Hræðsluáróður

Því ber að fagna, að Framsóknarflokkurinn skuli hafa komið sér upp ungum og massívum þingmanni, sem er sérfræðingur í svokölluðum ,,hjálpartækjum ástarlífsins." Á árum áður, þ.e. fyrir áratugum síðan, gerði Framsóknarmaddaman út þingmenn sem voru einkar vel að sér í hjálpartækjanotkun, en það var fyrir tæknibyltinguna í þessum málaflokki. Reyndar voru umræddir þingmenn frekar ódannaðir á sviði hjálpartækja ástarlífsins, því þeir ráðlögðu fólki að brúka greniköngla, trjágreinastubba eða hrútshorn til verknaðarins og síðar bættu þeir kýrhornum við, legngra náði hugmyndaflug þeirra kunnátta ekki. En eftir að framsóknarkurfurinn, sem missti konuna sína á dularfullan hátt, barði einn þingmönnum Maddömunnar til óbóta með hrútshorni, lagðist áhersla Framsóknarflokksins á hjálpartæki ástarlífsins af þar á bæ, þangað til að Jóhanna Máría stökkur nú alsköpuð útúr Fjósinu, veifandi nýtísku hjálpartækjum og varar fólk við að nota þau útaf einhverjum fjáranum sem hún kallar salöt eða eitthvað í þá áttina.

Vissulega setur ugg að fólki við að heyra hræðsluáróður Jóhönnu Máríu og liggur næst við að ætla, að hún vilji hverfa aftur til fortíðarinnar í hjálpartækjamálum og að aftur verði tekin upp hin fornu tól Framsóknarflokksins: Hrúts- og kýrhorn, spýtukubbar og grenikönglar. Með þessari skuggalegu afstöðu sinni, skipar Jóhanna Máría sér á virðingarpall með ekki ómerkari framsóknargriðkum en Valgerði Swerrisdóttur, Vigdísi Hauks og Sigrúnu Magg. Það verður að teljast allgóður árangur hjá hinni barnungu þingkonu.

En gamla Framsóknarmaddaman lætur sér vel líka rassaköst griðkvenna sinna þar sem hún liggur í kör sinni ellimóð og geðveik, blind og heyrnarlaus, nema þegar hún vill heyra og sjá. Og ekki eru litlu húskarlarnir Maddömunnar síðri að hugmyndaauðgi og almennum manndómi hvar þeir hanga í spottum sem sjórnað er af Kaupfélagsstjóranum Mikla, Halldóri, Finni og Ólafi bónda og skipakóngi að Miðhrauni I., Kvíabryggju og víðar.

Þingmaður varar við skaðlegum efnum í kynlífsleikföngum

Athugasemdir

[Þorsteinn H. Gunnarsson, 7.3.2015 kl. 11:56]

Verður þá flutt frumvarp um úrbætur, eða hvers eiga menn að gjalda sem eru að komast á efri ár og þurfa stuðning. Eiga menn þá bara að horfa í gaupnir sér og skaut konu sinnar ráalausir og ráðvilltir.

Þetta mál krefst tafarlausra úrbót og er litið alvarlegum augum.

Það er spurning að flokkurinn merki um land allt graðhestahólf á vorin og hafi einhverskonar bása eða brúsapalla svo náttúran blómstri þar ef eldra fólk er í sunnudagsbíltúr um landið.

Mig minnir að eldri menn hafi þótt það tignarlegt þegar graðhestur fór á meri þegar verið var að marka folöld hérna í gamladaga.

Sérstaklega man ég eftir þingmanni Framsóknar, Birni á Löngumýri, hve hann var sæll að sjá slíka athöfn og veðraðist allur upp.

En svo tók ég graðhsta hans og lét sýslumann selja þá og þá brást hann ókvæða við og skundaði með málið upp í Hæstarétt og krafðist ógildingar. Þannig að öll eru svona mál viðkvæm og vandmeðfarinn.

En  einhvers konar úrbætur eru nauðsynlegar í þessum málaflokki og ástæðulaust að láta málið falla niður. Það væri svívirða gagnvart eldriborgurum.

En tólg og smér, er hægt að nota það eða lögleiða? Ef til vill er það galdurinn í þessu máli og umhverfisvænt. Þá yrðu bændur kátir.

[Jóhannes Ragnarsson, 7.3.2015 kl. 12:36]

Það verður að grípa til róttækra aðgerða, flytja frumvörp, semja auglýsingar, vinna að forvörnum, heimta umfjallanir í Kastljósi.