Teboð að heimili góðborgara vekur ugg

Uppúr hádegi í dag hófst teboð að heimili frú Ingveldar og Kolbeins Kolbeinssonar í tilefni af skipun nýs ráðherra í hið hrunda og trausti rúna innanríkisráðuneyti. Vóru þar samankomnir margir svíradirgrir góðborgarar, sumir í sæmilegu skapi, einkum þeir sem helltu strax góðum slurk af rommi eða séníver útí teið sitt, aðrir vóru þungir á brún eða hreint og beint grimmdarlegir á svip. Brynjar Vondalykt og Óli Apaköttur voru samt öðrum fremur órólegir og orðljótir, gnístu tönnum og hræktu í sífellu á gólfið; einkenndust ræður þeirra af fjölskrúðugu klámi, bölvi og óprenthæfum svívirðingum um eitthvert ónafngreint idjót, sem þeir fullyrtu að væri heimskara, undirförulla og náttúrulausara en dreggjarnar af púkastóði Andskotans í Helvíti.

Svo kom hinn nýkrýndi ráðherra í teboðið, en þá drógu Vondalyktin og Apakötturinn sig inní kyndingarkompuna með seníversbrúsa og læstu að sér. Nýji ráðherrann var afturámóti firna hress, snöri sér í marga hringi og svalg tevatnið hinum til samlætis með svo frussandi soghljóðum, að flestum viðstaddra var næstum nóg boðið. Svo var ráðherrann í brott og frú Ingveldur hljóp um húsið og hratt upp öllum gluggum, fussandi og urrandi eins og að henni sækti óhúsumhæft draugamor.

Þegar andrúmsloftið hafði hreinsast var loks hægt var að hefja málefnalega þjóðmálaumræðu um ástand og horfur, Kolbeinn búinn að athafna sig á klósettinu og Brynjar Vondalykt og Óli Apaköttur skriðnir með tóman séníversbrúsann útúr kyndingarkompunni. Kom fljótlega í ljós, að fáir voru sáttir, mun fleiri argir og stóryrtir og enn aðrir blátt áfram eins og þeir væru gengnir af vitinu. Má segja að meðaltal umræðunnar og niðurstaða teboðsin væri í sem stystu máli á þá leið, að Hanna Birna hefði allt eins getað skipað Bjarna Ben að gera Ólaf F. Magnússon að ráðherra eins og frú Nordal. Þegar niðurstaðan var fengin, án sjánlegarar lausnar á vandamálinu, bættu teboðsgestir enn meira af rommi og séníver úti tebollana sína og fóru von bráðar að syngja ,,Yfir kaldan eyðisand, einn um nótt ég sveima." Er frekari tíðinda, og þeim ekki góðum, að vænta af þessu sérkennilega teboði frú Ingveldar og Kolbeins þegar líður á kvöldið.

Ólöf: Ákvörðunin lá fyrir í gær