Jóhannes Ragnarsson

2.2.2012 | 11:41

Nekt Gwöðrýðar, viðhengið og hin spillta meirihlutaþvæla

Mikið var það þarft og gott verk hjá Hjálmari Hjálmarssyni að setja fótinn fyrir bæjarstjóraóra valdasjúklingsins, Gvöðrýðar Arnardóttur í Kópavogi, og sýna fólki í leiðinni hvernig sumar persónur bila hérumbil á sönsum við að taka þátt í stjórnmálum.

Það er heldur ekki laust við að valdabröltarinn Gwöðríður sé orðin að almennu aðhlátursefni útum allt land, eftir að Hjálmar dró tjaldið frá sviðinu þar sem samfylkingargriðkan steig sinn ámátlega valdasýkisdans.

Og ekki er þetta hörmungarmál minna kómískt fyrir þátt gvöðrýðarviðhengisins Ólafs hins Góða, sem gerður er út af Steingrími J. Sigfússyni. En Steingrímur skaut þessu furðulega eintaki eins og geimveru inní VG í Kópavogi og heimtaði fyrsta sæti á bæjarstjórnarlista VG fyrir gripinn; það eitt og sér var stórbrotin skemmtun.

Og auðvitað er meir en nauðsynlegt að allt meirhlutakjaftæði í sveitarstjórnum verði afnumið. En þetta meirihlutaræði er bein ávísun á spillingu og enn meiri spillingu, undirferli, ævintýramennsku. Í raun og veru er myndun meirihluta lítið annað en valdarán, þar sem lýðræði er fótum troðið og fámenn klíka tekur sér spillingarvald sem enginn vill í raun og veru sjá.