Þjóðskáld veldur óróa með leynilegum kveðskap

Það er ekki tekið út með sældinni að vera stjórnmálaskörungurinn Sigmundur Ernir Rúnarsson og þykjast vera viðurstyggilega móðgaður útaf skitnum hundra þúsund krónum í kjaftinn á einhverjum dómararæflum sem neyðast til, alla virka daga sem Guð gefur, að dæma allrahanda trantaralýð á Hraunið fyrir misljóta glæpi.

En sem kunnugt er, er téður Sigmundur Ernir einhver mestur núlifandi hugsjónabelgur á Íslandi og að sama skapi í hávegum hafður af stórgáfuðu fólki sem hikar ekki við að kalla hann til skiptis séní og andans jöfur. Þá er han mjög dáður fyrir að hafa orkt Rauðvínsrímur hinar nýrri, sem eru álíka aðgengilegar alþýðu manna og leynileg hrossakaup stjórnmálamanna. Þó hefur lekið út að kvæðabálkur sá er Sigmundur Ernir kennir við rauðvín hefjist á þessa leið: ,,Undir borði á Akureyri elliærðist Hunda-Geiri. Hann var öðrum mönnum meiri, mjök hann skapti söng úr leiri. Þeir sem eyru hafa heyri, renni víni rauðu á könnu og rói sig á viti grönnu."

Það var víst útaf þessum gáfum þrungna kveðskap Sigmundar Ernis sem Máría borgargagn brá nærbuxum sínum á loft og hugðist kyrkja Jón aumingja, frænda sinn, með þeim.    

Viðurstyggileg móðgun við landsmenn