Næsti bær

,,Mikið elska ég áfengið,
en einkanlega kvennfólkið".

Þannig orkti séra Ottó Katz herprestur til Pragþinga, og er á kveðskapnum að skilja, að hinn frómi sálusorgari hafi ekki litið á áfengisfýsn sína eða kynferðislosta sem vandamál, þvert á móti lifði séra Ottó sig heilshugar inn í hinar bannfærðu nautnir. Það síðast sem vér fréttum að þessum glaðsina presti var að hann var byrjaður að stunda mansal, með öðrum orðum: hann var farinn að nota mann af holdi og blóði sem spilapéninga.

En oss sýnist verra með fulla kallinn sem liggur í klámspólum og harðneitar að skammast sín fyrir. Svona karl-uglu á auðvitað að kjöldaga eða draga í járnkeðju yfir húsþök, öðrum fylliköllum og klámóþokkum til aðvörunar. Að vísu verður helvískur hávaði inni í húsinu meðan keðjan og karlin eru dregin yfir þakið, en það er ekkert til að fárast út af. Einusinni drógu götustrákar heillanga akkeriskeðju um hánótt yfir þakið hjá hjónum nokkrum úti á landi og lauk því máli réttarhöldum með sýslumanni á rauðri skikkju með öxi í hendi, sem dæmdi götustrákana seka um glæp og sektað þá um nokkur þúsund krónur. Verra er þó ef fulli karlinn lætur sér ekki segjast við heilbrigðar hótanir, því þá má gera ráð fyrir að helvískur dólgurinn hafi uppi ráðabrugg um pervertisma, en sá kúnstugin ismi er næsti bær við kapítalisma.  

„Klámið meiðir mig meira en áfengið“

,,Þá skiftir mestu máli að maður græði á því"

Óvinum umhverfisins er að sjálfsögðu fjandans sama un alla steingerfinga sem á vegi þeirra verða, því þeir telja allt slíkt helvítis bölvaðan hégóma, þvælu og kjaftæði. Ekki þarf að minna lesendur á, að óvinir umhverfisins trúa heitt á Sathan og Mammón og færa þeim kumpánum blóðfórnir sínar og innblásnar bænir. Þessir vargar hafa snúið þúfutittlinga og skógarþresti úr hálsliðunum við helgiathafnir til að lempa þessa þriflegu guði sína til að vera þeim líknsamir og færa þeim gróða, gróða í péníngum.

Á sínum tíma lágu óvinir umhverfisins stöðugt á bæn þegar þeir voru að fremja hryjuverk sín gegn náttúrunni austur á Kárahnjúkum. Eins og flestir vit þá hefndi sjálfvirka réttlætislögmál tilverunnar með Hruni, ægilegu Hruni sem færði nokkra álitlega Sjálfstæðismenn og Framsóknarmenn í afplánun að Litla Hrauni. ,,Á Hrauninu Hrunverjarnir sungu, þeir sungu og sungu, þar til brestir komu í tungu og lungun á þeim sprungu ... neinei, þeir fengu stjörnuvist á Kvíabryggju og sátu þar við tölvur sínar og unnu baki brotnu að fjárfestingum og fengu kostakjör hjá Íbúðalánasjóði og hrundum bönkum.

Nú hafa óvinir umhverfisins og allrar náttúrunnar snúið ásjónum sínum að Vestfjörðum og beðið Sathan og Mammón að ganga í lið með sér að leggja Hvalársvæðið í rúst. Og þrælarnir hyggjast aungvu eira, hvort sem það heita steingerfingar, steingeitur eða steinálfar. Þetta eru kaldir karlar með kaldar kerlingar með sér í ráðum og það á að sökkva Vestfjörðum, þó það kosti dálítið af rangfærslum, lygum, drottinssvikum, lándráðum, og mun sannast þar undir Drangajökli, að ,,þó borgir standi í báli og beitt sé eitri og stáli, þá skiptir mestu máli að maður græði á því." 

