Aðför forsetans að Sigurði hefir verið illa tekið á ýmsum höfuðbólum landsins

Frá því Sigurður Einarsson settist að á Kvíabryggju hefir hann undantekningarlaust sett upp fálkaorðuna til hátíðarbrigða til að gleðja sjálfan sig og samfanga sína. Svo gerðist sá fáheyrði atburður, að sjálfur forseti íslenska lýðveldisins kom akandi með miklu fasi í hlað á Bryggjunni og reif orðuna með eigin hendi úr barmi Sigurðar, að öðrum föngum aðsjáandi, og fór í miklu fússi með hana með sér suðrá Bessastaði. Þessar groddalegu aðfarir forsetans leiddu síðan til þess, að Sigurður og félagar hafa verið afar utanvið sig og styggir í yfirstandandi réttarhöldum í Chesterfieldmálunum, en brúkað þeim mun meiri kjaft í réttarsalnum við saksóknara, dómara og dyraverði; munnsöfnuður þeirra hefir á köflum verið svo voðalegur, að jafnvel verstu götustrákar komast ekki með tærnar þar sem Sigurður og félagar hafa hælana í þeim efnum.

Í Framsóknarfjósinu hefir aðför forsetans að Sigurði verið frámunalega illa tekið, enda er Sigurður dekurbarn og uppáhald gömlu Framsóknarmaddömunnar ekki síður en Ólafur bóndi, Hreiðar Már og fleiri piltar af því kalíberi. Og þrátt fyrir, að Framsóknarmaddaman sé háöldruð orðin, illa heilsubiluð til líkama og sálar og komin í kör, þá lét hún samt eftir sér að setjast fram á rúmstokkinn og lesa húskörlum sínum aumum og griðkonum pistilinn fyrir eindæma dugleysi þeirra í að koma í veg fyrir að hjartfógnir fóstursynir hennar og eftirlæti væru lokaðir inni, bak við lás og slá í fangelsi eins og ótíndir glæpahundar.

Í framhaldi af hinni dæmalausu orðusviptingu munu húskarlar og griðkurnar í Framsóknarfjósinu fara að fyrirmælum hinnar háöldruðu Maddömu og gera aðsúg að forsetanum, jafnvel senda griðkuna Vigdísi Hauks í eigin persónu í herferð suðrá Bessastaði og koma þar öllu á tjá og tundur, leggja staðinn í rúst ef ekki vill betur og koma forsetanum í skilning um, að óforskammaðar árásir á bestu drengi Framsóknarfjóssins verði ekki liðnar orðalaust.

Sviptur rétti til að bera orðuna

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 9.12.2015 kl. 14:02]

Þú ert alveg makalaus, Jói, óborganlegur!

En hafði forsetinn ekki rétt fyrir sér í því sem hann raunverulega gerði við orðusviptinguna?

[Jóhannes Ragnarsson, 9.12.2015 kl. 20:20]

Auðvitað hafði hann rétt fyrir sér. Það virkar nefnilega kómískt að sjá dæmdan fjárglæframann valsa um meðal fólks með fálkaorðuna dinglandi framan á sér eins og jólaskraut.