Hasshundurinn Kölski og meinleg örlög hans

Það má svo sem vera að einhver lögregluprjónn hafi verið leystur tímabundið frá störfum. Þessháttar smáskítlegheitum skipti ég mér ekki af og er nákvæmlega sama hvort umræddur náunga er að störfum eða leystur frá störfum eða, sem langlíklegast er, að hann sé ekki til, tilvist hans sé skröksaga og uppspuni frá upphafi til enda. Þá stendur mér nákvæmlega á sama hvort persónan Sigríður Björk Guðjónsdótti, sem sögð er lögreglustjóri á höfuðborgarsvæðinu, er til í raun og veru eða einugis skáldsagnapersóna í höfðinu á einhverjum sjálfstæðismönnum.

Aftur á móti man ég vel eftir hasshundinum Kölska sem starfaði að fíkniefnarannsóknum innan lögregluembættisins á höfuðborgarsvæðinu og var loks rekinn úr starfi fyrir ýmsa glæpi, svo sem eins og spillingu, yfirhylmingu, rangar sakargiftir, líkamsárásir og mjög alvarlega kynferðislega áreitni. Til að byrja með gekk allt í haginn hjá Kölska, hann kom uppum marga eiturlyfjasmyglara, burðardýr og eiturætur. Þegar frá leið fór að bera á einu og öðru dularfullu í fari Kölska. Hann kom í veg fyrir að hroðalegar glæpabullur væru handteknar, lék sér iðulega við hundtíkur grunaðra eiturnautnamanna og reyndi ítrekað að koma sök á æðstu menn og konur þjóðarinnar, einkum á Keflavíkurflugvelli þegar þeir vóru að koma frá útlöndum. Á sama tíma fór að falla grunur á hann um að laumast aftanað málsmetandi fólki þegar aunginn sá til og misþyrma því.

Þó tók samt steininn úr þegar frú Ingveldur lagði fram kæru á Kölska fyrir ruddalega áreitni af kynferðislegum toga. Þá sá ráðherra lögreglumála sér ekki annað fært en að dæma þennan fræga fíkniefnahund til dauða. Er það eina dæmið um að sá ráðherra tæki ákvörðun í starfi. Það vóru einhver skítmenni úr götulöggunni sem fengnir voru til að myrða Kölska og það gerðu þeir af einstaklega fólskulegri varmennsku inni á klósetti knæpunnar Meyjarvölsi. 

Lögreglumaður leystur frá störfum