Jóhannes Ragnarsson

17.10.2015 | 22:33

,,Þú eldgamli útslitni ...

,, Þú eldgamli útslitni kjérlíngarfjandi:
það ætti að reka þig strax úr landi
og skvetta á eftir þér skít og hlandi."

Þannig orkti Gjeirharður Winter skáld og forstjóri útlendingaeftirlitsins til konu sinnar á ögurstund. Hann lét og heldur ekki þar við sitja, að bauna kviðlingum að frú sinni, því honum tókst, með slóttugheitum og harðfylgni málafærslumannsins, að grafa upp fjarska gamlan en skotheldan lagabókstaf, sem gerði honum kleyft, að vísa eiginkonu sinni úr landi. Hann rak hana með litháískuum fragtara til Tallin á Eistlandi, þar sem hún var handtekin.

Þegar Gjeirharður Winter var laus við konu sína og búinn að skvetta á eftir henni öllum þeim skít og hlandi er hann hafði yfir að ráða, þá gaf hann landvistarleyfi á þann óþurftarmann, Brynjar Vondulykt, sem þá hafði verið útlægur gjörr af Íslandi um nokkur misseri. Brynjar launaði útlendingaeftirlitinu og íslenska ríkinu miskunarverkið með því að ganga valdstjórninni á hönd og vinna fyrir hana ýmis aðkallandi óþrifnaðarverk, sem aungvum öðrum kom til hugar að taka að sér.

En þegar Gjeirharður Winter útlendingaeftirlitsforstjóri frétti af því, að Eistar hefðu selt burtrekna og margsvívirta konu hans á hóruhús í Austurríki, hló hann svo ofboðslega, að fölsku tönnurnar hans hrukku oní kok hans, kæfðu hann og svæfðu svefninum langa. Þetta var þá það karma, sem Gjeirharður kallaði yfir sig með gjörðum sínum íllum.