi vona ég. Þó voru siðferðisbrot hans aðeins tvö og fyrir annað þeirra flengdi byskubb klerk með eigin hendi. Það var víst sjón að sjá.

Ekki fer neinum alminnilegum sögum af meintum siðferðisbrotum, en oft er ósköp þægilegt að hlýða á þær frásagnir þegar farið er út í smáatriði brotanna og minnstu blæbrigum gerð glögg skil. Það vekur furðu, að í frétt mbl.is eru siðferðisbrotin kölluð ,,athæfi." Auðvitað er athæfi allt annað en siðferðisbrot. Það er eins og verið sé að draga tönnurnar úr broti klerks. Og hvur hagnast á því, með leyfi að spurja? Byskubbsstofa, ég bara spyr?

Sko, ,,athæfi" gæti til dæmis verið að lesa sér til í Bibblíunni. En þegar talað er um siðferðisbrot er þyngdarpunkturinn farinn að síga heldur betur niður í nærbuxur og nágrenni og þá fer nú gamanið að fyrst að kárna.

Biskup framlengir leyfi sóknarprests

Og þá missti píkuna niður í göturæsið

Vissuega hefði það verið saga til næsta bæjar, ef kvendi, við skulum segja Steina Þórey og frú Ingveldur, hefðu mætt á staðinn píkulausar. Hingað til hefir píkulaust kvenfólk af einhverri ástæðu verið fremur illa séð og það svo, að kvendi með píkur haf sýnt þeim áreiti, upplifun, samtal, - já og einhver fleiri tískuorð, sem hvur étur upp eftir örðum eins og apaköttur.

En hið undarlega atvik, sem henti Máríu Borgargagn um árið í gönguför um götur bæjarins, er sennilega einhver mesta furða í samanlögðum píkufræðum heimsins. Það gjörðist sem sé, að píka Borgargagnsins losnaði, féll niður á gangstéttina, og skoppaði þaðan að göturæsinu og hvarf niður um ristina. Vitanlega varð uppi fótur og fit, því ekki er daglegt brauð að vel skapað kvendi með hugsjón missi sjálfa píku sína niður í holræsakerfi.

Að vísu komu fagmenn starx á staðinn og ráku allskyns ganda og gaura, víra og staura, niður ræsið og tókst á undrasnjallann hátt að veiða upp píkuna Borgargagnsins, og mátti eigi tæpara standa því rottan var komin á slóðina, þess albúin að gleypa hinn vinsæla líkamspart Máríu Borgargagns og Indriða Handreðs manns hennar. 

Mættu með píkuna

Oddvitinn virkar sem dvergur

Samkvæmt mynd af þeim Eyþóri og Hildi saman er ekki annað að sjá en að Hildur sé talsvert hærri í loftinu í Eyþór, en þessháttar galli á framboði virkar mjög veikjandi gagnvart kjósendum. Að foringinn, höfuðpaurinn, oddviti listans, sem er karlmenni þar að auki, sé eins og dvergur við hliðina á telpunni sem er í öðru sæti, gerir framboð Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík ekki aðeins hlægilegt heldur svo yfirmáta fáránlegt að aðeins heilaþvegnustu og hófgreindustu aðstandendur Flokksins verða fáanlegir til að kjósa þessi ósköp í vor.

Vissulega benti frú Ingveldur á þennan annmarka þegar á undirbúningstíma framboðsins og bauðst til að panta lengingu fyrir Eyþór í Rússlandi. En þá kom upp úr dúrnum að viðskiptabann ríkir milli Íslands og Rússlands og sýndu Rússar þessu lengingarverkefni fullt tómlæti. Þá hafði frú Ingveldur samband við skipasmíðastöð í Gdansk í Póllandi, en þar á bæ eru menn fullbókaðir fram á haust og þá verða borgarstjórnarkosningarnar löngu búnar, og gjörtapaðar, sem betur fer mundi margur segja. Frú Ingveldur var samt ekki af baki dottinn og setti sig í samband við hestamangara og bað hann slá áttföldum skeifum undir Eyþór svo hann yrði í hið minnsta jafnhár Hildi á velli. En þá myndin atarna var tekin hefir greinilega ekki verið búið að smíða undir oddvitann þannig að hann virkar hálfkauðskt á mann og öldungis ófært nokkrum manni að kasta atkvæði sínu á sonalagað.

