Örfhentir, samkynhneigðir og Júðar eru ekki til í Króatíu

Það er skammt stórra högga á milli hjá Króötum þessadaganna: Fyrst lögðu þeir oss Íslendinga í kapphlaupinu um að komast á heimsmeistaramótið í fótbolta í Brasilíu næsta sumar og nú bæta þeir um betur og hafna hjónavígslum samkynhneigðra. Að þessu tvennu samanlögðu, má heita að Króatar séu ein skelfileg þjóð, jafnvel verri en Íslendingar á dögum Jón Hreggviðssonar og Túre Narfesen.

Nú er það svo, að ég hélt að samkynhneigð væri óþekkt í Króatíu og þar með væri óþarfi að kjósa um samkynhneigð hjónabönd þar í landi, það væri ámóta fáránlegt og að kjósa um aðild að ESB á Íslandi. En eitthvað hefur þessi hugmynd mín verið yfirborðsleg, að ég ekki segi fávís. Varla hefðu Króatar farið að kjósa um þetta málefni ef engir væru hommarnir og lessurnar til að vígja til hjónabands. Nú er þessasri kosningu lokið með því að samþykkt var með meirihluta atkvæðisbærra manna í Króatíu að þar væri enga samkynhneigð að finna og þar með þyrfti að sjálfsögðu engar samkynhneigðar hjónavígslur.

Næsta atkvæðagreiðsla í Króatíu verður um hvort leyfa skuli örfhentum að vera örvhentir og þar á eftir verður kosið um hvort Júðar séu til eða ekki. Það er ekki að spyrja að framförunum í fyrrum Júgúslavíu síðan kommúnistaþrjóturinn Jósef Tító var hæstráðandi þar um slóðir. Það undarlega í því sambandi er, að téður Jósef Tító var króati, hvernig sem það má nú vera í ljósi framfarakosninga í því landi þessa dagana.

Höfnuðu samkynja hjónavígslum