Frú Ingveldur og Kolbeinn á útreiðarmóti.

Hin viðkunnanlegu hjón, frú Ingveldur og Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri, létu sig ekki, fremur en önnur haust, vanta í Laufskálarétt um helgina. Á föstudagskvöldið lenti Kolbeinn í átökum við digra trukkalessu og beið lægri hlut, á meðan frú Ingveldur fór í útreiðartúr með góðglöðum hrossakalli, alræmdum fyrir nærgöngula framkomu við konur. Frú Ingveldur lét samt þennan flagar eiga neitt inni hjá sér því hún hafði hérumbil drekkt honum í skurði þegar góðgjarnir menn skárust í leikinn á elleftu stundu og björguðu kynbróður sínum undan hexinu.

Í gjærkvöldi slógust frú Ingveldur og Kolbeinn innbyrðis útaf kvennmanni. Þeirri viðureign lauk með því að þau féllu bæði, eins og góðum drengjum sæmir. Og í morgun, rétt fyrir hádegi, voru þau enn í glasi og höfðu þá vinahjón þeirra, Indriði handreður og Máría borgargagn bæst í selskapinn og allra verða veðra von, því öll fjögur voru þá þegar orðin verulega klæðlítil.

Þúsundir á sveitaballi

Athugasemdir

[Hamarinn, 26.9.2010 kl. 21:39]

Mér leist ekki betur á samkomuna hjá fjórmenningunum, að ég forðaði mér í bæinn um 3 leitið. Og átti ég fótum fjör að launa, þvílík var ágengni kvennanna.

[Jóhannes Ragnarsson, 26.9.2010 kl. 21:56]

Skil þig vel, Sveinn Elías, það er fátt verra en samfelld ásókn kvenvarga.