Svo eru enn aðrir, einkum illgjarnar sálir, dópgjarnar, óráðsíusamar og mannfjandsamlegar, sem hafa sín á milli í flimtingum hvað Sjálfstæðisflokkurinn ætli að troða mörgum gluggaskarautum úr í stofugluggann í Valhöllu. Eitt sinn laumuðu kjánarnir í Vinstrigrænum, sem nú eru að undirbúa að breyta nafni sínu í Hægribláa, dulitlu gluggaskauti innan um skessurnar í gluggaboru sinni og þókti sumum sjálfstæðishnallinum ekki til fyrirmyndar. Nú bregður svo við að Sjálfstæðisflokkurinn fyllir glugga sína so af gluggaskrauti að ekki sést lengur út um þá. Og sannast nú á bölvuðu Íhaldinu, Sjálfstæðisflokksnefnunni, að fyrr má nú skrauta en jólaskrauta.

Hildur skráir sig í samband

Þó var gaman að heimili frú Ingveldar og Kolbeins alla landsfundarhelgina

Það stendur öllum nákvæmlega á sama hvort toppeðjót evrópskra stjónmála verða fjarri þegar heimsmeistarakeppnin í fórbolta fer fram í Rússlandi í sumar. Einkum þó og sér í lagi er almenningi í Rússlandi, sem og annarsstaðar í veröldinni, nákvæmlega sama um hvar hinar alræmdu íslensku stjórnmálafígúr liggja meðan boltinn rúllar hjá Pútín karli. Það er víst fátt neyðaralegra í fréttum þessa dagana en að verða vitni að því þegar örlitli íslenski utanríkisráðherrann rembist við að belgja sig út af aungvu og hafa í hótunum um að íslenskir ráðamenn séu að hugsa um að sniðganga heimsmeistararmótið í Rússlandi; satt að segja er ósköp lítið varið í að vera Íslendingur þegar eitt hænsnaegg, fúlegg meira að segja, er farið að gala eins og hani og gera kröfu til að teljast til manna.

Alla núliðna helgi var geysimikið um að vera að heimili sæmdarhjónanna frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra og framsóknarmanns, enda var landsfundur hjá Sjálfstæðisflokknum og settust landsfundarfulltrúar að drykkju að frú Ingveldar og Kolbeins eftir að almennum knæpum og krám var lokað. Margir landsfundarfulltrúar fóru að vísu fyrst á hóruhús áður en þeir heimsóktu frú Ingveldi og Kolbein, en þeim pésum varpaði frú Ingveldur þegar í stað á dyr um leið og fann fann af þeim vændishúsafnykinn og sagði þeim að hún vildi ekkert með andskotans melludólga hafa að gera í sínum híbýlum. Þannig fuku margir góðir drengir niður útidyratröppur sæmdarhjónanna, þar á meðal ekki færri en fimm sjálfstæðisfraukur, yfirbugaðar af brókarsótt.

Annars var frú Ingveldur og framvarðarsveit Flokksins búin að semja nýjan söng, sem hefst sona: ,,Við puttum, við puttum, með puttunum stuttum og ganglóum og guttum þykir það gott." Þetta lag varð líka það langvinsælasta þessa skemmtilegu landsfundarhelgi Flokksins, svo vinsælt meira að segja, að ráðherrar Flokksins sungu óvart bút og bút úr því í miðjum ræðum sínum á landsfundinum. Og heima hjá frú Ingveldi kúkaði sjálfur Brynjar Vondalykt í sig þegar hann söng hæstu trillurnar í nýja laginu, og skánaði ekki þefurinn af kauða við það. En Brynjar Vondalykt er vinsæll maður og kómu nú vinir hans til hjálpar, þeir Kolbeinn húsbóndi og Indriði Handreður, og fóru með vin sinn inn á baðherbergi til verkunar. Þeir læstu að sér baðherbergishurðinni og vóru lengi þrír inni og vissi aunginn hvað þar gjörðist. Loks steig Brynjar Vondalykt fram, eldrauður í framan eins og nýspjölluð heimasæta úr afdal fyrir austan.

Á meðfylgjandi mynd sést hvar frú Ingveldur varpar einni bersyndugri flokkssystur sinni á dyr með óblíðum handtökum.

