Greppatrýni og pólitískir öfuguggar sem maður á auðvitað ekki að eyða orðum að

Fyrir minn smekk tóku helst til mörg óbetranleg greppatrýni til máls á Alþingi í kvöld, og sum þeirra þrælvitlaus í þokkabót. Það er ljóst, að einskis góðs er að vænta af þessu stórfurðulega apakattaliði í næstu framtíð, enda er fénaðurinn einvala lið kapítalísk sinnaðra undirmálspésa, uppfullt með harðlífi og hroka ofaná bágborið gáfnafar.

Ekki þarf að fjölyrða um meinfýsinn öfgamálflutning frjálshyggjuharðhausanna í Framsóknarflokknum og Sjálfstæðisflokknum. Og veðraðar skítahrúgur á borð við Pírata og Bjarta framtíð eiga ekkert erindi á Alþingi og sýndu það fyllilega í kvöld; til dæmis hljómaði svokölluð ræða Birgittu Jónsdóttur í mínum eyrum eins og óráðsþrug langdukkins manns og slagaði hátt uppí þvættingshjal Gvendar Steingríms og og hinna ,,ræðumanna" Bjartrar framtíðar.

En munnræpa greppatrýnanna reis sam hæst þegar apparatið Steingrímur J. skakklappaðist í ræðustólinn og upphóf grenj og harmkvæli útaf því að foringjar grimmustu auðvaldsflokkanna, húskarlar arðræningjastóðsins, þökkuðu honum ekki opinberlega fyrir að hafa af fáheyrðum dugnaði endurreist Gamla Ísland uppí sveittar og skítugar klærnar á þeim. Ja slíkur og þvílíkur pólitískur öfuguggi er örugglega vandfundinn í heiminum.

Þurfa að trúa á framtíð landsins

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 11.9.2014 kl. 09:22]

Pólitískur öfuguggi? Var það ekki Jón Baldvin?

Annars, þá verða þingmenn að búa að bágbornu gáfnafari, annars kýs þá enginn.

[Níels A. Ársælsson., 14.9.2014 kl. 19:37]

Eitt mesta pólitíska skítseiði og viðurstyggð sem fyrirfinnst á landinu frá landnámi þótt lengra og víðar væri leitað