Aunginn sómakær atvinnurekandi ræður gretta hlandsprengju til stafa

Náttúrulega ráða alvöru atvinnurekendur starfsfólk út frá kynferði og útliti, annað væri hneykslanleg heimska. Aunginn atvinnurekandi með sjálfsvirðingu og ábyrgð fyrir fyrirtlki sínu réði öfugsnúinn neftóbakskarl til að afgreiða ilmvötn og andlitsfarða í dömuverslun. Á sam hátt myndi aunginn ósturlaður forstjóri ráða gretta hlandsprengju til þjónustufulltrúastarfa í einkabánka. Það verður sem sé, að úthluta fólki störfum eftir kynferði, útliti og aldri, annað væri fáheyrður afglapaháttur.

Þegar Kolbeinn Kolbeinsson var skipaður skrifstofustjóri rak hann á augabragði, að fagurfræðilegum og viðskiptalegum ástæðum, alla þá sem ekki pössuðu í störf sín á skrifstofunni. Til hliðsjónar notaði hann gullvægu regluna um kynferði, útlit og aldur, og réði þeirra í stað snoppufríðar ungmeyjar og fáeina sperrta jakkafatastráka. Indriða vin sinn Hadreð rað Kolbeinn ekki, þrátt fyrir að sá náungi sé karlkyns, ófríður og kominn yfir fimmtugt þegar Kolbeinn kom til skjalanna. 

Daginn sem Kolbeinn hreinsaði út af skrifstofunni, gerðu tvær þykkar leiðindaskrukkur með grásprengt hár uppsteyt og neituðu að húndskast út. Þá greip Kolbeinn til þess ráðs að draga kérlíngarnar út á stétt með því að rífa þéttingsfast í kjóla þeirra. Þegar útá stétt var komið, sparkaði hann þeim útá götu, hérumbil fyrir stræðtisvagn, sem kom aðvífandi. Og ekki gerði hann kallaskröttunum, sem voru með múður og pex, lakari skil: Hann sigaði Indriða Hanreði á þá með hótun um að láta hann nauðga þeim á staðnum. Þá lögðu kallarnir niður skottin og lögðu á flótta. Síðan hefir allt verið í lukkunar velstandi á skrifstofu Kolbeins Kolbeinssonar skrifstofustjóra og framsóknarmanns.

Fékk ekki starfið vegna kynferðis