Reiðarslag

Það muna ef til vill einhverjir því þegar Arinbjörn Kolbeinsson, föðurbróðir Kolbeins Kolbeinssonar, varð úr heimi hallur. Andlát Arinbjarnar bar að með nokkuð sérkennilegum hætti eins og flestir vita. Hann hafði sem sé tekið frillu sína með sér í bíltúr og varð fljótlega að ráði hjá þeim skötuhjúunum að bruna upp að sorphaugum nokkrum, sem eru úr alfaraleið, og fá sér þar einn stuttan. Skifti engum togum, að þegar Arinbjörn og frillan voru rétt byrjuð sinn helgasta ástarleik þá fékk Arinbjörn heifarlegt reiðarslag og var þegar steindauður. Frillan komst við illan leik, með buxurnar á hælunum, niður á þjóðveg og veifaði næstu bifreið sem þar koma aðvífandi, en það var 60 manna rúta full af fólki. Þegar bílstjórnn hafði stöðvað rútuna og opnað stóru hurðina, æpti frillan svo hátt að allir máttu heyra: Arninbjörn er dauður, Arinbjörn er dauður! En bílstjórinn svaraði að bragði, að sennilega væri best fyrir hana að hífa uppum sig brækurnar áður en hún tilkynnti fleirum andlát Arinbjörns Kolbeinssonar. Afturámótu ráku farþegarnir upp hæðnishlátur og flissuðu ákaft að snögglegum dauðdaga Arinbjörns og hollingunni á frillunni, sem tiplaði grátbólgin í hringi framan við opnar dyrnar á rútunni og barðist við að tosa upp bölvaðar nærbuxurnar sem virtust vera í flækju um hnjákolla hennar.

„Þetta er algjört reiðarslag“

Athugasemdir

[Níels A. Ársælsson., 7.2.2015 kl. 10:38]

Ha ha ha, en það get ég sagt þér fyrir satt að þetta hefur verið mannslát en ekki mannsskaði ....

[Jóhannes Ragnarsson, 7.2.2015 kl. 12:56]

Ekki var það mannskaði svo nokkru nemi ...