Rammskakkur þriðji fundinn eftir fjerigtíu ára fjarveru

Áfram skal haldið með skröksöguna af ,,blá laxinum" í Elliðaánum. Og nú er dreginn fram í dagsljósið náungi sem verið hefir í felum í Svíþjóð lengur en elstu menn muna, sjálfur Rammskakkur þriðji, og látinn gefa lygasögunni akademískt sannleiksvottorð með gáfumannahjali um mormóna. Ja langt geta menn seilst í stórlygum þegar einbeittur ásetningur er fyrir hendi. Þetta er að verða jafnsæmt og stríðsæsingalygarnar í Barráki Óbama og glæpahundum kapítalismans í USA og ESB. Öðruvísi mér áður brá þegar Rammskakkur þriðji var annarsvegar.

Á hinn bóginn er mun merkilegra og meiri frétt, að hérlendum fréttamönnum skuli hafa tekist að ná tali af Rammskakki þriðja eftir áratuga fjarveru hans úr kjallarakompunni á Hverfisgötu. En í þeirri kjallarakompu vann Rammskakkur þriðji sín fyrstu frægðarverk. Þá var hann í slagtogi við unglingspilt að nafni Kolbein Kolbeinsson og spurningastúlkuna Ingveldi, sem síðar hlaut meira vægi og heitir nú frú Ingveldur. Innum kjallaragluggann hjá Rammskakki þriðja skreið telpan Máría Borgargagn þegar henni langaði í fjör til klofs og hjarta.

Einn góðan veðurdag hvarf svo Rammskakkur þriðji úr kjallarakompunni og það svo rækilega að engu var líkara en jörðin hefði étið hann ofaní sig með húð, hári og pípu. Og það var ekki fyrr en í dag, fjeregtigi árum eftir hvarf hans, að pilturinn gefur sig fram og þá í sambandi við auðvirðilega lýgisögu af bláum laxi eða bláum hval, ég man ekki hvort heldur það var, og er heldur en ekki spekingslegur í tali. Það má búast við að hinir gömlu vinir Rammskakks þriðja hafi glaðst við afturgöngu hans, því þeir héldu náttúrulega, allir sem einn, að piltur hefði dáið og verið jarðsettur í kyrrþey um svipað leyti og hann hvarf af sjónarsviðinu fyrir þessum fjeregtíu árum sem liðin eru frá því hann hýrðist í kjallarakompunni við Hverfisgötu í Reykjavík.

Bláa laxinn vantar hormón