Mögulegir steingervingar „alfriðaðir“

Það verður gaman þegar Ed Sýran kemur í heimsókn

Maður er nefndur Ed Síran, sem merkir upp á íslensku Eðvarður, eða Játvarður, Grýla og/eða Krypplíngstein. Sumir hætta sér svo langt að vilja skrifa nafn Játvarðs ,,Ed Sýran" og gefa þá ástæðu fyrir sínum rithætti, að drengurinn sé so helvíti súr, sýr eins og geymissýra eða ediksýra. Já, og þefurinn af drengstaulanum sé eins og upp úr súrheysgryfju. En samt kvað ungt kvenfólk afar hrifið af þessu fyrirbrigði, sé jafnvel tilbúið að fórna nærbuxum sínum fyrir það á góðri stund.

Arinbjörn gamli, móðurafi Kolbeins Kolbeinssonar og föðurafi Arinbjörns Arinbjörnssonar og Arnfreðs Lyngdalh vörubifreiðarstjóra, talaði skjaldan um að spýta í lófana, ef hann hugðist gjöra skurk í einhverju, heldur þrástagaðist hann á að skíta í lófana, eða glófana, ef hann var með gúmvettlinga á höndunum. Sem ungur drengur fór Kolbeinn í sveit til Arinbjörns afa og þar var honum refsað miskunarlaust fyrir sínar vondar yfirsjónir. Það var ekki von á góðu fyrir Kolbeinn ef afi hans urraði: - jæja, þá er best að skíta í lófana. So kukkaði kall í lófann á sér og flengdi dóttursoninn lífróðrarflengingu. Enda veit Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður og eiginmaður frú Ingveldar ekki til þess að verri menn hafi verið til í veröldinni en Arinbjörn gamla, Kolbein föður sinn og eldgamla Kolbein föður gamla Kolbeins. Allir vóru þessir menn illmenni og skítabrúsar af verstu tegund.

En þegar Játvarður Grýla kemur til Íslands mun hann fyrst af öllu ganga til samkvæmis að heimili frú Ingveldar og Kolbeins, en þar ætlar að minnsta kosti Brynjar Vondalykt að fara á fjörurnar við Játvarð og freista þess að hafa af honum gögn öll og gæði. Þá munu hin grandvöru góðhjón, Máría Borgargagn og Indriði Handreður, hafa hug á að lokka yngissveininn Játvarð Sýran Grýlu Krypplingstein upp í til sín og láta hann finna ærlega til tevatnsins.

  

Að ýmsu að huga fyrir Sheeran

Af þeim frækna garpi Snata og afrekum hans fáeinum

Það var laglega af sér vikið hjá hundunum að ná álftarunga og rífa hann í sig eins og jólaköku. En þessir hundar voru tveir, svo verk þeirra var ekki eins merkilegt. Hinn merki hundur Snati var oft einn við að vinna sín frækilegustu afrek; en hann fór vel með svo aunginn vissi hvurn hund hann hafði í raun og veru að geyma. Við höfum áður vikið örlítið að því þegar Snati lógaði húsbónda sínum, Ólafi bónda, með því að ýta honum fyrir sextugan hamar. Að öðru leyti hefir Snati oftliga jagað sauðfé, fullorðnar ær, dilka og jafnvel gríðarlega hrúta hefir hann að gamni sínu vanað með því að hlaupa eldsnöggt aftan að þeim og klippa undan þeim punginn með hárbeittum tönnum sínum.

