Hótaði að hengja hann í jólatrénu á Austurvelli

Sem kunnugt er geysaði gríðarlegt fárviðri síðastliðið sunnudagskvöld. Þetta illa veður nýtti Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður til að leggjast með Brynjari Vondulykt eins og hann væri kona og fóru athafnir þeirra fram í tröppum framan við útidyr niðurgrafinnar kjallaraíbúðar í Norðurmýrinni. Til allrar hamingju stóð frú Ingveldur þá félaga að verki þegar hæst stóð í stönginni og skakkaði leikinn. Að sjálfsögðu barði frú Ingveldur Vondulyktina og skildi hana eftir á staðnum í blóði sínu með buxurnar á hælunum, en Kolbein dró hún með sér heim í veðurofsanum.

Þegar heim var komið, rak frú Ingveldur bónda sinn inní þvottahús og spúlaði hann þar hátt og lágt með ísköldu vatni. Kolbeinn bar sig ósköp illa upp undan traktéringunum, emjaði um mannréttindabrot og mannvonsku, en frú Inveldur svaraði því til, að hann væri heppinn að fá einungis langdregið þrifabað uppúr köldu vatni, því henni stæði hugur nær að hengja hann eins og múslímasegg í jólatrénu á Austurvelli.

Glöggir lesendur hafa eflaust heyrt og séð, að jólatrésafmánin, sem norska olíuauðvaldið í Ósló gaf reykvíkingum á jólaföstunni, hlaut háðulega útreið í fárviðrinu á sunnudagskvöldið; meðal annars fuku um það bil helmingur greinanna af því og toppurinn brotnaði af. Það hefði ugglaust verið til að kóróna hrakfarir trésins, að ekki sé minnst á skelfingu vegfarenda, ef Kolbeinn hefði hangið með snöruna um hálsinn í trénu á mánudagsmorgun. En sennilega hefði þó, eins og allt er í pottinn búið þessa dagana, verið talað um dauða hins volduga framsóknarmanns sem mannslát en ekki mannskaða

Jólatrén stærri og skreytum fyrr