Leit að ræningja getur verið hættuleg, því fengu Hálfdán varðstjóri og fleiri að kynnast

Það er ekki amalegt fyrir lögregluna að fá að leita að ræningja svona uppúr þurru í miðri lágdeyðunni. Raunar getur lögreglan gengið að nokkrum ræningjum vísum á Kvíabryggju og það eru aungvir sjoppuþjófar heldur alvöru bankaræningjar, slóttugri en Höggormurinn í Paradís og auðgunargjarnari en Fagín sálugi.

En leit að ræningja getur verið hættuleg. Hálfdán varðstjóri handtók eitt drukkna húsmóður í misgripum fyrir ræningja. Þessi húsmáðir var af kattarkyninu því hún klóraði Háfdán allan í framan og á hálsinum þegar hann ætlaði að koma fram vilja sínum á henni í fangaklefanum og var svo harðskeytt, að Hálfdán hætti við áform sitt og lagði á flótta, því hann varð dauðhræddur við að helvítis óhemjan mundi klóra úr honum augum og blinda hann til frambúðar. Daginn eftir kærði Hálfdán varðstjóri húsmóðurina fyrir brot gegn valdstjórninni.

Þegar presturinn á Ísafirði lét á sínum tíma elta manngarm, sem presturinn vildi meina að hefði framið kirkjurán, tókst svo óheppilega til, að lögreglan og sýslumaðurinn handsömuðu grænlenskan skipstjóra og færðu prestinum. Og þar sem hinn handtekni var hundheiðinn skrælingi, að mati prestsins, þá ákvað hann að skipa lögregluþjónunum og sýslumanninum að drekkja svíninu í baðkarinu á prestssetrinu. Útaf þessum atburði spratt leiðindamál, sem leiddi til þess, að byskubbinn gerði sér ferð vestur til að svipta hempunni af prestinum og reka hann í verbúð úti í Bolungavík. Í sömu ferð var líka dómsmálaráðherrann og lögreglustjórinn í Reykjavík og gerðu þeir sýslumanni og hans undirsátum svipuð skil og byskubbin prestinum.

Lögreglan leitar ræningja