Hinsvegar rak bændur í sveitini í rogastans þegar kýrin Mókolla fanst örend einn sumarmorgun í haga; hún hafði verið bitin á háls af einhverju hrottakvikindi, sem var mikið stærra og öflugra en nokkurt óargadýr sem menn höfðu spurnir af, mikið stærra en ísbjörn eða afríkuleón. Aunginn vissi sem var, að þar hafði Snati komið aðvífandi um nóttina með hundasveit sína fullmannaða og gengið frá mjólkurkúnni Mókollu á afgerandi hátt. Í annað sinn trylltist þarfanaut sveitarinnar, yxnið mikla, sem geymt var innan rammgerðrar gaddavírsgirðingar, reif niður girðinguna í ofsafengnu áhlaupi og rann á harðastökki fyrir björg og á sjó út og sást aldrei meir. Þetta var skammt frá þeim stað er Ólafur bóndi hrapaði til bana. En það er einkennilegast þótti við atburð þenna var að hreðjar yxnisins fundust í reiðileysi innan vébanda gaddavírsgirðingarinnar ásamt dauðrotuðu hvolpshræi; en hvolpinn hafði Snati sent á yxnið til að klippa undan því.

Jú, vissulega hefir Snati unnið á göglum sér til gamans, oft þá með unghunda með sér til að æfa þá til morða. Heilli svanafjölskyldu unnu þeir eitt sinn á við litla og fagra tjörn. Stóru álftirnar voru hinar verstu viðureignar, en Snati, eldsnöggur sem hann hefir ætíð verið og ráðagóður, beraði tönnur sínar drifhvítar á hárnákvæmum augnablikum, tvívegis í röð, og tók sundur hálsa beggja illfyglanna svo hratt að auga fékk ei numið. Og enn er Snati í fullu fjöri, orðinn tæplega fertugur, elstur hunda í landinu og fjarri ellimörkum; sjón hans og heyrn virðist yfirnáttúrleg og þefvísin með afbrigðum. Síðas í gær fékk hann sér lystigöngu undir hamarinn, hvar Ólafur bóndi týndi sínu lífi í urð af eggjagrjóti; það var hörmuleg aðkoma. Og ekki var annað að sjá, en hinn reynslumikli hundur væri bærilega ánægður með afrek sín, því hann dillaði rófunni ákaflega er hann hnusaði af þeim stað sem Ólafur heitinn hafði fundist á sínum tíma illa í sundur hogginn af beittu eggjagrjótinu í urðinni, en Snata var sem kunnugt er afar í nöp við Ólaf bónda, enda var sá karl hinn versti hrotti og sadisti. 

Hefði getað farið á hinn veginn

Nokkur orð um Sjálfstæðisflokkinn, Mússólína, Hitler og Churchill

Gáfumannastóði hægrisinna er mjög í mun að spyrða Jósef heitinn Stalín við hægrisinnuðu ofurmennin, Hitler og Mússólína, því þeir töpuðu heimstyrjöldini og voru þar að auki verstu óbótamenn. Gáfnaljósin i Sjálfstæðisflokknum reyna líka hvað þau geta, með hjálp vísvitandi pólitískrar ruglandi, að afmá allt sem sem tengir þennan sérkennilega og gjörspillta ofsatrúarflokk við við þá kompána Hitler og Mússólína um leið og þeir fínpússa skíthælinn Churchill og berjast við að koma því til skila að sá kall hafi verið guðlegrar náttúru.

Staðreyndirnar eru hinsvegar þær, að Churchill þessi og Roosvelt voru vinir Hitlers og Mússólína. Það voru og Sovétríkin, með Stalín sáluga í fylkingarbrjósti sem hrundu fasismanum, þessu viðurstygglega vopni í vopnabúri kapítalismans og sigruðu í síðari heimstyrjöldinni. Herir Stórbretlands og USA komu löngu síðar til Berlínar, eftir að nasistasvínin höfðu gefist upp fyrir félaga Stalín og hans mönnum.

