Gunnsi á leið í súpupottinn í Nígeríu, teboðstúttan braggast, þjóðkirkjan einkavædd

Ósköp er orðið að sjá hann Gunnar kallangann Björnsson. Hann er orðinn eins og fullhert skreið í framan af þreytu eftir slagsmálin við læknadraugana. Ef ekki semst á næstu klukkutímum, er næsta víst að einhver skreiðarverkandinn sér sér leik á borði og pakkar veslings manninum inní striga og sendir hann til Nígeríu. Það veður þá söguleg heimsatburður ef læknadeilunni lýkur með því að blámenn í Afríku sjóða sér súpu úr formanni samninganefndar ríkisins.

En meðan Gunnar Björnsson veslast upp í klóm læknamafíunnar, túttnar teboðstúttan Ásdís Halla, Albaníu Ásdís, út eins og versta hlandsprengja svo glittir í að brátt eigi landsmenn allir líf sitt og limi undir sjúkdómsgróðastíunni Sinnum ehf. - það er að segja þeir landsmenn sem eiga pééénííínga fyrir læknisaðstoð og stöffi. Þeim, sem ekki eiga fyrir krabbameinsmeðferð eða hjartaaðgerð verður náttúrlega kastað beint í ofninn í Sorpu og málið dautt. Það er áreiðanlega ógurlega mikill stórgróði af slíku fyrirkomulagi og engin er eftirsjá af skrílmennum sem ekki ekki geta borgað fyrir heilsubætur hjá Sinnum og öðrum ámótaa einkareknum þjóðþrifalækningastöðvum.

Nú hefir heyrst, að Framsóknarflokkurinn, undir styrkri stjórn Sigmundar Davíðs, vilji ólmur fara í að einkavæða þjóðkirkjuna á fyrrihluta þessa árs. Sigmundur og hans stórgáfaða liðssveit segir, að eina skynsamlega lausnin á trúarbragðavanda þjóðarinnar sé að fela einkaaðilum trúarbragðaauðlindina. Kaupfélagsstjórinn á Sauðárkróki, Finnur Ingólfs, Ólafur stórbóndi að Miðhrauni I., Sigurður Einars og Skinney/Þinganes séu tilbúnir að fjárfesta í kirkjum, því þar sé að vænta góðra ávöxtunar, auk þess að nefndum aðilum sé í mun að kaupa sér örugga sælu í Hymmnaríki, en eins og staðan er nú þá er vegabréfsáritun þeirra að því eftirsóknarverða ríki í hæsta máta ótrygg. Það sé því ekki eftir neinu að bíða með að selja kirkjunar, safnaðarnefndirnar, prestana og kabélánana.

Ásteytingarsteinarnir eru nokkrir