Verður líklega dæmd til langrar fangelsisvistar

Það er hreint og beint ógulegt til þess að vita, að önnur eins hymmnaríkissól og Jónína Benediktsdóttir skuli hafa mátt sæta slíkri harðneskju, að sitja í fangelsisklefa, sem ætlaður er forhertum glæpamönnum, í 11 klukkustundir, og það að ósekju. Auk þess virðast fantarnir, sem lögðu hendur á Jónínu, hafa sakað hana um að hafa drukkið marga lítra af brennivíni og verið blindfull undir stýri ökutækis. Fyrr má víst gagn gera í ofsóknum og öfundsýki gagnvart einni heiðarlegri sál, sem aldrei hefir mátt sitt vamm vita.

Einhverju sinni ruddust þrír rasssíðir lögregluþjónar að frú Ingveldi, þegar hún beið undir stýri bifreiðar sinnar á rauðu ljósi við fjölfarin gatnamót í Reykjavík. Helvískir hrottarnir ætluðu að viðhafa sömu vinnubrögðin við frú Ingveldi og þeir beittu Jónínu. Þeir rifu upp hurðina með fádæma þjösnaskap og skipuðu frú Ingveldi að hypja sig út, svo þeir gætu sett á hana handjárn, því hún væri dauðadrukkin og sennilega útúrdópuð að auki. Það þurfti ekki að hvetja frú Ingveldi nema einu sinni til að stíga útúr bifreiðinni En í stað þess að rétta hendurnar að lögregluþjónunum, til að þeir gætu lagt á hana járnin, þá sló hún þá alla í rot á svipstundu, stökk að svo búnu uppí bifreið sína og ók leiðar sinnar.

Það segir sig sjálft, að Jónína átti auðvitað að fara eins að frú Ingveldu og skilja lögregluþrjótana eftir óvíga á þeim stað er þeir réðust á hana. En því miður var hún samvinnufús við þá og því fór sem fór. Og fyrst þeir köstuðu sjálfri hymmnaríkissól Íslands í dýflissuna eins og einhverjum andskotans Svartapétri, er viðbúið að þeir bæti um betur og dæmi hana til langrar fangelsisvistar.

Jónína var 11 tíma í fangaklefa