Á uppgangsárum nasismans á fyrrihluta síðustu aldar var líka starfræktur nasistaflokkur á Íslandi, sem skreytti sig með járnkrossum og hakakrossum og trúðu á yfirburði hvíta kynstofnsins og Hitler. Um sama leyti sátu nokkrir nasistar á Alþingi Íslendinga í nafni Sjálfstæðisflokksins. Þessi þrifafénaður lét sig hafa, fyrir utan margvíslega aðra fávisku og skítakap, að kæra mesta sósíalista Íslands, bæði fyrr og síðar, Þórberg Þórðarson frá Hala í Suðursveit, fyrir að skrifa óvirðulega um nasistaskepnurnar í Þýskalandi, en það gerði hann fáeinum árum áður en heimstyrjöldin hófst. Og þegar Stalín hafði gengið milli bols og höfðust á hinni nasistísku óværu í Evrópu, skriðu nasistablækurnar á Íslandi, allar sem ein, beint inn í Sjálafstæðisflokkinn, því þær vissu að þar var samúð að finna og bræðralag við hinn nýdauða nasisma. Nú er að sjá, árið 2019, að afturganga nasismans sé komin á kreik og jafnógeðsleg sem fyrr. Og að sjálfsögðu finnur þessi óhrjálegi draugur sem fyrr vináttu og hlýhug hjá forynju kapítalismans.

Heimsþekktir menn á Seltjarnarnesi

Þegar þeir leggja saman verður Hrun II. og það er tilhlökkunarefni

Þegar Halldór Benjamín og Ásgeir frjálshyggjuseðló, sem Katrín skipaði fyrir Bjarnaben og hans nóta, fara að leggja saman krafta sína verður Hrun, - gríðarlegt Hrun, - það verður kallað Hrun II. til aðgreiningar frá Hruni I. Hrun II. verður dásamlegt hrun, eins og gamla hrunið frjálshyggjuböðlanna, með skiptastjórnum, kröfuhöfum, hrægömmum og íbúðum í kippum fyrir fjárfesta. Segið svo að ekki sé gaman að lifa. Og ekki þurfa Mái Samherji og Stengímur VG vinur hans og Samherji, að óttast að nýji frjálshyggjuseðlarinn verði framhleypinn og sendi sveit af óþokkum frá einhverjum andskotananum til að taka bókhaldið af eigenda fiskveiðiauðlindarinnar.

Svo eru til menn sem tala illa um Halldór Benjamín, segja hann sé pappakassi og illa upp alinn hvolpur, sem er náttúrlega argasta vitleysa. Halldór Benjamín er eins og gamalt og gott kassettutæki á að vera: um leið og ýtt er á takka gubbar hann upp úr sér möntrunni sem hljóðrituð var á snældu fyrir langalöngu. Vitaskuld verður að reikna honum til tekna að hafa leikið á menntamannaelítuna á Eflingarskrifstofunni í síðustu samningum og látið þetta afar gáfaða fólk skrifa undir það sem kalla má ,,skít á priki"; en þess má geta að hin undur menntuðu og gáfuðu eintök á Eflingarkontórnum þurfa sjálf ekki að skrimta á taxtakaupinu sem þau sömdu um fyrir slorkalla og skúringakellingar.

Eflaust lætur nýji seðlarinn þeirra Bjarnaben, Katrínar flokkssystur hans og Litlu Gulu Hænunnar, margt gott og flott af sér leiða. Það verða auðvitað mál sem við eigum aldrei eftir að skilja, enda ekki reifuð af seðlabankastjóra fyrir skrílinn á götunni. Neinei, hagvísindalegar hugvekjur hans í predikunarstólnum í musterinu við Svörtuloft verða eingöngu fyrir gáfað fólk, gráðugt og meinfýsið, sem aldregi slær slöku við í arðráni, fjárglæfrum, ránskap og almennri fúlmennsku. Þó gæti maður trúað, að þetta gagnbyltingarflan ný-frjálshyggjulýðsins undir forustu Katrínar VG, endi með því að helstu frjálshyggjufuglarnir verði vængstýfðir og þeim komið fyrir á fleka niðri í fjöru, þegar stinningshvass vindur stendur af landi, og allri frjáhyggjusamkomunni síðan ýtt úr vör. Svo fylgist fólkið, nautheimskur almúginn, með þegar ný-frjálshyggjuskríllinn siglir út flóan og hverfur að eilífu út í hafsauga.  

