Ógeðfelld góðverk

Í mínum augum er það ógeðfelld ófyrirleitni og niðurlæging fyrir land og þjóð þegar fyrirtæki, sem sópað hefur af sér aflaheimildum landsmanna á vafasaman hátt, og lýtur forystu fyrrverandi stjórnarformanns Glitnisbanka, tekur sig til og purðar tugum milljóna í ,,góðverk" á sínu heimasvæði. Það er full ástæða til að vara fólk við ,,góðmennsku" af þessu tagi og taka þau ekki góð og gild. Því að með svona gjöfum eru hinir gjafmildu auðherrar fyrst og fremst að blekkja alþýðu manna í því skyni að auðvelda sér að deila og drottna yfir henni. 

Vonska auðmanna er slæm, en góðmennska þeirra er jafnvel verri, því hún er gjarnan knúin áfram af græðgi og óendanlegri hræsni.

Og félagi Ólafur Ragnar Grímsson á auðvitað ekki að láta sjá sig á góðgerðarsamkomum Samherja né annarra slíkra. Það er smekkleysa ad hálfu forseta Íslands. 

Samherji gefur 75 milljónir

Athugasemdir

[Tryggvi Þórarinsson, 29.12.2011 kl. 09:26]

Svona ósmekklegar athugasemdir hef ég aldrei séð á blog.is. Jóhannes þú sem ert Ólafsvíkingur og landsbyggðarmaður ættir að vita hvað þetta er okkur mikilvægt að hafa svona sterkt fyrirtæki í sveitarfélaginu. Það nemur tugum miljóna sú þjónusta sem Samherji kaupir af fyrirtækjum á svæðinu og fyrirtækið aflar hundruði starfa á svæðinu og hefur sýnt það margoft að það eru stjórnendur þarna að verki sem hafa hag starfsfólks mjög ofarlega í sínum verkum.

Þú mátt mín vegna skammast yfir þeim stjórnvöldum sem sköpuðu kerfið þar áttu heima en láttu hina í friði sem vinna samkvæmt kerfinu og skila samfélaginu miklum fjármunum.

[Gunnar Th. Gunnarsson, 29.12.2011 kl. 11:12]

Tek undir með Tryggva.

Samfélagssjóður Alcoa Fjarðaáls hefur látið nokkur hundruð miljóna króna renna til þarfra mála á Austurlandi, m.a. til heilbrigðismála, björgunarsveita, lista og íþróttamála . Fólkið hér eystra er ánægt með það.

Þetta er ánægjuleg viðbót við þá byltingu sem fyrirtækið hefur látið af sér leiða í atvinnumálum á svæðinu. Ekki bara í fjölgun starfa, ekki síst hjá háskólamenntuðu fólki, heldur hefur samkeppnin um vinnuafl leitt af sér að Austurland er ekki lengu láglaunasvæði.

[Jóhannes Ragnarsson, 29.12.2011 kl. 11:36]

Ég frábið mér allt kjaftæði um ósmekklegheit í pistlinum hér að að ofan. Landsbyggðin er víða eins og sviðin jörð eftir aðfarir Samherja og annarra útgerðarfélaga af svipuðu kalíberi. Að láta sig hafa að hæla samherjaauðvaldinu í hástert er álíka geðslegt og að mæra Björgólfsfeðga, Jón Ásgeir, Ólaf Ólafsson í Samskip og Finn Ingólfsson, en Samherjaskrímslið er að sjálfsögðu hluti af sömu skítahrúgu. Svo skulum við ekki gleyma því, að yfirstrumpurinn í Samherja var stjórnarformaður Glitnisbanka þegar hann hrundi.

Og við skulum líka hafa það hugfast, að ,,samfélagsgjafir" samherjanna, Alcoa og annarra slíkra eru frádráttarhæfar frá skatti, þannig að líta má á að þessir gjafmildu herrar séu að gefa fé almennra skattborgara. Sveiattan!

[Jóhannes Ragnarsson, 29.12.2011 kl. 11:38]

Skömmu fyrir aldamót 1900 var John D. Rockefeller sennilega hataðasti maður Ameríku. Slóð hans var þakin gjaldþrota keppinautum og í röðum verkamanna var hann hataður fyrir vægast sagt óprúttna framkomu í nokkrum verkföllum.

Til að hressa upp á mannorðið réði hann til sín fremsta auglýsingasérfræðing samtímans, Ivy Lee. Hann ráðlagði gamla ógnvaldinum að gefa árlega lítið brot auðæfa sinna til háskóla, sjúkrahúsa og annarra líknarmála, en gera það á eins áberandi hátt og mögulegt var.

Til að tryggja vinsamleg blaðaskrif ráðlagði hann Rockefeller að ganga með gljáandi smápeninga upp á vasann í hvert sinn er hann kæmi fram opinberlega og gefa smákrökkum sem væru viðstaddir. Með þessum aðferðum tókst John D. að hreinsa mannorð sitt í augum almennings og fékk smám saman orð á sig fyrir að vera göfugt og barngott gamalmenni.

Gjafastarfsemin tók brátt á sig vísindalegri svip og árið 1913, við tilkomu tekjuskattsins, breyttust góðgerðastofnanir í hrein gróðafyrirtæki. Þingmaðurinn Wright Patman gerði töluvert viðamikla rannsókn á viðskiptaháttum góðgerðastofnana snemma á síðasta áratug.

[Wright Patman, TAX-EXEMPT FOUNDATIONS: THEIR IMPACT ON SMALL BUSINESS, 1964] Gott dæmi um hvernig hægt er að spila á þetta kerfi kemur fram í skýrslu um stofnanir David G. Baird, eiganda Baird and Company. Árið 1937 stofnaði hann þrjár "góðgerða"stofnanir og tíu árum seinna voru samanlagðar tekjur þeirra 7.250.000 dollarar.

Öll þessi ár voru þær önnum kafnar við að gefa hverri annarri gjafir og aðeins 160.000 dollarar sluppu út fyrir hringinn í formi raunverulegra gjafa. Á þennan máta sparaði Baird sér milljónir í skatta. Sami leikurinn er leikinn í sambandi við erfðaskatta; ættarauðurinn er látinn ganga á milli kynslóða í gegnum góðgerðastofnanir—skattfrjálst.

[Tryggvi Þórarinsson, 29.12.2011 kl. 12:43]

Þetta er alveg eins og að hlusta á allt VG liðið í einum kór ásamt sumum SF liðum í bakröddum.

Ég er hættur að hlusta á svona málflutning eftir að VG tók upp á því að peppa upp fjármálastofnanir á íslandi og það á okkar kostnað. Án atvinnulífs erum við ekkert.