Kratasálirnar ná ekki uppí nefið á sér af íllsku

Mikið er gaman að verða vitni það því hvað Lilja Mósesdóttir kemur illa við kaunin á vesalings kratasálunum í Samfylkingu og VG. Þessi grey ná til dæmis ekki uppí nefið á sér yfir að fólkið á götunni skuli hafa kosið Lilju mann ársins á Útvarpi Sögu, - meira þurfa þau ekki til að hrína upp yfir sig af íllsku og vandlætingu. Meira að segja hægri gölturinn Eiður Guðnason, sem alþingi og utanríkisráðuneytið höfðu á launum að þarflausu í áratugi, getur ekki á sér setið að læsa sínum hægrikratatönnum í hælana á hinum vaska og heiðarlega alþingismanni úr Grundarfirði.

Auðvitað eru hinar móðursýkislegu viðbrögð framsókníhaldskratíunnar verulega hlægileg. Það á svo sem enginn að velkjast í vafa um að Eiður Guðnason og hans líkar, meðal annars nokkrir sem hafa bloggað við þessa frétt, hrýs hugur við, svo vægt sé til orða tekið, að til sé fólk sem berst gegn því að Gamla Ísland verði endurreist. Þetta óþurftalið, framsóknaríhaldskratían, lætur sér ekki muna um að taka afstöðu gegn alþýðu þessa lands, hversdagsfólkinu, sem búið er að fá yfir sig nóg af lýginni, svikulli og ófyrirleitinni stétt stjórnmálamanna og kapítalista og samtryggingarkerfi þeirra.

Við fyrrnefnda framsóknaríhaldskratíu spillingar og óheiðarleika vil ég segja þetta: Skríðið inní rottuholurnar ykkar og komið aldrei út þaðan aftur. 

Lilja maður ársins á Útvarpi Sögu

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 31.12.2010 kl. 02:20]

Jamm eg átti í samsamræðum við Eið hér í kvöld.  Hann gekk ekki heill frá þeirri viðureign  þó ég segi sjálf frá.