Væntir mikils af Ásgeiri

Ofursveitin Bára og Klausturdónarnir munu taka lagið á þjóðhátíð

Ekki hefi ég hugmynd hvurnig á því stendur, en þegar mér varð litið á greinina um ,,tíma á nafnverðsaðlögum, kom ósjálfrátt upp í hugann tími ofurhljómsveitanna, the supergroups, öhaha. Það hófst með því að góðar og vinsælar rokksveitir tóku sig upp og stokkuðu sér saman upp á nýtt og úr varð súpergrúppa, til dæmis Trúbrot, Náttúra, Blind Faith, að ógleymdum Ragga Bjarna sem var alltaf að hreinsa til hjá sér og sækja betri spilara í staðinn. Þau urðu því miður örlög súpegrúppanna að þær spruttu úr sér, urðu æ flóknari í tónsmíðum og flutnigi verka og köfuðu að síðustu í hassreykjasvælu í einhverju niðurníddu skúrræxni.

En nú virðist loks vera að rofa til á ný. Ný tíð ofursveita er í deiglunni og mikil gerjun og spenna í lofti. Það hefir sem sé kvisast, að í uppsiglingu sé stofnun sannkallaðrar súpergrúppu, sem mikið má búast af í framtíðinni. Hin tilvonandi merka grúppa, sem ekki er af verri endanum, mun eiga að heita ,,Bára og Klausturdónarnir", en það er vissulega kunnuglegt nafn sem gefur fyrirheit um eitthvað mjög skemmtilegt. Öll eru þau stórstjörnur, jafnvel í alþjóðlegu samhengi, sem getið hafa sér gott orð í bransanum.

Sjáiði bara hann Sigmund Davíð, sem spilar á rottuhala og gaular eins og stagkálfur, hann kom syndandi beint upp úr Framsóknarfjóshaugnum, sem er alveg upp við hliðina á Framsóknarfjósinu. Hann er snillingur, sem samið hefir Tortólukviðuna, verk í mögum glæfralegum þáttum. Og hann Gunnsi Braggi, þessi öðlingur sem sjálfur kvað Liljuna við knæpuborðið að Klaustri, það er nú kveðskapur sem segir sex, eins og gömlu kallarnir komust að orði þegar þeir hugsuðu dónalega. Svo er það auðvitað hún Bára, sem saung sig svo fallega inn að innstu hjartarótum Íslendinga með því að sýna okkur inn í hugarheima Klausturbræðra; það er nú ekki svo lítil gjöf eins listamanns til þjóðar sinnar. Ofurhljómsveitin Bára og Klausturdónarnir verða aðalnúmerið á þjóðhátíðini í Vestmannaeyjum og þar ætla þau að frumflytja ofurtónverkin ,,Kolklikkaða kuntan", sem er vals í fís-dúr, og ,,Skrokkur til að skíta í", en það er menúett, í fís-moll. Það verður fjör í Eyjum hjá Árna, Ása og Elliða á þjóðhátíð í ár.  

Tími á nafnverðsaðlögun fasteigna?

Það verður sungið og spilað á handreð og holdugan botn

Já, þegar Bjarniben endurréði Má á sínum tíma var gengið frá því um leið að Sjálfstæðisflokkurinn fengi að ráða sinn mann sem næsta seðlabankastjóra. Með öðrum orðum klóraði Íhaldið Samfylkingunni og VG á rassinum uppá að Katrín stórsósíalist mundi klóra Bjarnaben á þeim óæðri með seðlabankaskröpunni og dubba fyrir hann valinkunnan frjálshyggjustegg upp í stöðu seðlabankastjóra. Svo fékk Bjarniben sjálfur að bera Má út í ruslatunnuna og litlu Heimdellingarnir, hvítvínsþjórararnir og humaræturnar pissa á eftir Má ofan í tunnuna og vóru nær búin að drekkja kallsálinni.

