Jóhannes Ragnarsson

4.2.2015 | 14:09

Það þurfti sjö hraustmenni til að bera hann uppúr kjallaranum

Hlaupasnilli Sigmundar Davíðs kom berlega í ljós uppúr síðustu áramótum þegar æstur múgur, með Brynjar Vondulykt í broddi fylkingar, elti hann með bölvi og heitingum eftir allri Suðurgötunni, frá Hringbraut og niður í bæ. Þegar í miðbæinn var komið, tókst Sigmundi með fádæma hugkvæmni og hörku, að stinga sér óséður inn í knæpu þar sem vertinn tók á móti honum með kostum og kynjum og bauð honum að fela sig í vínkjallaranum og smakka þar á veigunum uns hættan væri yfirstaðin.

Það þurfti sjö fílelfda karlmenn, kantaða sterakubba, til að bera Sigmund uppúr kjallaranum og útí sendiferðabílinn, sem vertinn pantaði til að aka ráðherranum heim. Hin hraustu karlmenni voru á einu máli um að aldrei hefðu þeir komist í aðra eins aflraun og að koma þessum voðalega manni uppúr kjallaranum. - Þetta var eins og að rogast með dauðan fíl eða hval upp tröppurnar, sögðu þeir.

Það er Brynjari Vondulykt og hans aftaníossum að segja, að þegar þeir höfðu týnt Sigmundi í miðbænum, réðust þeir á tvær gamlar konur, frekar en ekki neitt, og köstuðu þeim inní miðjan gæsahóp á Reykjavíkurtjörn.