Jóhannes Ragnarsson

26.3.2015 | 20:10

Veraldarvanar heiðurskvinnur létu sitt ekki eftir liggja og frelsuðu vörturnar

Þó svo að frú Ingveldur og Máría vinkona hennar Borgargagn séu komnar til ára sinna í aldurslegum samanburði við litlu bjöllupjásurnar, sem vóru svo undurkúl í dag, að þær hlupu berar að ofan úti í kalsanepjunni, þá létu þær ekki sitt eftir liggja og óðu á nærbuxunum einum fata útá strætið og hrisssstu sílíkonbættar bringublöðrunar framan í heiminn. Þóttu tilþrif þeirra stallsystra glæsileg og til fyrirmyndar og góð tilbreyting í gráma hversdagsins.

En því miður gat karlkynið ekki látið hjá líða að verða sér til skammar í viðurvist frú Ingveldar og Borgargagnsins við þeitta einstæða tækifæri, að minnsta kosti einn tiltekinn fulltrúi fyrrnefnds óþverrakyns. Umræddur náungi lét sér nefnilega sæma, að glotta að þeim á opinskáan og gera óviðunandi athugasemd um brjóst þeirra og nærbuxur. Þetta hefði talsmaður kallandskotanna betur þátið ógert því frú Ingveldur og Máría viku að gerpinu fáeinum snoppungum með þeim ágætu afleiðingum að hann féll endilangur á strætið á lá þar í öngviti þar til sjúkraflutningamenn á sjúkrabifreið komu og fjarlægðu dólginn af almannafæri.

Það sem vakti vegfarendum á förnum vegi þó einlægasta athygli var að þær frú Ingveldur og Máría Borgargagn höfðu hvor um sig sína áfengisbokkuna í nærbuxnastrengnum og drógu þær flöskurnar upp annan slagið og supu á og troðu þeim síðan jafnhraðan niður í strenginn aftur. Með þessu sýndu þær í verki að þær eru ekki einhverjar athyglisbrjálaðar smákéllingar í grunnskóla, heldur veraldarvanar heiðurskvinnur með hjartað og sjálfstraustið á réttum stað.