Til að maður þekkist boð þarf fyrst að bjóða honum

Til að þekkjast boð þarf manni að hafa verið boðið. Fransósi Holland frakkaforseta datt ekki í hug að bjóða Sigmundi Davíð í samgönguna, þar eð hann hafði í höndum upplýsingar frá trúnaðarmönnum sínum, að téður Sigmundur Davíð væri fjarri því að vera í húsum hæfur og því síður æskilegur í samstöðugöngu með almennilegu fólki. Einn trúnaðarmanna frakkaforseta sagði honum meðal annars, að forsætisráðherra Íslands væri til heimilis í torfkofa á afdalakoti sem hann hefði þó aldrei séð eða gist; að hann væri vikapiltur alræmds kaupfélagsstjóra, einnig mr. Ásgrímssonar og mr. F. Ingólfssonar, Ólafs bónda að Miðhrauni I. og mr. S. Einarssonar grósséra af Kaupþingi; að ríkisstjórn hans á Íslandi samanstæði af eintómum strengjabrúðum óyndislegra hagsmunasamtaka og burgeisa; að allir hundar fái óstöðvandi hnerra í hvert skifti sem þeir þefa af fótleggjum hans.

Og á meðan höfðingjar þjóðanna gengu saman, ásamt milljónum manna í borgum Frakklands, sat forsætisráðherra Íslands á hljóðskrafi við gömlu Framsóknarmaddömuna elliæra og trénaða, Halldór Ásgrímsson, kaupfélagsstjórann að norðan og Kolbein Kolbeinsson í rökkvaðri og saggafullri herbergiskytru í innsta afkima Framsóknarfjóssins. Þar víst ekki töluð vitleysan, áhyggjur voru fram bornar og krufðar til mergjar og haft í heitingum útaf ýmiskonar skuggalegum málum og persónum og að lokum teknar ákvarðanir um plott, fléttur, gildrur og brögð, sem gæfu vel í aðra hönd. Á eftir lagði gamla Framsóknarmaddaman þessa hennar velþóknanlegu húskarla sína á brjóst, lét þá ropa á efir og svæfði þá síðan.

Þegar Kolbeinn kom heim til sín, gaður endurnærður eftir vel heppnaða heimsókn til Maddömunnar, hjólaði hann í frú Ingveldi og hugðist taka hana á eldhúsgólfinu eins og ærður lóðahundur. En frú Ingveldur lét ástleitni bónda síns ekki á sig fá og sparkaði honum útí horn og skipaði honum að liggja þar þangað til að hún færi með hann út til að viðra hann.

Þekktist ekki boð Frakka