Risastórir trédrumbar og minna spýtnabrak í augum þeirra

Þau eru mörg Borgunarmálin, hulin svörtum þagnarhjúpi, sem flokkur Vigdísar Hauksdóttur hefir á samviskunni. Það vantar nú ekki. En Vigdís er ekki til umræðu um þau mál, enda trúir hún því að glæpir Framsóknarflokksins séu ekki glæpir. Sennilega heldur hún, kéllígarskömmin, afbrot flokksins hennar séu guðleg inngrip en ekki einhver déskotans siðvilla eða bófaskapur. En hvað um það, afkvæmi gömlu Framsóknarmaddömunnar í Framsóknarfjósinu, húskarlar hennar og griðkonur, eru öll sem eitt haldin þeim fæðingargalla að augun á þeim eru full að bjálkum, risastórum trédrumbum og smærra spýtnabraki, sem kemur þó ekki í veg fyrir að þau telja sig sjá minnstu flísar í glynum andstæðinga sinna. Þessa fötlum má rekja til framsóknarvírusins sem er eitt skelfilegt heilsufarsvandamál.

Kolbeinn Kolbeinsson skrifstofustjóri og framsóknarmaður er glæsilegt dæmi um mann (ef mann skildi kalla) sem helgað hefir líf sitt glæpum og siðvillu en er samt í miklum metum hjá gömlu Framsóknarmaddömunni og framsóknarmönnum yfirleitt. Eftir að heilsu Framsóknarmaddömunnar fór að hraka svo mjög að hún gjörðist karlæg í fleti sínu, þá treysti hún aungvum betur en Kolbeini Kolbeinssyni fyrir að halda bak við tjöldin utanum hugmyndafræði sína. Sem kunnugt er þá er Kolbeinn kvæntur mikilli og errilegri sjálfstæðiskonu, frú Ingveldi, og fer vel á því. Það orð efir legið á að þau hjónin hafi aldrei verið nema rétt mátulega trú hvort öðru en afar samhent í að afvegaleiða fólk, þing og þjóð, í átt að heilsteyptu bófasamfélagi.

Í nótt geysaði, samkvæmt venju, mikill og hávær stríðsdans að heimili þeirra Kolbeins og frú Ingveldar og var þar margt góðra manna og kvenna samankomin til að blóta guðina Mammon og Bakkus. Það var mikil og fögur helgisamkoma, sem ekki sér fyrir endann á þegar þessi orð eru skrifuð. Kolbeinn Kolbeinsson gjörðist úr heimi hallur um skeið í nótt eftir að Brynjar Vondalykt hafði rekið honum á kjaftinn fyrir, að því er Brynjar sagði, dónalega framkomu við sig, þukl og pot. En þessháttar uppákomur eru algengar i veislum frú Ingveldar og Kolbeins þar sem fyrirfólk þjóðfélagsins kemur saman og skemmtir sér.

Mörg „Borgunarmálin“

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 13.2.2016 kl. 20:17]

Ef allir segðu frá því sem þeir vita um, í spillingar-undirheimum Íslands, þá væri einhver von til að mögulegt væri að breyta stefnu og siðferðismati ríkisborgaranna.

En það eru víst allir tilbúnir að afhjúpa mistök allra annarra en sín eigin, og þá spólar þessi fjandans fjölmiðlasundraði þjóðarsamfélags-flokkur (íslendingar) áfram í sama farinu. Semsagt allt þeim hinum að kenna, spólfarinu.

Það eru þeir og við, stríðið fjölmiðlastýrða, þótt enginn viti í raun hverjir eru þeir og hverjir eru við. Því það er jafn breytilegt eins og mislynd Íslensk veðrátta, hvernig veður og vindar blekkingarfjölmiðla og skoðanakannana blása í blekkingarseglanna múgæsing hverju sinni á Óperuleiklistasviðinu, Íslandi.

Fjandans sjálfhverfi hrokinn í okkur öllum er sundrungar fall, og alls ekki sameiningar faraheill.

Verði okkur öllum að góðu, ef við látum fjölmiðlablekkingar og svik stjórna okkur, án þess að gagnrýna réttlátt og þvert á rétttrúarflokkakúgunar toppaklíkur.

M.b.kv.