Sorgarsaga hins náttúrulausa sósíaldemókratisma

Það er margur misskilningurinn og misráðið í bölvaðri pólitíkinni og fáir þeir, sem hverfa óskaddaðir af hólmi eftir viðskipti sín við þá óartarskepnu; það ætti Ingibjörg Sólrún að vita kvenna best, að Hönnu Birnu ekki undanskilinni. Nú hefur facebook teymt frú Ingibjörgu fram í dagsljósið og fengið hana til að gogga ofurlítið í Samfylkinguna, útaf misheppnuðum landsfundi þeirrar hvimleiðu hopparaklíku. Að vanda leggur frúin sig fram um að virka stórgáfuð á lesendur og skrifar eins og hún sé á leið til útlanda í flugvél með honum Gjeir okkar hérna Hooordý til að leirétta misskilning útlenskra viðvíkjandi stöðu banka og fjármálakerfis á Íslandi.

En það er auðvit að nákvæmlega sama hvað Ingibjörg Sólrún eða legátar af því tagi skrifa eða segja um Samfylkinguna: Þeir láta allir ógert, að minnast á höfuðmeinsemdina varðandi þann flokk og aðra flokka af svipuðu kalíberi. Höfuðmeinsemd Samfylkingarinnar og skydra aðila er hið fræga krataeðli, sem allir kratar gera sér far um að leyna en brýst alltaf út með bakstungum, undirferli, rógi og dularfullusm leikjuskap við erkiauðvaldið þegar minnst varir. Nú stafar ógeðug og undarleg árátta og óheiðarleiki samfylkingarfólks og annarra krataskratta ekki endilega af því að það sé endilega vont fólk, heldur vegna þess að það er haldið sjúkdómi; þessum ólánssömu einstaklingum er sem sagt ekki sjálfrátt þegar kemur að stjórnmálalegu framferði og því fer sem fer.

Ógæfa fólks, sem hadið er krataeðli, virðist í og með stafa af minnimáttarkennd gagnvart öðrum hægrisamtökum, einkum af því að þeir eiga í raun og veru ekkert erindi í pólitík, engin mál, enga hugsjón, ekki neitt. Þessir sjúklingar, krataskiturnar, bæta svo svargráu ofaná dökkbrúnt með því að næra sjúkdóminn, hið veiklaða stökkbreytta eðli, með öfund, illgirni svo að allt hringsnýst fyrir hausamótunum á þeim. Þetta er sorgarsaga hins náttúrulausa sóíaldemókratisma.

Framboðið var misráðið