Að heimili frú Ingveldar og Kolbeins ríkir nú uppskeruhátíð, enda hefir nú hinn krossfesti frjálshyggjudrengur stigið niður af krossinum. Og í kveld verður grillað og grillað og drukkið tvöfalt, þrefalt og fjórfalt, hvítvín, romm og svartidauða. Brynjar Vondalykt er í bleikum kjól í hófinu og Máría Borgagn heldur sona lausgyrt af konu á hennar aldri. Og svo verður sungið og spilað á handreð og holdugan botn. En best verður þegar Már Samherji, Már Seðlari og Giilvi syfjaði taka þríraddað saungnúmer, Leiðindarapsódíuna í fullri lengd.

Annars staðar á Íslandi er fólk samankomið til að velta fyrir sér hvort ekki sé hægt að leggja Seðlabankann niður, því hann er öldungis óþarfur og hefir gjört landsmönnum fleira íllt en gott. Einhverjir er á því að rétt sé að sameina Seðlabankann inn í Þjóðminjasafnið, en aðrir telja að ekki sé við hæfi að bera óþverra inn í hús þjóðarminja á Íslandi. Þá hafa verið uppi hugmyndir að koma Seðlabankanum fyrir undir stóra steininum í gömlu fjárréttini hans Snorra á Húsafelli ásamt með púkum, sendingum, tilberum, snökkum og fjósdraugum, sem séra Snorri kom þar fyrir á sinni tíð. Verði síra Baldvin fenginn til að kveða Seðlabankann og öll blýantsnagdýrin niður þar á Húsafelli, en sagt er af sumum, að síra Baldvin sé einmitt séra Snorri á Húsafelli endurborinn; sem fer nærri sanni, að því undanskildu, að síra Baldvin er ekki nema í meðallagi náttúraður fyrir rímnayrkingar, en hann hefir þó sjálfur orkt alla sálmana sem eru í sálmabókinni sem notuð er í hans prestakalli.

Vel staðið að ráðningarferlinu

Dómsmál á Íslandi eru Flokkspólitík - Og aðeins af hinni sjálfvirku réttlætisvél Flokksins

Þá hefir til þess hæf nefnd farið yfir flokksskýrteini umsækjenda og metið flokkskýrteini Eiríks best; dómsmál á Íslandi eru nefnilega flokkapólitík og þá einkum og sér í lagi Sjálfstæðisflokkspólitík, þar af leiðandi á Sjálfstæðisflokkurin alla dómstóla landsins samkvæmt óslítanlegum hefðarrétti. Þetta er afskaplega gott fyrirkomulag og kemur í veg fyrir að stórtækir rummungar, sem Flokkurinn hefir velþóknun á, fái ekki of þunga dóma, eða það sem betra er: alls aungva dóma.

Eftir Hrunið, sem frjálshyggjuvargarnir stóðu að, komst dálítið óskikk á hlutina, dómskerfið fór soldið á flot og ekki einusinni Guð Almáttugr gat komið í veg fyrir að nokkrir góðir fjársýslumenn færu í fangelsi í smátíma og yrðu gjaldþrota. En þetta var nú bara til málamynda. Margfalt fleiri fjárglæframenn sluppu en þeir sem fóru á Bryggjuna. En litlu mátti þó muna að frjálshyggjudólgurin og formaður Sjálfstæðisflokksins væri dæmdur af Landsdómi upp á vatn og brauð á Hrauninu fyrir skefjalaust kæruleisi og poletiskan vindgapahátt. En það fór, sem betur fer, allt vel og í stað þess að gista með forhertum glæpamönnum, sem settir voru inn fyrir að stela sér snúði eða rúllupylsuáleggi í búðum, var hann verðlaunaður með glæsistöðu á vegum Íslenska ríkisins í Bandaríkjunum; svona getur nú réttlætið starfað í þágu Flokksins þegar vel liggur á því.

