Jóhannes Ragnarsson

22.12.2011 | 13:31

Tveimur gálum um fimmtugt varð hált á sílíkóninu

Jæja. Þá er loks mál til komið, að kvenpéningur vor fari með blessuð sílíkónjúgrin sín í skoðun til að kanna hvort hætta sé á sííkónið sé líklegt til að svipta þær lífi fyrir aldur fram. Það verður trúlega spennandi að fylgjast með hverjar fá græn merki á júgrin og hverjar rauð. Svo verða þær sem standast ekki skoðunina sviptar sílíkóninu og eftir standa brjóstin, slöpp og tómleg eins og blautir þvottapokar; þá held ég verði aldeilis kátt í sumum kotum, eða hvað?

Nýlega heyrði ég af tveimur gálum um fimmtugt, Móru og Súllu, sem fegu sér sílíkónbrjóst fyrir tveimur árum. Þessar dömur, sem eru hin mestu glugghross, hljóp kapp í kinn þegar barmar þeirra voru orðnir reistir og stinnir eins og á kvikmyndastjörnum og gáfu sig nautnunum á vald með ungum mönnum, hvar og hvenær sem var, og fóru mikinn. En svo fóru þær yfir strikið með mikilum glæsibrag þegar þær gerðu sér lítið fyrir og nauðguðu áttræðum píanóleikara. Píanóleikaranum varð svo mikið um þetta atvik að hann andaðist viku síðar, saddur lífdaga. Og gálurnar voru svo ósvífnar að fylgja glottandi hinum burtsofnaða tónlistarmanni til grafar. Svo var mál þeirra tekið fyrir og dómarinn dæmdi sílíkónbrjóstin af þeim og þar með var umsvifum Móru og Súllu á lostasviðinu lokið fyrir fullt og allt.