Viðbrögð Breta „ekki dramatísk“

Ojú, hún ber fulla ábyrgð á frú S.Á Andersen

Jahérna. Þessi Líf Maggnínudóttir ber greinilega ekkert beskyn á hægri eða vinstri í poletik. Telpuskottið heldur að hún sé í vinstrimeirihluta hjá borginni þegar um ógeðfelldan hægrimeirihluta sé að ræða og til að bíta höfuðið af skömminni býður hún oss upp á að að hún beri ekki ábyrgð á frú S.Á. Andersen! Það mætti halda að Líf þessi vaði fram í þeirri villu, að hún sé að tala við eintóma blábjána sem hafi aldrei vitað sitt rjúkandi ráð.

Hið sanna er náúrulega, að Líf ber fulla ábyrgð á frú S.Á. Andersen ásamt Katrínu. Einnig sakar ekki að nefna, að bæði Líf og Katrín eru undir forsjá Steingríms, Álfeiðar og Svavarsfjölskyldunnar og þeim ber að virða þessa eigendur sína og húsbændur eins og um guðlegar verur á borð við þá Hymmnafega sé að ræða. Þess vegna skal Líf Maggnetudógtir gæta að hvað hún lætur út úr sér af munnsöfnuði í fjölmiðlum, annars fer fjarska illa ... 

„Ber ekki ábyrgð á Sigríði Andersen“

Viljum vér opin réttahöld yfir þeim er hafa orðið hórnum að bráð?

Mikið verður gaman að lifa þegar farið verður að halda opinréttarhöld yfir þeim sem hafa orðið hórnum að bráð. Sjáið þér ekki fyrir yður landsfrægan lögmann eða veleðla stjórnarformann stórfyrirtækis hágrátandi á knjánum frammi fyrir grimmum dómurum og saksóknurum og enn grimmari fjölmiðlafábjánum og landslýð? Ekki verður minna um þýrðir þegar hinir bersyndugu ljóngröðu delinkventar verða leiddir út úr dómshúsinu og hnepptir í gapastokk hvar allir geta séð þá, hrækt á þá og sparkað dulítið í þá.

Þegar frú Ingveldur heyrði hugmynd yfirmanns mansalsteymisins um opin réttarhöld yfir hórkörlum og hórkerlingum varð hún gersamlega alveg ærð. Fyrir það fyrsta sló að henni ótta um að fyrsti maður fyrir hórdómsréttinn yrði eiginmaður hennar, Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður, og næstur þar á eftir hún sjálf. Því gekk frú Ingveldur rösklega til verks eftir hádegi og snöri glæsilega upp á eyru mansalsteymarans svo hann æpti og öskraði eins og naut sem fest hefir halann í rafurmagnsgirðingu. Næst þegar mansalsteymarinn mætir fyrir fjölmiðla mun hann afneita af alefli opnum hórdómsréttarhöldum og ekkert kannast við að hafa nokkru sinni nefnt á nafn slíkan óþverraskap.

Svo má vel vera, að lýðurinn vilji opin réttarhöld yfir siðferðilegum óhappamönnum og efni til uppþota og jafnvel verkfalla til að fá sínu framgengt. Hvað gera bændur þá? Það er áreiðanlega alveg djöfullegt ef sú staða kemur upp, að togstreytan standi milli þess hvort stjórnskipan landsins, stjórnarfar og kapítalisminn haldi velli eða leyft verði að málshöfðanir, yfirheyrslur og dómar yfir því fólki sem orðið hefir hórnum að bráð fari fram í galopnu ferli fyrir allra augum. Ég er hræddur um að landsfundur Sjálfstæðisflokksins verði að fjalla um þetta mál og gefa út fororðningu að því loknu.

Réttarhöld í vændismálum verði opin

Eiríki Kantónu lítill sómi sýndur og hélt hann af landi brott stórhneykslaður

Það kom fljótlega á daginn að Guðni Th. hafði ekki hugmynd um hver Eric  Cantona er. Gwöðne Tíhí, eins og Cantona ber nafn hans fram, spurði viðstadda í forundran hvaða kallskratti þessi með sixpensarann væri, hvort þetta væri ölvaður flutningabílstjóri að norðan eða einhver páfagaukur frá Jótlandi. Þegar honum var sagt að þar væri kominn heimskunnur knattspyrnusnillingur úr Frakklandi fór Guðni að hlægja og hló lengi, uns gesturinn fór að spyrjast fyrir hvert hann væri kominn.