Svo eru að vísu til óféti, illa innrætt og sóðaleg í tali, sem láta að því liggja, jafnvel á opinberum vettvangi, að Sjálfstæðisflokkurinn, sem stofnaður var af Gwöði Almáttuga skapara hyminns og jarðar, sér viðsjárverður flokkur. Þessar illa lukkuðu mannkindur, eða hvað maður á að kalla þennan skríl, hyski og rusl, hafa meira að segja á orði, að Sjálfstæðisflokkurinn sé ekki stjórnmálaflokkur í þeim skilningi sem fólk almennt leggur í það orð, heldur skipulögð glæpasamtök, mafía, Kosa Nostra Íslands. Já, elsku vinir, þokkalegt er það. Óuppdregnir slordónar, eiturætur og misyndismenn bera upp á Sjálfstæðisflokkinn, svo kristilegan í sjálfum sér sem hann er, að hann sé glæpafélag og hryðjuverkasmiðja, og eini munurinn á Sjálfstæðisflokknum og Cosa Nostra sé að Sjálfstæðisflokkurinn sendi ekki menn með byssur út um hvippinn og hvappinn til að lóga varhugaverðum eintökum. Hins vegar, segja hinar illu tungur, að í staðinn fyrir skothríð á fólk, þá snúi Sjálfstæðisflokkurinn andskota sína niður efnahagslega, skilji þá eftir í rjúkandi rúst og komi í veg fyrir að þeir komi nokkru sinni undir sig fótunum aftur; þetta kalla Sjálfstæðismenn ,,hina sjálfvirku réttlætisvél Flokksins".  

Eiríkur metinn hæfastur

Hvernig er hægt að vera á sömu blaðsíðunni ef aungin blöð eru í bókinni?

Til að bók geti kallast bók verða að vera blaðsíður í henni, um slíkt er ekki að ræða í Píratabókinni; að vísu er kápa, með smábarnalegum frösum utan á, og kjölur, brotinn og vesældarlegur. Þannig lítur lífsbók Píratanna út, gjörsamlega jafn tóm og þessar fáu raunarlegu hræður sem þykjast vera einhverjir Píratar, en láta fyrirberast, með alla sína tómhyggju og rugl, á klafa kapítalismans og ný-frjálshyggjuvaðalsins.

Nei, Píratarnir eru ekki á neini blaðsíðu þar eð blaðsíðum er ekki til að dreifa í þeirra bókum. Þrátt fyrir það sýna fylgismælingar ítrekað að 10-15% kjósenda eru svo kolruglaðir og staurblindir á íslenska pólitík að þeir segjast muni kjósa þessa hlandaulahersingu í almennum kosningum. Töluvert hefir verið um það rætt að Miðflokkurinn sé flokkur ósiðaðra hálfmenna og andlegra auðnuleysingja, sem er auðvitað rétt, svo langt sem það nær. En ef Miðflokksfólk eru ósiðaðir hálfmenn og andlegir auðnuleysingjar í þokkabót, þá eru Píratakálfarnir það líka; samanlagt hafa þessir eðjótahópar um það bil fjórðung þjóðarinnar á bak við sig, sem sýnir í hvaða ógöngur íslenska þjóðin er hvað andlegan þroska varðar.

Með aukinni menntun fer þjóðinni hratt hrakandi hvað andlegt atgerfi og raunverulegt vit. Með innreið ný-frjálshyggjunnar á níunda áratugnum var grunnurinn lagður að hinni andlegu niðurlægingu, en frekju, yfirgangi, gjárglæfrum og siðblindu gefinn laus taumurinn og eftir sitjum við með samfélag sem minnar eina helst á illa leikið skipsflak á strandstað. Þessum andlegu og efnislegu hryðjuverkum nýöfrjálshyggjunnar hefir þjóðin svarað með því að stofna hvurn vitfirringaflokkinn af öðrum, hvern öðrum óheiðarlegri og heimskari; þjóð sem stofnar og kýs blekkingarusl á borð við Pírata, Borgarahreyfinguna, Viðreisn, Bjarta framtíð og Miðflokk ber þess merki að hún sér ekki handa sina skil, veit þaðan af síður hvað á hana stendur veðrið og velkist um í hugmyndaheimi ný-frjálshyggjunnar eins og höfuðsóttagemlingar á síðasta snúningi.

Valdið hverfur ekki með formannsleysi