Innanríkisráðherran rak hið siðspillandi kerlingarfól úr landi. Það ber að þakka

Það er meiri þrifnaðurinn að fá til lands kelríngarfól á borð við þessa Hillaríu Pollack, sem lætur verða sitt fyrsta verk, eftir að hún er komin heim til sín í útlöndum, að tala illa um okkur Íslendinga, hæðast að okkur og lýsa okkur sem einum frumstæðum mannætuþjóðflokki sem lifi í fyrsta lagi á því að eta mannshöfuð og í öðru lagi á úldnum óþverra, sem banhugraðir hundar myndu aldrei láta sér detta í hug að leggja sér til munns. Af þessum firnum má sjá, að viðhorf útlendinga til Íslands og innbyggjara þess hafa andskotann ekkert breyst til batnaðar síðan illmennið Blefken karl hinn þýðverski heimsókti landið og skifaði síðan um það andstyggilegt lyganíð á þýðversku til skemmtunar sínum samlöndum svo þeir gætu líka haft oss að háði og spotti.

Eins og sönnum sannleikselskandi íslendingi sæmir, aflaði ég mér greinargóðra upplýsinga um Hillaríu Pollack og ferðir hennar á Íslandi. Ég komst að því, að þegar þessi óraðvanda skrukka kom til landsins hafi hún lagt leið sína beint heim til frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra og framsóknarmanns og legið þar í svalli og óhófi þangað til útlendingaeftirlitið og okkar góði innanríkisráðherra vísuðu henni úr landi fyrir siðspillandi framferði. Meðal annars hafi hún spillt og eitrað hugarfar gestgjafa sinna og þeirra gesta og kennt þeim mörg ósæmileg brögð í siðlausum athöfnum, og var þar víst vart á bætandi. Ég þakka innanríkisráðherra vorum fyrir röskleg handtök við að koma hinni vondu konu úr landi áður en henni tóks að afvegaleiða þjóðina meir en raun ber vitni. Og það er ekki blessuðum innanríkisráðherranum að kenna, að frú Pollack ákvað að sverta Ísland með viðurstyggilegum skrifum í útlöndum, fjarri fer því.

Elskar Ísland en finnst maturinn furðulegur