Gottfreður Gottfreðsson læknir er líka svag fyrir vísindum Díkót-Kára

Þó að Magnús Gottfreðsson sé mikill vísundadoctúrus og heljarmenni á svið lækninga stenst hann Gottfreði Gottfreðssyni frænda sínum engann snúning þegar kemur að lækningum og viðureign við harðsnúna sjúkdóma og sundurkremjandi slysfarir.

Gottfreður Gottfreðsson læknir hóf feril sinn sem fullgildur og faglegur heilsubótarmaður með því að sprauta einhverju fjárans eiturbrasi í Þorvald heitinn Jónsson með þeirri afleiðingu, að Þorvaldur steindrapst innan þriggja mínútna. ,,Fall er fararheill" sagði Gottfreður við sjálfan sig og hélt ótrauður áfram að lækna. Mánuði síðar sprutaði hann göróttum vökva, sem hann blandaði sjálfur, í fantinn Svein Sk. Björnsson, sem hafði þau áhrif á Svein að hann varð gjörsamlega gjörtrylltur og var hann þó ekki vel góður fyrir. Sveinn brau að sjáfsögðu allt og bramlaði á heilsugæslustöðinni sem Gottfreður starfaði á og barði starfsfólkið, sem hann náði í til óbóta. Að svo búnu þaut hann útí bæ og eyddi öllu og rotaði allt sem á vegi hans varð, meðal annars sleit hann skottið af hundinum Neró, sem aldrei varð samur á eftir. Loks tókst að koma köðlum og vírum á Svein og flytja hasamann á Klepp þar sem hann er geymdur í rammgerðu búri, af sama tagi og notuð eru í dýragörðum fyrir górílluapa og ljón.

Ekki er vitað til, að Gottfreði Gottfreðssyni hafi tekist að lækna nokkurn mann, en flestum sem til hans hafa leitað hrakaði gjarnan óðfluga og sumir hafa hreinlega dáið drottni sínum af læknisráðum hans og mixtúrum. En Gottfreður læknir er hvergi banginn: segir bara að afföll og dauðsföll séu eðlileg í lækningum og hann hafi aldrei séð eftir neinum sjúklingi sem horfið hefur í gröfina eftir meðferð hjá honum, allrasíst framsóknarmönnum og kratastrumpum, enda séu þessháttar skoffín best geymd í mold.

Og Gottfreður læknir er ákaflega spenntur fyrir vísindastarfsemi Díkóta-Kára og er honum innan handar á allan hátt. Á sínum tíma skipaði hann öllum sjúklingum sínum með harðri hendi að kaupa hlutabréf í Díkótinu; þeir hefðu verra af ef þeir gerðu það ekki og hnykkti á orðum sínum með þvi að steyta framan í þá sprautuna.

Megum ekki sofna á verðinum