Kóngurinn sem fannst dauður úti á víðavangi

Hér um árið fannst kóngur nokkur dauður úti á víðavangi. Þeir sem komu auga á hinn fallna kóng, héldu fyrst að þetta væri dauður hrútur. En svo komust þeir að því, að þeir höfðu á röngu að standa, því þarna lá steindauður kóngur með mórauða skikkju ofaná sér. Í þokkabót kom í ljós að kógurinn hafði verið veginn með spjóti eða jafnvel atgeir og við hlið hans lá bútík hans höfuðlaus.

Enn þann dag í dag hefur enginn gefið sig fram fram, sem vill kannast við kóng þenna. Og það kom meira að segja í hlut mannanna, sem fundu hann á víðavangi, að grafa hann og bútíkina með ærinni fyrirhöfn. Nú er þessi konungsgröf týnd eins og allt annað sem kóngi þessum viðkom.

Ef svíakóngur heldur áfram á þeirri braut, sem hann hefir valið sér og greint er frá í fréttum, mun hann finnast dag nokkurn finnast dauður úti á víðavangi eins og hver annar landshornaflækingur og verða urðaður á staðnum, til hægðarauka þeim mönnum, sem kunna að rekast á hann fyrir tilviljun.

En svo geta örlögin hagað því þannig til, að kóngshræið finnist aldrei, og hrafn og úlfur sjái um útför hans samkvæmt þeim sið er hrafnar og úlfar hafa við slíkar athafnir.

Svíakonungur harðlega gagnrýndur

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 5.9.2013 kl. 23:52]

Flottur Kóngsi, hann Karl Gústaf.

Hann hefur greinilega meiri skilning, en sumir háttsettir valda-landar hans (og jafnvel fjölmiðlar), hvað friður og hergagna-laust land og heimur er mikils virði, fyrir heims-velferðina og ómetanlegan heimsfriðinn vandfundna.

Það vantar fleiri svona Karl-Gústaf-Kóngsa í veröldinni.

M.b.kv.

[Huckabee, 6.9.2013 kl. 02:37]

Kóngurinn lengi lifi hvað er betra en sænskur Svíji