Jóhannes Ragnarsson

9.9.2014 | 08:57

Glæpur Kolbeins og refsing frú Ingveldar

Þessi frétt minnir um margt á þegar frú Ingveldur lokaði eiginmann sinn, Kolbein Kolbeinsson skrifstofustjóra og framsóknarmann inni í hundabúri fram í kyndingarkompu í mánuð, eftir að að hún komst á snoðir um að hann hefði drýgt hór með pari á fermingaraldri. Það var vinkona frú Ingveldar, Máría Borgargagn, sem sagði henni hina óhrjálegu sögu af samskiftum Kolbeins við spurningastúlkuna og kærasta hennar; kvaðst hafa legið á glugganum þar sem ósóminn fór fram og séð vinnubrögðin á milli gardínanna.

Sem betur fer var frásögn Borgargagnsins af óleyfilegum mökum Kolbeins við ólögráða ungmenni uppspuni frá rótum og sagður í hefndarskyni eftir að Borgargagnið hafði komið að Kolbeini og Indriða Handreði í mjög svo vafasömum stellingum. Það sem fór þó aðallega fyrir brjóstið á Máríu Borgargagni var, að hún heyrði sambýlismann sinn, Indriða, rymja uppúr sér, rétt í þann mund er hún stóð þá að verki: - Ó mikið óskaplega er þetta nú gott, Kolbeinn minn. Máríu fannst semsagt í lagi að strákarnir dræpu tímann með því að glensast soldið á meðan þeir biðu eftir leigubílnum, sem var væntanlegur meðu pizzuna og brennivínið, en að þessi gerpi hefðu á orði að þeim þætti gott að fremja óhæfuverk sem Gamla testamentið er á móti, var meira en henni þókti skynsamlegt að láta óátalið. Því greip Máría Borgargagn til þess neyðarúrræðis að ljúga syndsamlegum glæp uppá Kolbein, því hún vissi að frú Ingveldur myndi refsa kvikindinu grimmilega fyrir tiltækið.