Þessi uppákoma er náttúrlega fullneyðarleg fyrir frjálst og fullvalda ríki með Sjálfstæðisflokk og fullt af praktísérandi glæpamönnum. Næst þegar farið verður með frægðarmann suður á Bessastaði verður þess vandlega gætt, að forsetaskömmin hafi einhvern pata af hver sé að heimsækja hann. Guðna til afsökunar má geta þess að hann er svo ómannglöggur, að í opinberu heimsókn hans til Svíþjóðar þekkti hann ekki Gúsatf Adólf kóng frá Sylvíju drotningu. Lengi vel virtist þetta ekki koma að sök í svíþjóðarferðinni, eða allt þar til Gústaf Kóngur rauk upp eins og naðra og sakaði gest sinn um fádæma dónaskap, sóðaskap og klámskap.

En Eiríkur Kantóna gerði sem sagt heldur snubbótta ferð á Bessastaði í dag og flaug hann að svo búnu af landi brott yfir sig ringlaður á Íslendingum. Á Keflavíkurflugvelli hafði hann á orði við samferðarmenn sína, að þessi villulýður, Íslendingar, hafi komið sér fyrir sjónir eins og súrrealískur dýragarður í kvikmynd eftir snargeggjaðann eðjót úr Síberíu. Mest varð Kantóna þó hneykslaður þegar honum var sýndur landsfundur Sjálfstæðisflokksins í Laugardalshöllinni og spurði fullur forundrunar hvaða andskotans svínastía þetta væri. Þegar honum var tjáð að þetta væri flokkur forsætisráðherra að funda, sagðist hann hafa heyrt að Helvíti væri í fjallinu Heklu á Íslandi, en aldrei hefði honum dottið í hug að hin mikla vistarvera Myrkrahöfðingjans væri til húsa í íþróttahöll í Reykjavík.

Cantona hitti forseta Íslands

Hugursneyð bægt frá þetta vorið

Þeir þurfa þá ekki að svelta um páskana þarna í sveitarfélaginu sem Gunnar I. Birgisson fyrrum borgarstjóri í Kópavogi stjórnar. Það er skohh aunginn smávegis búhnykkur að fá heilan 17 métra hrjúfublak upp í fjöruna til sín, ein 30 tonn af ljúfmeti hafsins, ef af líkum lætur. Þetta hveli ætti að minnsta kosti að duga nokkrum sinnum í matinn hjá hönum Gunnari I. Og ekki trúi ég öðru en siglfirskar og ólafsfirskar húsmæður gjöri mikið af hvalsslátri úr þessum myndarlega hrjúfublak sem Drottinn sjálfur stuggaði upp í fjöruna til þeirra.

Mest er þó um vert, að með þessu góðverki Drottins hefir yfirvofandi hungursneyð verið bægt frá innbyggjurum Fjallabyggðar þetta vorið. Í fyrravor og vorið þar áður féll búpéningur í hrönnum í þessum fræga útnára og mannskapurinn á eftir so lá við landauðn. Einhverjir höfðu það þó af, en vóru nú undir það búnir að burtkallast sökum ófeiti í apríl eður maí. Hafa menn í Fjallabyggð glaðst svo yfir hvalrekanum þeim inum mikla er orðið hefir á fjöru þeirra, að þeir hafa boðið sjálfum værðarklerknum séra Atgeiri p. Fjallabaksen að koma norður að messa hjá þeim um páskana.

Af séra Atgeiri p. Fjallabaksen er það helst að frétta, að minnstu munaði að hann fengi á sig kæru um siðferðisbrot innan safnaðarins um síðustu jól; ein kerlingin í söfnuðinum bar honum sem sé á brýn að hafa stungið tungunni á sér oní kok á sér um leið og hann óskaði henni, eftir heilaga guðþjónustu, gleðilegra jóla. Kerlingarboran varð vægast sagt algerlega ær og heimtaði að byskubbinn og kirkjumálaráðuneytið sæu svo um, að værðarklerkurinn Atgeir p. yrði tunguskorin í hegningarskyni, auk þess að vera sviptur kjóli og kalli. Sem betur fer tóks dýrðaljósinu séra Atgeiri p. Fjallabaksen að færa sönnur á, að hann hafi ekki óskað umræddri konu gleðilegra jóla, þar eð konugarminum hafði ekki í atganginum tekist að vera sjálfri sér samkvæm um atburðarins stað og stund. Loks komust menn að því, að sá er valdur var áður nefndri framkomu við konuna var drukkinn eiginmaður hennar, þekktur af ískyggilegu óeðli og svínsskap undir áhrifum víns.

Hnúfubak rak á land í Héðinsfirði